ณ หาวห้องผ่องแผ้วด้วยแววดาว พริ้มพร่างพราววาวกระพริบอยู่ลิบลิ่ว เมฆค่อยเคลื่อนบังเดือนหายสายลมปลิว ยอดไผ่พลิ้วผิ่วเพลงวังเวงใจ เสียงหริ่งหรีดกรีดร้องทำนองหวน ดั่งใคร่ครวญชวนโศกวิโยคไหว อีกเสียงลมหวูหวูอยู่ไม่ไกล ขับดนตรีพงไพรให้สุนทร แล้วมวลเมฆหม่นหมองก็ครองฟ้า เดือนดาราลับหายดั่งใครถอน นวลสว่างจางจืดเมื่อมืดจร ฟ้าก็ซ่อนตัวหายใต้หมอกมัว ครืนครืนครืนคำรามกระหน่ำเสียง เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงกังวานสะท้านทั่ว เด็กผู้ใหญ่หนุ่มสาวเฝ้าหวาดกลัว จะผ่าหัวไหมนี่ที่สาบาน แล้วสายฝนพ่นพรำจนฉ่ำชื่น อาบค่ำคืนมื่นสุขทุกหย่อมย่าน น้ำเจิ่งนองท้องทางอย่างละลาน อีกไม่นานคงท่วมล้นกับฝนเอย
นายธนา 19 ส.ค. 2551 23:06 น. - ID 118133 
1517
7
0
19 สิงหาคม 2551 23:54 น. - comment id 887837
ก็ตกให้มันพอดี ตามฤดูกาล ให้ทั่วฟ้า ชาวประชาก็ไม่ทุกข์ ดันเป็นฝนเทียม
20 สิงหาคม 2551 00:27 น. - comment id 887841
ครับ กาแฟสักแก้วครับ
20 สิงหาคม 2551 01:30 น. - comment id 887851
เขาบอกว่าฟ้าร้องไห้ออกมาเป็นสายฝน ดีนะคะ ..ที่ร้องออกมาเป็นแค่สายฝน ถ้าร้องออกมาเป็น ...กรองทิพย์..แล้วยุ่งเลย เอ...หรือว่า มาโบโล่ ดีน๊า อิอิ แวะมาแซวคะ
20 สิงหาคม 2551 07:54 น. - comment id 887886
หน้าส่วนตัว
เสียงกบและอึ่งอ่าง
ร้องครวญครางคืนฉ่ำฝน
คิดถึงใครหนึ่งคน
ที่แสนห่างอ้างว้างใจ
20 สิงหาคม 2551 09:04 น. - comment id 887913
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4454.html น้ำตาฝน ฟ้า หรือฝน ลมจะเท มาเพียงใด ไม่เจ็บ เท่าไร ใช่ไหมฟ้า ไม่ทัน ข้ามวัน หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน ลมฝน คงผ่าน เลย ไป คน ซิคน ลวงล่อคน ซิเจ็บกว่า ไม่แบ่ง เวลา ดั่งเหมือนฟ้า ไม่พูด ไม่จา เบื่อหน้า ลืมได้ ทันที เจอะ คน ใจ ร้าย ใจดำ ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ กว่าเจอ หน้าเธอ คนลืมคำ จะจำ เอาไว้กับใจ ว่าใจ เธอร้ายกว่าใคร ฟ้า หรือฝน ลมจะเท มาเพียงใด ไม่เจ็บ เท่าไร ใช่ไหมฟ้า ไม่ทัน ข้ามวัน หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน ลมฝน คงผ่าน เลย ไป คน ซิคน ลวงล่อคน ซิเจ็บกว่า ไม่แบ่ง เวลา ดั่งเหมือนฟ้า ไม่พูด ไม่จา เบื่อหน้า ลืมได้ ทันที เจอะ คน ใจ ร้าย ใจดำ ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ กว่าเจอ หน้าเธอ คนลืมคำ ได้ โปรด เถิด ฟ้า ปราณี ข้าเจ็บคราวนี้ ไม่มีดี ถูกคนใจร้าย ย่ำยี เจ็บปวดเหลือที่ ช่วยข้าที ข้าวอน ให้ลมกับฟ้า จงพา ให้ฝนตกมา ให้หยาดฝน ลบคราบน้ำ ตา...
20 สิงหาคม 2551 10:46 น. - comment id 887935
มากับสายฝนอันหล่นพรำ.. สุขอย่าได้สร่าง
20 สิงหาคม 2551 10:56 น. - comment id 887940
20 สิงหาคม 2551 11:36 น. - comment id 887950
ไพเราะมากเลยจ้า เก่งจริงนะเพื่อนคนนี้
20 สิงหาคม 2551 13:24 น. - comment id 887977
ไพเราะดีแต่คำว่า ม่นต้องเป็นหม่นหรือเปล่า
20 สิงหาคม 2551 15:09 น. - comment id 888020
แวะมาชมคืนฝนตกค่ะ..ชุ่มฉ่ำ...
20 สิงหาคม 2551 15:50 น. - comment id 888038
ชอบคะ
20 สิงหาคม 2551 22:21 น. - comment id 888180
^*^
^*^
^*^ ยามฝนตก หลากอารมณ์ ^*^
สุข เศร้า เหงา กลัว แฝงข้อคิดนานา
ที่สำคัญ ..กลอนบทนี้เข้าถึงอารมณ์ดีจัง
^*^....................^___^....................^*^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
