หัวใจน้อยมีรอยแผลแพ้รักร้าง ความเหินห่างทำเอาเจ็บเก็บรอยช้ำ ดวงใจแยกแตกสลายเพราะชายทำ เชื่อน้ำคำคำสัญญามานานเนา เริ่มแต่ก่อต้นรักใจดวงน้อย หทัยคอยถนอมไว้ ไร้ความเหงา พอมีใครอีกคนตามเหมือนเงา เธอเลือกเขาทิ้งฉันตรมขมหัวใจ น้ำตาหยดรดหมอนนอนสะอื้น แทบทุกคืนข่มอารมณ์ทนไม่ไหว เจ็บเอ๋ยเจ็บมันหนาวเหน็บเก็บข้างใน รักแล้วได้ผลตอบแทนแสนช้ำทรวง อยากตัดใจตัดเท่าไหร่ใยไม่ขาด พิศวาสบาดซ้ำรอยคอยแต่หวง ไม่ยินยลสิ่งรอบกายหน่ายทั้งปวง จมติดบ่วงพิษรักร้าวเศร้าชีวา เหม่อมองฟ้าคราสีสวยด้วยตาหม่น น้ำตาหล่นไหลอาบแก้มแสนเหว่ว้า กอดตัวเองทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา มันปวดปร่าแทบสิ้นลมจมรักตาย...
27 สิงหาคม 2551 13:06 น. - comment id 890110
ไม่นานแผลก็หายค่ะ
27 สิงหาคม 2551 13:14 น. - comment id 890118
ใจน้อยมีรอยแผล.. รีบหาหมอนะ อิอิ เจอหมอสมานใจไวไวเด้อ.. สุขอย่าได้สร่าง
27 สิงหาคม 2551 13:19 น. - comment id 890119
หัวใจน้อยมีรอยแผลแต่จำแกร่ง อย่าอ่อนแรงล้าโรยและโหยไห้ เกิดเป็นคนโอกาสมีเรื่อยไป ช่วยคนให้พ้นทุกข์สุขทั่วกัน
27 สิงหาคม 2551 13:22 น. - comment id 890121
ใครทำให้ใจน้อยย้อยมีรอยแผล ใครรังแกน้องน้อยให้หงอยเหงา ใครหนอใครไม่มาหานงเยาว์ ใครทำให้เจ้าเศร้าบอกเรามา
27 สิงหาคม 2551 13:28 น. - comment id 890125
ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน อย่างนี้ละค่ะความรัก แวะมาเยี่ยมค่ะ
27 สิงหาคม 2551 13:35 น. - comment id 890130
ว้า เศร้ากัน อีก แล้ววววววววววววววววววววววววววว
27 สิงหาคม 2551 13:35 น. - comment id 890131
โอ๋ ๆ ๆ ๆ ...หายเจ็บนะคนดี.. แผลแค่นี้..เดี๋ยวก็หาย.. สู้ ๆ ค่ะ.. เป็นกำลังใจให้เสมอ..
27 สิงหาคม 2551 14:17 น. - comment id 890162
เหมือนแผลเป็น เห็นอยู่ตลอดกาล "มาอ่านหน้าที่ของความรัก"
27 สิงหาคม 2551 14:22 น. - comment id 890168
ไม่มีแผลเราก็คงจะไม่รู้จักความเจ็บปวดค่ะ.... สู้ ๆ ๆ ๆ ค่ะคุณพิม..........
27 สิงหาคม 2551 14:50 น. - comment id 890186
อืม ในสัญญาวันนั้นฉันละเมอ จึงได้เผลอเซ็นต์ไปไม่เฉลียว เพราะเมามายหลายแก้วแล้วจริงเชียว จึงได้เที่ยวเซ็นต์สัญญาว่ารักเธอ....เอิ๊กๆๆ.. อืม..ยังไม่หายเมานะนี่...
27 สิงหาคม 2551 14:59 น. - comment id 890190
มาดื่มเพื่อมิตรภาพคนช้ำรักด้วยกันค่ะพิม ไม่มีแก้วอื่นเลย มีแต่กาแฟ งั้นก็ เอ้า ชนกาแฟกันแล้วกันค่ะ
27 สิงหาคม 2551 14:59 น. - comment id 890191
สวัสดีค่ะพี่พิม รอยแผล..บางแผล...ใช้เวลาบ้างแล้วจางหาย รอยแผล..บางแผล...ใช้เวลาเท่าไหร่ก็ไม่จางหายไป รอยแผล..นั้น..เหมือนคอยเตือนให้จดจำอยู่เสมอ พยายามอยู่กับแผลนั้น...ให้ได้ มองเพื่อเตือนว่าจะไม่มีแผลเพิ่มอีกแล้ว..คงจะดีนะคะ มาให้กำลังใจค่ะ
27 สิงหาคม 2551 15:28 น. - comment id 890214
อารมณ์เหงา..เศร้าระบาดถ้วนหน้าเลยเนาะ ไม่ค่อยสบายใช่ไหมครับน้องพิม ดูแลตัวเองนะครับ
27 สิงหาคม 2551 17:21 น. - comment id 890243
เรื่องความรักมักมีสองสถาน คือความหวานกับขมในบางจุด ทั้งสองรสอยู่ไม่นานก็เสื่อมทรุด เมื่อถึงจุดเฉยเมยเอ่ยร่ำลา สวัสดีค่ะน้องพิม อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความเศร้ามากเลยค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้เพื่อของน้องพิมด้วยค่ะ
27 สิงหาคม 2551 18:31 น. - comment id 890262
ตามมาขอบคุณอีกที ขอบคุณมากนะจ๊ะพิม ใช่แล้ว เราต้องอยู่กับมันให้ได้ แม้จะเศร้า แต่วันหนึ่งเรากับความเศร้าคงจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้เหมือนเรากับพิม ดอกไม้ขอบคุณค่ะ เอามาให้ทั้งหอบเลยพิม
27 สิงหาคม 2551 20:11 น. - comment id 890291
มาดูแผลที่หัวใจ อยากรักษาให้ใจจะขาด แต่กลัวเจ้าของใจไม่อนุญาต จึงไม่อาจรักษาแผลที่หัวใจ
27 สิงหาคม 2551 20:14 น. - comment id 890292
สวัสดีครับคุณพิมญดา แวะมาหาดูใจที่เป็นแผล ขอให้หายเร็ววันอย่าผันแปร เกิดรอยแผลเป็นแผลรักสลักใจ
27 สิงหาคม 2551 20:17 น. - comment id 890294
แวะมาดูหัวใจน้อยที่มีแผลครับ จงยิ้มรับกับแผลรักในครั้งนี้ เพื่อชีวีที่แข็งแกร่งในวันหน้า..ครับ
27 สิงหาคม 2551 20:32 น. - comment id 890299
มีรอยแผลประสบการณ์ต้านทานรัก ให้นอนพักซักหน่อยคงค่อยหาย แค่จุดเล็กเราทนได้ไม่ถึงตาย เรื่องมากมายยังรอท่าให้เราทำ
27 สิงหาคม 2551 21:02 น. - comment id 890308
เอายามาใส่ให้ค่ะ หายเร็วๆนะคะ
27 สิงหาคม 2551 21:26 น. - comment id 890317
โอ้เธอ..เขียนกลอนได้เน่าสนิทเลย ยิ่งบทสุดท้ายยิ่งเนาเหลือที่บอกว่ากอดตัวเอง...โอ้ตายแล้วคุณ เอาอดีตมาเขียนทั้งทีน่าจะเขียนให้มีศิลปะหน่อย การใช้คำก็แย่นะ อย่าหาว่าต่อว่าเลยนะ เพราะอยากให้คุณเก่งน่ะ จึงตำนิมา พยามเขียนใหม่นะ
27 สิงหาคม 2551 21:41 น. - comment id 890325
มามะน้องยา.. กิ่งโศก มียาแดง ทิงเจอ อาจจะแสบหน่อย ทนเอา อะนะ.. ..คุณ คห.21..เปงแผลตรงไหน บอก เรามียา อะนะ ...ขอเปงหมอ..สักวัน
27 สิงหาคม 2551 21:46 น. - comment id 890327
มาเอาใจช่วยค่ะหายกันไวๆนะ
27 สิงหาคม 2551 22:13 น. - comment id 890336
กอดตัวเองมีคนว่ามากอดแมวแต้มก็แล้วกันนะคะพี่สาว คห.ที่21 ไหนๆก็กล้าวิจารย์งานคนอื่นขนาดนี้แล้ว แสดงฝีมือให้ดูมั่งซิคะ ใช่สักแต่มีปากอยากพูดก็พูด การตำหนิหรือวิจารย์ฟังสำนวนก็รู้ว่าติเพื่อก่อ หรือต้องการผลอย่างอื่น แหม อยากอ่านเป้นบุญตาจังว่าฝีมือคุณจะระดับเทพขนาดไหนถึงได้ผยองขนาดนี้
27 สิงหาคม 2551 22:28 น. - comment id 890339
คห. 21อ่ะ ไม่มีหัวใจหรือไงคะว่ากันขนาดนี้ พิมเขาแต่งให้เราเองค่ะ เรื่องในกลอนน่ะถ้ามันจะน้ำเน่าก็เพราะชีวิตเรามันน้ำเน่า อยากว่าอะไรมาว่าเรา เพื่อนเขาเขียนให้กันด้วยน้ำใจไม่ได้คิดจะเอาไปประกวดที่ไหน ถ้าคุณเขียนดีก็เอามาอวดกันค่ะจะรออ่านรอชม อย่าให้เจอข้างนอกนะจะโดดกัดหูให้เลย มาว่าเพื่อนเค้า โกรธๆๆๆๆ
27 สิงหาคม 2551 22:35 น. - comment id 890342
ติเพื่อก่อรากฐานที่หนักแน่น เป็นปึกแผ่นแน่นหนาหารูรั่ว ช่วยกันชี้ช่วยกันทำย้ำรู้ตัว มิต้องกลัวใครว่าระอาใจ ติเพื่อสร้างรอยร้าวคราวคันปาก ติพูดมากปากเสียทนไม่ไหว น้ำลายสาดเปื่อนเปอะเลอะเทอะไป เหยียบที่ไหนใครแขย่งแย่งกันเมิน
27 สิงหาคม 2551 22:52 น. - comment id 890344
มีคนรัก...ก็ย่อมมีคนชัง อย่าไปถือเลยครับพิม คนเราถ้ามีการศึกษาในระดับที่ปัญญาชนพึงจะควรมี ย่อมที่จะรู้มารยาทในการติชม ว่าควรจะเขียนติชมในลักษณะอย่างไร สิ่งที่เราได้อ่านคอมเม้นต์ดังกล่าว ย่อมแสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาของผู้คอมเม้นต์ที่บ่งบอกออกมาแล้วครับ ไม่จำเป็นต้องอ่านกลอนที่เค้าแต่ง
28 สิงหาคม 2551 09:01 น. - comment id 890426
กอดเพื่อนไว้แนบอกสะทกสะท้าน กอดดวงมานอย่าท้อต่อคำไหว อย่ายบากค้นเธอเขานั่นเป็นใคร คนหัวใจคับแคบ....มาแอบแฝง.... รักนะคะ
28 สิงหาคม 2551 10:40 น. - comment id 890472
สวัสดีคะ...บทกลอนบทไหนคือเขียนออกมาจากใจทั้งสิ้น หากไม่ถูกใจใครดิฉันต้องอำภัยด้วยนะเจ้า เพราะด้อยความรู้จริงๆๆคะ 1..ดีคะคุณเพียงพริ้ว...คงเหลือรอยแผลเป็นอะคะ... 2...อะเจ้าคะคุณคอนพูทน..คนเก่งยินดีกับรางวัลด้วยนะคะ 3...ขอบคะป้าจ๋าจุ๊ฟฟฟฟฟ 4...ขอบคูณคะครูกระดาษทราย...หนีไปแย้วคะ.. 5..ดีคะคุณแก้วประภัสสร...นิยามของรักคะ... 6...เง้อ..คุณเมื่อวาน..ขออภัยทำให้ใจเศร้าไปด้วย.. 7...ดีจ้าหมอนอิง...ขอบคุณคะ.สบายดีนะคะ 8...ดีคะคุณนาคะพรรณ..หน้าที่ที่ต้องรับ..ทั้งสุขและทุกข์เป้นธรรมดาของชาวโลกก..อิอิ 9....ดีคะคุณรี..ใช่แล้วคะ..ประสพาการณ์สอนให้เราเข็มแข็งเสมอ.. 10..แป๋วว..เมาอีกแระพี่ฝากฝัน
28 สิงหาคม 2551 11:16 น. - comment id 890484
11. จ้านัท..ตอนแรกกะจะเขียนแบบหื้อกำลังใจ๋ เป้นจะใดออกจะอี้ก็บ่ฮู้เจ้า..เศร้าไปก่อหา.. ได้เจ้าจนนนกาแฟก่อพอแระ..น้ำใจ..เปงกำลังใจนะนัท 12...ดีจ้าน้องเอ..พี่พิมก็หวังว่าแม้จะเป็นรอยแผลเผ็นก็ยังดีคะ ขอทุเลาบ้างเท่านั้น 13..จะอั้นอะเจ้าปี้อ้ายอินสวน..บ่ค่อยสบายเท่าไหร่.. 14..สวัสดีคะพี่ดอกแก้ว..เพื่อนพิมคงรับทราบแล้วคะดีใจพี่สาวมาเยี่ยมเจ้า 15...ขอบใจ๋เจ้านัท..ดอกไม้ทั้งหอบ..สู้ๆๆเน้อวันพรุ่งนี้ยังมีตะวันนะนัท.. 16...ดีคะคุณฝนทอง...ต้องถามเพื่อนพิมแระ..อิอิ..คห.15...อิอิ 17...ดีคะคุณอรุโณทัย..เวลาคงช่วยรักษารักษาให้เป้นแผลใจอะคะ..ขอบคูรคะ 18...ดีคะคุณเอื้ออารมณ์...คงต้องยอมแระคะหนีไม่พ้นนี่คะยังไงก็เกิดขึ้นแล้วก็คงต้องใช้เวลารักษาอะคะ 19...ขอบคูณคะคุณชัยชนะ..คุณนัทคงรับทราบแล้วเจ้าคะ 20..ขอบคูณจุฟฟๆๆๆคะครูพี่ช่อ...
28 สิงหาคม 2551 11:36 น. - comment id 890498
21...ดีคะคุณจิ๊กโก๋...อะให้ดอกกุหลาบหนึ่งดอกหอมน๊าๆๆไม่เน่าหรอกคะ อ่านเม้นคุณแระ..อนากให้เกียรตินะคะเพราะจริงๆๆอย่างที่บอก..หากคุณบอกนามจริงคงให้เกีบยรติคุณรับฟังคำติเตือน..ของคุณ ขอโทษนะคงไม่อาจรับได้หรอกคะ เพราะคูณไม่ได้สำคัญอะไรกับสิ่งที่เสนอมา ไม่ได้สำคัญหรือต้องให้ดิฉันปรับปรุงอะไร เพราะดิฉันก็เขียนแบบนี้แระ ไม่ได้เอาไประกวดอะไรที่ไหน ให้พี่ๆน้องๆได้อ่าน เลยไม่ว่างที่จะไปตำหนิใครงานใครก็ออกมาจากใจใครคนนั้นจึงรักและเคารพสิทธิงานและคนที่เขียนอักษรทุกท่านเลยคะ ดีหรือไม่ไม่มีใครตัดสินได้หรอก แค่อ่านแล้วได้คนที่มีความรู้กล้าแสดงออกทั้งตัวตนและงาน แค่นี้ก็พอใจแล้วคะ คงไม่ยึดเป้นอาชีพหรอกคะ บอกแล้วไงคะ ดิฉันเขียนห่วย คราวหน้าก็อย่ามาแวะอ่านเลยคะ ผ่านสายตาเลยไปได้เลยคะ จะยินดีมาก ยินดีคะไหนๆๆก็มารับกาแฟหนึ่งแก้วนะคะ เผื่อจะได้หายอารมณ์เน่าๆๆของคุณ.. 22...ดีคะพี่กิ่งโศก..ช่างเหอะคะ..เขาคิดได้แค่นั้นคงมี...แค่นั้นแระคะ อย้าถือสาเลยคะ 23...ดีคะคุณแจ้น..คุณนัทรับทราบแระคะ.. 24...มามะแมวแต้ม...ยิ้มเข้าไว้จ๊ะ ช่างเขาเถอะ..ข่วนนิดหน่อยก็พอแระคะ อิอิ ไม่แสดงตัวตยนก็ถือว่าผีเจาะปากออกมาพูดไงคะ 25...จ๊ากกกกกกกกกกว๊าววววคนสวยใจเย็นๆๆจ้า..แหมๆๆช่างเขาเหอะคะ..พิมคงห่วยจริงแระสงสารเค้าๆๆพอๆๆ ปล่อยเขาไปเหอะคะ..แค่นี้คงไม่ไหวแระ.. 26...แป๋ววววววแมวน้องร๊ากกกกจุ๊ฟฟฟฟฟแปลกนะพักนี้โดนป่วนทั่วหน้า..ถ้าจะเน่าทั้งก๊กๆๆ 27...ดีคะพี่กานต์..พิมไม่ถือคนบ้าไม่ว่าคนไม่มีตัวตนหรอกคะ..อยู่แล้วคะ คนอิจฉาคนบ้าคนเมา..ตกลง จาคบใครดีเนี่ยๆๆหุหุจริงๆๆจะลบก็ได้คะ แต่คิดว่าเอาไว้งี้แระ เด๋วมีคนว่าอีกพิม ขี้ขลาด ไม่รับฟังความคิดเห็นด้านอื่น..ก็ดีคะจะได้ระวังคำมากขึ้น..อย่างว่านะคะ คนช่างติต่อให้เขียนดีขนาดไหนเขาก็ติอะคะ ..ขอบคูณคะที่เป้ฯห่วงความรู้สึกพิม... 28...ขอบคูณจุฟฟครุพิมคนสวยยยยยยยย อยากร้องเพลงง่ะ ดู ดู้ ดูเธอทำ
28 สิงหาคม 2551 12:03 น. - comment id 890519
เอายาสมานแผลทาสิน้องรักเด๋วก็หายจ้า น้องมียาตั้งหลายขนานแน่ะ
28 สิงหาคม 2551 13:14 น. - comment id 890562
เขียนกลอน
28 สิงหาคม 2551 13:17 น. - comment id 890564
เก่งกลอนกานท์กวีร่ายหลายเชิงชั้น คำประพันธ์กรองพจน์งดงามแสน ดุจมณีพราวสว่างทั้งดินแดน เรืองเมืองแมนเอกอัครนครินทร์ ขอเยินยกตำแหน่งแห่งสยาม ปรากฏนามสตรีกวีศิลป์ งานปราดเปรื่องเลื่องสกลได้ยลยิน ดุจเทพินทร์กลอนกวีสตรีเมือง
28 สิงหาคม 2551 13:36 น. - comment id 890576
บอกมาซิว่าใครบังอาจมาทำให้น้องสาวแสนสวยของเราช้ำใจ เดี๋ยวพี่จะถล่มมันด้วยโทมาฮอล์คเลยจ๊ะ
28 สิงหาคม 2551 16:23 น. - comment id 890658
อยากหาหมอเหมือนกันค่ะ หมอนวดนะ กำลังเมื่อยเนื้อ เมื่อยตัว และหัวใจ อิอิ ปล.เอาฮีรูดอยมาฝาก แก้แผลเป็น
28 สิงหาคม 2551 21:48 น. - comment id 890801
แวะมาอ่านค่ะ และมาให้กำลังใจด้วยนะคะ