เสียงครวญครางอย่างระทมอารมณ์โศก บ่นถึงโชคชะตาพาราสยาม ถึงคราวเคราะห์หามยามร้ายเข้าคุกคาม ลูกหลานทรามนิสัยแย่เห็นแก่ตัว เสียงครางครวญชวนเศร้าร้าวในจิต นั่งขบคิดผิดใจให้ปวดหัว ลูกหลายเอยไยเจ้าไม่เกรงกลัว จึงเมามัวสร้างความชั่วให้ตัวเอง เสียงครวญคร่ำรำพันสะอื้นไห้ น้ำตาไหลรินหลั่งฟังคำข่มเหง ไม่รักกันทะเลาะกันหาญอวดเก่ง ทำนักเลงยั่วเย้าเฝ้าราวี เสียงคร่ำครวญชวนเศร้ายิ่งนัก เคยปกปักรักษ์ผืนดินทุกถิ่นที่ เคยปรองดองรักกันสามัคคี รวมน้องพี่ปกป้องบ้านเมืองไทย เสียงครวญรันจวนใจในครานี้ โศกฤดีน้องพี่ทำวุ่นวายใหญ่ แบ่งพวกพ้องร้องเรียกอธิปไตย ไม่หวั่นไหวในชีวิตอนิจจา เสียงครวญครางอย่างระบมอารมณ์เศร้า นั่งซึมเซาโศกสลดหมดท่วงท่า ดวงใจร้าวรานแหลกแจกน้ำตา ลูกหลานจ๋าอย่าทะเลาะเบาะแว้งกัน เสียงครางครวญชวนโศกวิโยคใจ ห้ามไม่ได้เลยหรือลูกหลานฉัน ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุและปลุกปั่น หรือถึงวันสิ้นสุดประเทศไทย เสียงครวญคร่ำรำพึงถึงอดีต ทั่วทุกทิศไทยสงบพบสุกใส ไม่ทะเลาะแก่งแย่งแยกใครใคร มีหัวใจสามัคคีดีต่อกัน เสียงคร่ำครวญชวนเศร้ายิ่งนัก คนเคยรักกลับไม่รักกันหรือนั่น ลูกหลานเอยเราคือพงศ์เผ่าพันธุ์ ชาติเดียวกันแท้แท้อย่างแน่นอน บรรพบุรุษกำสรวลโศกสลด นั่งรันทดท้อแท้สุดถ่ายถอน หมดสิ้นแล้วคนไทยใจอาวรณ์ เอื้ออาทร เมตตา ปราณีกัน ฯ
9 กันยายน 2551 06:21 น. - comment id 894084
สวัสดีค่ะ มาจองที่หนึ่งก่อง ไปเตรียมสอบแปปนะ ตอนเย็นจะมาใหม่ค่ะ
9 กันยายน 2551 07:24 น. - comment id 894092
มาด้วยใจค่ะขอให้ไทยรักกัน ขอให้คนไทยสามัคคีร่วมมือร่วมใจกำจัดภัยแผ่นดิน
9 กันยายน 2551 13:12 น. - comment id 894179
เกิดเป็นคนไทย สายเลือดก็คนไทย ทำไมไม่รักกัน เศร้าใจจริงๆค่ะ รู้ว่าคนเราความคิดและเหตุผลสามารถคิดแตกต่างกันได้ แต่ทำไมบางครั้งก็ยอมกันได้ไม่ใช่หรือคะ เอ..แก้วประภัสสรคิดดังไปหรือเปล่านี่
9 กันยายน 2551 13:29 น. - comment id 894198
บรรพบุรุษยื้อยุดไว้ไม่ไหว ต้องปล่อยให้ถึงคราวที่ร้าวฉาน ความอุดมได้มาถึงจุดกันดาร สามัคคีแตกซ่านตามวงจร คนรุ่นใหม่ห่างไกลประวัติศาสตร์ เรียนปรัชญาต่างชาติดื่นสลอน มุ่งเท่าเทียมเปี่ยมสิทธิ์คิดตัดรอน สามัคคีแคลนคลอนตอนต่างใจ เมื่อพอศอเพิ่มมากศักราชพุทธ ความเจริญเสื่อมทรุดจากนิสัย ความเมตตา อดทน ให้อภัย ผกผันไปจากพอศอที่ต่อเติม ความก้าวร้าวก้าวหน้ามาถึงบ้าน ผู้กำเริบเสิบสานมากส่งเสริม กตัญญูอ่อนน้อมมาแต่เดิม ถูกใจที่เหิมเกริมเข้าครองครอง ภาพสังคมตะวันตกยกย้ายถิ่น ตะวันออกค่อยค่อยสิ้นวิถีผอง เท่าเทียมกันขันแข่งสู่ยุคทอง กิเลสนองประชาค่านิยม สวัสดีค่ะอรุโณทัย
9 กันยายน 2551 13:47 น. - comment id 894213
นั่นสิคะ...กว่าจะเป็นประเทศไทยได้ เราต้องเสี่ยงกับการสูญเสียเอกราชกี่ครั้ง แต่ก็ยังรอดมาได้... ศึกภายนอกยังไงก็ทานไหวแต่ศึกภายในจะสู้อย่างไรก็แพ้
9 กันยายน 2551 14:17 น. - comment id 894235
9 กันยายน 2551 17:12 น. - comment id 894344
อยากเห็นเหมือนกันค่ะ สำหรับความสามัคคี และอยากให้คนดี ๆ เข้ามาบริหารประเทศสักทีเช่นกันค่ะ
9 กันยายน 2551 23:10 น. - comment id 894529
ทั้งคร่ำ ครวญ คราง น่าสงสารจัง แวะมาทักทายและราตรีสวัสดิ์ค่ะ
10 กันยายน 2551 12:57 น. - comment id 894664
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย