*** หนึ่งเดียว ***

แก้วประเสริฐ

            ***  หนึ่งเดียว  ***
     สุดแพรวพรรณลักขณาลาวัลย์ยิ่ง
อบอวลสิ่งแย้มยวนชวนคิดถึง
พิลาศพักตร์ประจักษ์ไว้ให้คนึง
เย้าล้วนตรึงสิ่งหอมย้อมห้วงหทัย
     วิภูษณะโชยรินประทินโฉม
มิกล้าโน้มนวลน้องผิวผ่องไสว
ปราศเชยชิดแนบสนิทประชิดใน
แม้นโปรยไว้ปรายตาฝากผ่านมา 
     สิ่งล้ำลึกคงคลายสลายเพริศแพร้ว
สวยผ่องแผ้วหนีหลีกปลีกชันษา
ล้วนฝากหอมดอมกลิ่นสิ้นนำพา
หลงเสน่หาผันเปลี่ยนเวียนวนเงา
     วิลาวัณย์ลักขณามาย้ำสลาย
แล้วก็คลายดั่งเดือนเยือนอับเฉา
สิ่งประคองห้วงรักยากบรรเทา
แค่ดมเฝ้าหวานโชยโรยสู่ทรวง
     ใจหนึ่งเดียวแสนยากลำบากเข็ญ
ยิ่งประเด็นพริ้มเพราราวสาวสรวง
ประทินโฉมโน้มกลิ่นหอมใยยวง
พลิกทั้งปวงฝากไว้แอบแปลบฤดี
     ประโลมจิตยิ่งคิดจิตแสนหวั่น
สุดแสนพรั่นห้วงรักประจักษ์ฉวี
ย้อนความหลังสร้างไว้ฝากให้ทวี
เปี่ยมเปรมปรีดิ์บัดนี้ที่พลิกแพลง
     ความพิลาสผนึกไว้ในทรวงจิต
ย้อนหวนคิดจรรโลงนี่คงแสลง
เคยฝากไว้ในสิ่งที่เคลือบแคลง
สร้างแอบแฝงผ่านห้วงดวงหทัย
     เหลือหนึ่งเดียวดวงใจในร่างนี้
ปั่นป่วนทวีรักหวานสุดซ่านไฉน
สิ่งเพริศพริ้งอิงแนบแอบห่างไกล
กลิ่นหอมไซร้เผยสร้างหวั่นร้างจร.
     ***   แก้วประเสริฐ.   ***