วสันตฤดู...คำฉันท์

ขุนศรี

สาลินีฉันท์ ๑๑
๐ ฝนโปรยโชยลมพัด        ระใบบัดกระหวัดไหว
ฝอยฝนหล่นคราใด            ชะล้างใบสะอาดตา
๐ ฝนเย็นเป็นฝอยฝอย      ละอองลอยละล่องหนา
สายฝนหล่นลงมา               ทะทั่วหล้าพนาวัน
๐ พื้นป่านุ่งผ้าเขียว           และแลเหลียวสะสีสัน
ป่าร้องก้องไพรวัลย์            วะไหวหวั่นสนั่นไพร
๐ ฝนมาพฤกษาชื่น           ระเริงรื่นยะยิ้มใส
ชุ่มฉ่ำรำเริงใจ                  สะบัดใบระริ้วรี
๐ ชาวนาหน้าสุขสม           ภิอารมณ์สะสุขขี
อิ่มเอมเปรมชีวี                มโนดีฤดีกาล
๐ ฝนพร่ำทำนาดอน        ระรีบจรกะไถหว่าน
จิตใจใสเบิกบาน             สุสำราญหะห้วงใจ
๐ สายฝนปนความหวัง     จิจิตตั้งบ่หวั่นไหว
ฝอยฝนหล่นหลั่งไหล       แประโปรยไปฤทัยเย็น
นายทองม้วน  สิงห์ทองห้าว  โรงเรียนบุแกรงวิทยาคม
ตำบลบุแกรง  อำเภอจอมพระ  จังหวัดสุรินทร์ ๓๒๑๘๐				
comments powered by Disqus
  • แมวคราว...(นักท่องเที่ยวบนหลังคา)

    28 สิงหาคม 2551 14:40 น. - comment id 890603

    เอากำลังใจมาฝากครับ...36.gif46.gif60b3b62a1a.gif
    
    ฝนตกๆอย่างนี้..นาข้าวคงเขียวขจีน่ามอง
    นะครับ....
  • ขุนศรี

    29 สิงหาคม 2551 16:53 น. - comment id 891091

    ขอขอบคุณท่านแมวคราวนะครับที่สละเวลาเข้ามาทักทายกับรูปภาพน่ารักครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน