จนได้.......

ลุงแทน

ในที่สุด ถึงจุด สุดอนาถ
ไทยพิฆาต ฆ่ากัน เข้าห่ำหัน
ที่บาดเจ็บ เก็บรวม ครวญเสียงลั่น
นายกนั้น ยังยิ้ม อย่างอิ่มใจ
     พรก. ออกมา หาสงบ
ยังตั้งก๊ก ยกพวก กวนเมืองต่อ
น่าสมเพช เหตุการณ์ ให้ลามต่อ
เมื่อไรหนอ จะพอ ขอใคร่ครวญ
     ประเทศชาติ ขาดความ สามัคคี
แล้วอย่านี้ มีหรือ สอนลูกหลาน
ด้วยเขาเห็น เต็มตา พาลรุกราน
ด้วยสันดาน อันธพลา เข้าผลาญเมือง
     แม้ธรรมะ จะเลิศ เชิญมาสอน
เหมือนน้ำบน ใบบอน กลิ้งย้อนทั่ว
เทวทัต ก่อนตาย ได้รู้ตัว
น้อมเอาหัว ตัวถวาย หมายขมา
     น่าสงสาร ตายาย อีกปู่ย่า
นอนตายมา แสนนาน หาสุขไม่
ด้วยลูกหลาน มาผลาญ ชาติบรรลัย
ตระกูลใหน ได้ตรอง มองตัวเอง
     อีกไม่นาน ชาติไทย ได้สูญสิ้น
ด้วยกบิล บ้านเมือง เรื่องขี้ผง
เอากฏหมู่ หลบหลู่ ขู่ไตรรงค์
ให้ล่มจม คงสม ใจพวกมัน
     วิสัญญี มีแล้ว ไม่แคล้วได้
เลือดเป็นสาย ใหลนอง ให้มองเห็น
ไทยด้วยกัน ห่ำหั่น อย่างเลือดเย็น
ดุจเฉกเช่น ดิรัญฉาน เข้าผลาญกัน
     ในที่สุด ถึงจุด สุดอนาถ
ด้ามขวานขาด คมขวาน ยังลามปิ่น
อีกไม่นาน ตัวขวาน อาจสูญสิ้น
ไร้แผ่นดิน ให้ลูกหลาน ผลาญต่อมัน