เนิ่นนาน ในกัลปาวสานอันต้อยต่ำ ว่ายเวิ้งความฝันวรรณกรรม รินคำร่ายเพลงบรรเลงกานท์ หมื่นแสนลำนำ สื่อคำอาทรอักษรหวาน ร่ายวลีร้อยรักจักรวาล ขับกล่อมรัตติกาลเดียวดาย ปรารถนา อักษราแห่งจินต์มิสิ้นสาย ประหนึ่งลมแผ่วโผยระโชยชาย ไม่มีบทสุดท้ายจากกวี ด้วยรัก ย้ำตระหนักโดยมรรคาแลหน้าที่ ทุกข์สุขอันหลากล้นหนฤดี จะขับเร้นเป็นวลีภิรมย์รัก โลกเอย ปรารถนาชื่นเชยให้รู้จัก ในงดงามความหมายที่ทายทัก โดยกวีผู้มอบภักดิ์จิตวิญญาณ์ โดยคำ อันดื่มด่ำในถ้อยร้อยภาษา วาดเวิ้งฝันอันถวิลจินตนา ระรินสายอักษราปลอบประโลม ......................... โดยคำ ลานเทวา
24 สิงหาคม 2551 00:17 น. - comment id 889092
ทำไมไม่ง่วงนอนอ่ะ .. รู้น๊า แอบย่องไป..นั่น ๆๆๆ
24 สิงหาคม 2551 00:21 น. - comment id 889093
เอางานมาลงแล้ว ได้เวลา พักพอดี ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ นะ ทุกๆคน
24 สิงหาคม 2551 00:50 น. - comment id 889094
.....ว๊าๆๆ มาไม่ทันแฮะ อิอิ ........ เอ๊กกกก.. อิ...เอ๊กกกก......เอ๊กกกกกกกก ... ตื่นๆๆๆ ตื่นได้แระพี่ลานาเทวา
24 สิงหาคม 2551 07:42 น. - comment id 889111
สวัสดีค่ะ ติดตามผลงานคุณมาตลอด..ชื้อหนังสือมาเก็บ ไว้อ่านด้วยค่ะ.....ชอบมาก
24 สิงหาคม 2551 07:50 น. - comment id 889112
อ่านงานท่านอีกกี่รอบก็ไม่เบื่อนะครับ
24 สิงหาคม 2551 09:11 น. - comment id 889116
มาดื่มด่ำกับการรินถ้อยร้อยคำในบทกวีอันมีค่า
24 สิงหาคม 2551 09:48 น. - comment id 889122
ไม่มีคำไหนเหมาะที่จะเอ่ย ครับ นับถืออย่างยิ่ง...
24 สิงหาคม 2551 14:28 น. - comment id 889153
24 สิงหาคม 2551 18:04 น. - comment id 889212
25 สิงหาคม 2551 11:32 น. - comment id 889444
มาเสพความรู้ อันงดงาม