ค่ำคืนเปลี่ยวเดียวดายจันทร์หายลับ แสงดาวดับล่องหนบนเวหา หนึ่งเงาร่างรางเลือนเหมือนวิญญาณ์ ติดตามหาความรักเพรียกชักนำ บนถนนด้นดั้นหาหวั่นท้อ เพื่อสานต่อหัวใจไม่ถลำ ห้วงรู้สึกลึกเร้นเป็นสื่อนำ คอยตอกย้ำภายในให้มุ่งจร เบื้องหลังม่านความมืดเย็นชืดจิต ฝากชีวิตกับชะตาคราห่างหมอน มีสายลมห่มกายคล้ายอาภรณ์ พฤกษ์ดงดอนผ่านผันดุจฝันงาม แสงริบหรี่พริบพริบไกลลิบฟ้า ยังโหยหาหวังพบลบคำถาม ค้างคาทรวงล่วงมาพร่านิยาม ค้นความงามแห่งรักประจักษ์ใจ เสียงความรักเรียกหาคืนฟ้าหม่น จากตัวตนล้ำลึกนึกหวั่นไหว สั่นสะเทือนเลื่อนลั่นวันเหงาใจ ขอได้ไหมที่รักเผยพักตรา.....
คีตากะ 1 ส.ค. 2558 00:33 น. - ID 118552 
1191
5
0
5 กันยายน 2551 22:17 น. - comment id 893011
..:+:คุณคีตากะ :+:.. เสียงใดหนาคราเรียกเฝ้าเพรียกร้อง ตามครรลองของใจให้แลหา คืนเหงาเหงาเปล่าเปลี่ยวเหลียววิญญาณ์ ปราถนาใครหนึ่งตรึงฤทัย เหม่อมองฟ้าพาพร่างกระจ่างเพ้อ ใจละเมอมิรู้เธออยู่ไหน อยากวอนฟ้าคราหนึ่งฉุดดึงใคร เข้ามาฝากหัวใจมอบให้กัน ขอให้ฟ้าดลให้คุณได้พบคนที่รอคอยไวไว กลอนเพราะจังเลยเจ้าค่ะ เลยขออนุญาตเกี้ยวกลอนนิดหน่อย นะ นะ
6 กันยายน 2551 11:24 น. - comment id 893114
อันความงามของความรัก ไม่เคยจักพบตัวตน ทะเลใจใครบางคน คงยากยลค้นพบเจอ
6 กันยายน 2551 12:36 น. - comment id 893148
ซึ้งจังเลย นี่น้าคนมีความรัก
7 กันยายน 2551 08:57 น. - comment id 893346
มานั่งฟังบทเพลงทะเลใจ..และอ่านบทกลอน ที่ร้องร่ำ หารัก.. ไพเราะมาก...
7 กันยายน 2551 19:51 น. - comment id 893501
เหม่อมองฟ้าพาพร่างกระจ่างเพ้อ ใจละเมอมิรู้เธออยู่ไหน ตอนนี้ยังไม่รู้เลยค่ะว่า เค้าคนนั้น อยู่ที่ไหน เค้าหายไปนานมากแล้ว
8 กันยายน 2551 13:21 น. - comment id 893772
...... แงๆๆๆทุกคนพูดหมดแล้วแล้วฉันจะพูดอะไรอ่ะ เอ้า คำง่ายๆแล้วกัน ตั้งใจฟังนะคะ (เค้า-รัก.......คีตากะนะ....) เดี๋ยวมีตังค์จะไปหา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
