สหาย ! รางวัลผู้แพ้พ่ายสำมะหา ในรอยทางย่างย่ำการนำพา บันทึกเลือดและน้ำตานั้นเพื่อใคร กี่บทเพลงบรรเลงเร้าปลอบเถ้าถ่าน ปาฏิหาริย์นิยมสังคมใหม่ บทกวีจากเมืองฟ้าจากป่าไพร เขียนหัวใจอ้างว้างบนทางทิศ สหาย ! ความเข้มแข็งสุดท้ายใช่ความผิด เปลี่ยนแปลงอันงดงามในความคิด จักเคลื่อนไหวชีวิตนิรันดร แม้นวันนี้จะขมขื่น แต่จุดยืนยังคงมั่นเหมือนวันก่อน อาวุธทางความคิดใช่ฤทธิ์รอน ยังสะท้อนความจริงทุกสิ่งมา ท่ามกลางยุคสมัย วัฒนธรรมยังเป็นไปอย่างไร้ค่า คีตะกานท์ขานขับแล้วลับลา กระแสนิยมมายาเข้ากลืนกิน สหาย ! แผ่วบทเพลงเงียบหายไปจากถิ่น ไร้เสียงซึงซึ้งหวานร้าวรานจินต์ หรือเราสิ้นแนวรบจบนิรันด์ ไร้สิ้นบทกวีการต่อสู้ แผ่วเพียงบทฟองสบู่ประโลมฝัน ยังแต่บทพร่ำเพ้อละเมอจันทร์ จารเขียนกล่อมคืนวันไร้สาระ สหาย ! กวีบทสุดท้ายปานขยะ โลกบ่งชี้ความเปลี่ยนแปรแพ้ชนะ แนวรบเราคงจะปลดระวาง ไปกับกองคาราวานกองสุดท้าย ทิ้งคุณค่าความหมายให้รกร้าง เนิ่นยาวนานการต่อสู้คู่เส้นทาง รินน้ำตาปล่อยวางโลกเดียวดาย สมรภูมิเปลี่ยนไปแล้ว นักรบแผ่วแรงโรยระโหยหาย ความเป็นจริงมืดมัวซากหัวควาย อุดมการณ์สุดท้ายทิ้งลงดิน ............................ โดยคำ ลานเทวา
23 สิงหาคม 2551 08:45 น. - comment id 889004
ว้า !... ไม่ถึงเรา แน่ ๆ เลย อ๊บ อ๊บ ..
23 สิงหาคม 2551 09:04 น. - comment id 889011
เขียนให้แนวรบ ที่กลายพันธุ์หัวใจ ไปเป็นทาส กระแสทุนนิยมสามานย์ และฝากไปถึง สหายที่อุดมการณ์ขี้เรื้อน ด้วยความรัก
23 สิงหาคม 2551 11:08 น. - comment id 889027
อุดมการณ์ อุดมกิน ถึงบางใครจะถูกกลืน แต่คงไม่สิ้นไร้ คนกวีที่คงอุดมการณ์ แม้จะเป็นแค่ฝุ่นเถ้าเพียงน้อยนิด เป็นบทกวีที่กินใจเหลือเกินค่ะ
23 สิงหาคม 2551 15:49 น. - comment id 889052
สหาย? ความหลากหลายช่างงามนัก เก็บดอกไม้หลายสีพันธุ์นั้นมาปัก ก่อใจภักดิ์รัตนตรัยในแจกัน สหาย? ความคล้ายไม่เหมือนดุจเดือนหวัน(ตะวัน) ดวงกลมเหมือนประโยชน์ต่างห่างไกลกัน คิดเหมือนกันต่างภูมิหลังโปรดชั่งใจ สหาย? เกิดแก่เจ็บตายไม่เหลือไหร(อะไร) คิดชนะคะคานรึบานใจ ตีงูให้กากินสิ้นเดนชาน สหาย? สามัคคีมลายช่วยสมาน ก่อความเหมือนทิ้งความต่างทางร้าวราน คำขับขานจารจ่อพอเข้าใจ
24 สิงหาคม 2551 09:57 น. - comment id 889126
นับถือครับ