..... ฉากที่ ๑ ...... (.....ลอยล่องครรลองฝัน .....) เคว้งคว้างปลิดปลิวละลิ่วล่อง สู่วาบทองอันเจิดแจ้งสุดแสงฝัน ร่ายบำเทิงเวิ้งว้างแต่ปางบรรพ์ คีตกามคนธรรพ์ภิรมย์พา ปานสายลมชื่นแผ่วเบา ผ่านรูปเงาความฝันแลตัณหา ระรนกามวิถีเริงลีลา เอมอิ่มห้วงกามาอภิรมย์ จักรวาลวิถี ปรารถนาราคีลวงเสพสม ปรกติสมัญญาค่านิยม เสพโสมมเอิบอิ่มพิมพ์ประไพ มโหรีประโคมครื้น ลีลาศชื่นดื่มด่ำกำซาบไหว บรรเทิงแห่งกามกล ณ หนใจ เริงละไมลีลาละมุนเมา ไกลสุดฟากมรรคาอารมณ์ฝัน ยะเยียบงันอ้างว้างบนทางเก่า ปรารถนาไหววูบในรูปเงา เคลื่อนรอยจางบางเบาห้วงภวังค์ ใดเล่าผู้จากพราก โลกฝังฝากชีวินถวิลหวัง เราก้าวผ่านความจริงความชิงชัง โดยกระแสประดังกาลเวลา สุดมรรคาอารมณ์ประหนึ่งนั้น ฤางามฝันพิลาศปรารถนา บริบทห้วงกมลสนทนา กำซาบคืนมายาใจดิ่งจม หรือเจ้าใคร่ปลดระวาง จากหนทางแห่งฝันอันทับถม ตะกอนกามกลืนกาลมานานนม ล่วงผ่านชื่นใดชมสิ่งลวงตา ค้นความฝันใดจะไปสู่ การเรียนรู้ในหนที่ค้นหา แลสิ่งหวังใดย้ำการนำพา ลวงชีวิตชีวาความเป็นไป ..... ฉากที่ ๒ ..... .......( กล กาม ) ...... เอกัคตา ดิ่งล่วงกาลเวลาภวังค์ใคร่ สรรพสิ่งเลือนร้างอย่างปราชัย อารมณ์หนึ่งเป็นไปสภาวะ ลวงกำหนัดอนัตตาปาฏิหาริย์ อัประมาณเกินคำย้ำปาฐะ อัศจรรย์ผันผ่านการชำระ วิสาสะเริงรื่นใคร่ชื่นชม กัณหธรรมจึงด่ำดื่ม ปานสิ้นลืมร้อนหนาวอันร้าวข่ม ภวังค์ไหวสรรพสิ่งลงดิ่งจม ณ มณฑลโสมมจินตนาการ อนาจารแห่งห้วง ประหนึ่งบ่วงรัดเร้าอารมณ์ร่าน อุบัติเบื้องบัญชาอันสามานย์ ล่วงรอนลาญในปลักสรดักคาว กำซาบซ่านปานมนต์ ในลึกเร้นเริงรนมโนหนาว โหมกำหนัดประดังอย่างพรั่งพราว รอนรอนร้าวอารมณ์สมประดี คีตกามจึ่งบรรเลง พาเทพไท้ครื้นเครงทรามบัดสี มนุษาบำเทิงเริงราคี อยู่ในกาลอจิตตีเนิ่นกัปกัลป์ มธุรสใดเล่าจะเท่าเทียบ ห้วงอารมณ์ยะเยียบญัตติฝัน อรรฆผลกลกามอนุพันธ์ เปลือกสามัญดื่มด่ำการบำเรอ กว่าจะล่วงหนกาลพ้นผ่าน ต่างเราท่านจึ่งสราญสนองเสนอ ครึ่งทางแห่งการสบและพบเจอ รติกาลละเมอซ่านภวังค์ ต่างเกลือกกลิ้งแลเกลือกกลั้ว อยู่ถ้วนทั่วอารมณ์เร้นเป็นที่ตั้ง รูปและเงาปรุงแต่งแฝงประดัง ปานจริงจังปรารถนาสุดอารมณ์ ไยเล่าผู้ใฝ่ละ ฤารอโลกปล่อยปะการทับถม ตะกอนกามเสพสรรค์อันโสมม ลวงใจจมสู่ภวังค์กาลเวลา ..... ฉากที่ ๓ ..... ( ...หรือเสพสิ้นถวิลวาด...? ) เสพสมดาวดวงใดเล่าในสรวง ฤาเสพลวงใจวาดปรารถนา เสพใดถ้วนกระบวนสรรค์ห้วงมรรคา ฤาเสพสิ้นจินตนาร้อยอารมณ์ เสพสมสร้างสรรพสุขมาปลุกย้ำ นาฏกรรมความใคร่ไหวเสพสม เสพวิถีสุขโศกโลกกลมกลม เสพซ่านแล้วโสมมห้วงหทัย ปรารถนาวาดอารมณ์ขึ้นห่มหาว กำแหงกร้าวอัตตาบ่มสาไถย บดดวงตาจักรวาลกาลใดใด เล็มละเมียดละไมทรามมายา ปานนั้นแล้ว ... โลกกู ถ้วนพธูเสพสรรกร้านตัณหา ร้อยพันหมื่นสืบสาวคาวชีวา เสพสิ้นฝันมรรคาทรามบัดซบ กร้าวกำลังวังชาปาณสาร สเน่หาอนาจารจริตจบ สิ้นมณฑลกระบวนการทวนทบ ล้วนสยบศิโรราบกำซาบทรวง นาฏกรรมแห่งความใคร่ ละเมียดละไมอารมณ์ปานห่มห้วง สุขสมสร้างประทังโลกทั้งปวง ดิ่งแดดวงว่ายเวิ้งบันเทิงจินต์ ระเริงลึกปรารถนาอารมณ์ร่าน สะท้อนสะท้านห้วงใจไหวถวิล เสพสมฝันตัณหาอย่างชาชิน ปานนั้นแล้ว ชีวิน แห่งมนุษย์ สรรพสิ่งจึงเลยล่วงในห่วงหา ความใคร่วาดปรารถนามิสิ้นสุด นั่นก็ดีนี่ก็งามตามยื้อยุด เข้าประทุษโดยแรงแต่งประชัน โลกจึงไหวในกาลทะยานอยาก กามวิบากแสวงการแข่งขัน ปรารถนาในผู้มิรู้ทัน ว่ายเวิ้งกามนิรันดร์อวิชชา ....................... โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 21 ส.ค. 2551 14:12 น. - ID 118179 
1591
2
0
21 สิงหาคม 2551 15:14 น. - comment id 888477
อ่านแล้วชอบค่ะ โดยเฉพาะฉากที่ ๒ :)
21 สิงหาคม 2551 19:38 น. - comment id 888555
ขอลายเซ็นให้นู๋ด้วยน๊าพี่ลานเทวา แหะ..
21 สิงหาคม 2551 19:41 น. - comment id 888561
แวะมาชื่นชมในผลงานค่ะ
21 สิงหาคม 2551 22:39 น. - comment id 888699
.ให้เสียงปรบมือคะ
22 สิงหาคม 2551 12:22 น. - comment id 888803
ยังคงลึกล้ำอยู่เหมือนเดิม มาติดตามอ่านผลงานค่ะ
22 สิงหาคม 2551 17:01 น. - comment id 888886
สมกับเป็นนักเขียนมือหนึ่งจริงๆ ครับ บทกวีเพราะมากๆ
23 สิงหาคม 2551 08:11 น. - comment id 888993
คาวความใคร่คล้ายใครใคร่คิดความ บทนิยามหลากกระแสเผื่อแผ่ถึง นาฏกรรมแห่งความใคร่ใครรำพึง จากพิภพสู่ดาวดึงส์ล้วนหนึ่งเดียว
23 สิงหาคม 2551 09:18 น. - comment id 889014
คนชอบก็คงหมกมุ่นฝักใฝ่ คนไม่ชอบก็ผ่านไป
29 สิงหาคม 2551 10:07 น. - comment id 890956
สงสัยว่าพี่ลานเทวาจะเกิดจากกระบอกไม้ไผ่ หากพ่อแม่พี่ไม่มีความใคร่มันคงไม่มีพี่ในวันนี้หรอกนะคะ
14 ตุลาคม 2551 18:02 น. - comment id 904514
ไม่เคยผิดหวังเลยทุกครั้งที่เข้ามา สวัสดีค่ะ ไม่ได้แวะเข้ามาพักใหญ่เลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
