หอบความรักอ่อนละมุนที่มีให้ ฝากสายลมพริ้วไหวเป็นน้ำเสียง ให้บทกลอนเป็นผู้ช่วยเรียบเรียง ส่งสำเนียงกลอนบทนี้ไปให้เธอ ยามเธอนั้นได้อ่านกลอนบทนี้ คำว่า "รัก" ที่นี่อยู่เสมอ ทุกท่อยทำทุกสำเนียงอ่านเจอ มอบให้เธอนับจากนี้และตลอดไป......
14 มิถุนายน 2544 15:03 น. - comment id 3459
มีเขียนอะไรผิดขออภัยน่ะครับ
14 มิถุนายน 2544 16:20 น. - comment id 3462
ดีใจที่ภพกลับมาเขียนให้อ่านอีกน๊ะ... // กลอนยังเพราะเหมือนเดิมค่ะ
15 มิถุนายน 2544 13:53 น. - comment id 3495
อ่านแล้วเพราะดีจ๊ะ ไม่กล้าบอกว่ารักเค้าคนนั้น หรือ พยามยามหน่อยนะผู้หญิงก็งี้แหละเข้าใจ ยาก แต่ถ้ารักจริงก็ต้องอดทนนะ จะเอาใจช่วย
15 มิถุนายน 2544 14:00 น. - comment id 3498
ขอบคุณมากน่ะครับจัน//น้ำแข็งด้วยน่ะครับ
15 มิถุนายน 2544 15:58 น. - comment id 3500
เพราะดีจ้า
16 มิถุนายน 2544 06:10 น. - comment id 3514
แต่งได้เพราะมากๆเลยนะคะ
17 มิถุนายน 2544 05:01 น. - comment id 3545
รักเค้าแต่ไม่กล้าบอกด้วยปาก ได้แต่ฝากเป็นบทกลอน นี่แหละน๊าผู้หญิง
19 มิถุนายน 2544 10:15 น. - comment id 3611
เพราะมากจ๊ะ....ภพ
23 มิถุนายน 2544 21:09 น. - comment id 3918
บอกเค้าไปเล้ย กล้าๆหน่อย (พูดเล่นน่ะ อิ อิ)