รัก... @ยินเสียงสายฝนหลั่งในครั้งนี้ เหมือนกับพี่บอกว่ารักเป็นหนักหนา สายลมโชยพัดผ่านซ่านอุรา ราวกับว่าจะปกป้องคุ้มครองภัย @ไออบอุ่นแห่งรักชักลุ่มหลง เหมือนกับจงใจคิดจิตหวั่นไหว ดอกราตรีผลิดอกออกคราใด เหมือนความนัยเผยบอกตอกย้ำมา @รักเอ๋ยรัก...รักมากจนล้นดวงจิต... ทั้งชีวิตมอบให้ใฝ่เสน่หา หลอมรวมรักหนักแน่นแผ่นพสุธา พร้อมบูชาความผูกพันอันมั่นคง @ปรารถนารักแท้ที่ยิ่งใหญ่ เพราะหัวใจเทิดทูนรักสูงส่ง ขอเพียงจิตคิดสัตย์ซื่อถือเที่ยงตรง มิลุ่มหลงในรักมากเกินไป @สำหรับความจริงใจให้พี่นั้น ยังคงมั่นนิรันดร์ไม่หวั่นไหว ถึงเราต่างอยู่ห่างกันแสนไกล แต่หัวใจใกล้กันมิผันแปร @ฝากความรักความห่วงใยไปให้ถึง คนคนหนึ่งซึ่งผูกพันอย่างแน่วแน่ ถ่ายทอดความใส่ใจจากดวงแด ส่งรักแท้ฝากสายลมช่วยห่มกาย
19 สิงหาคม 2551 01:22 น. - comment id 887489
อาจเป็นเพราะทิ้งการแต่งกลอนไปนาน กลอนอาจจะไม่ค่อยเท่า แต่ก็แต่งกลอนด้วยใจส่งให้ใครบางคน หวังว่าคนไกลเมื่อได้อ่านจะรู้สึกดีนะเจ้าคะ
19 สิงหาคม 2551 02:28 น. - comment id 887504
... เอาใจช่วยคะ ขอให้สมหวังนะเจ้าคะ
19 สิงหาคม 2551 09:15 น. - comment id 887541
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
19 สิงหาคม 2551 10:40 น. - comment id 887589
ความรักที่มั่นคงและจริงใจ ทำให้โลกดูสดใสมากๆนะคะ
20 สิงหาคม 2551 19:01 น. - comment id 888116
ความรักสวยงามค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
29 พฤษภาคม 2552 04:58 น. - comment id 991638
น้องกี้กลับมาเถอะ