กายฉันสวยงดงามอย่างที่เห็น ตัวฉันเป็นเป้าหมายให้เสาะหา ทุกคนมองจ้องฉันไม่วางตา ยามพบหน้าเปื้อนยิ้มอิ่มอารมณ์ หญิงชอบมาเติมวาดชาดสีเพิ่ม ชายจะเริ่มเสริมปกตกแต่งผม บ้างขับร้องลำนำให้ฉันชม จนฉันอมยิ้มได้ใจสุขสันต์ มีบางคนโศกมาน้ำตาหล่น เศร้ากมลกลับดุด่าใส่หน้าฉัน สวยดั่งเทพจิตอาฆาตมาดร้ายกัน ให้นึกหวั่นจนเหงาเศร้าข้างใน โอ้...ชีวิตฉันก็เป็นเช่นฉะนี้ ทุกคนที่เข้าหาฉันต่างหวังไว้ จะได้พบคำตอบสิ่งชอบใจ เหมือนเคยได้ทุกครั้งที่ผ่านมา ว่าพวกเขางามสง่าน่าจับต้อง สาวน่ามองผ่องสวยด้วยคะขา ชายหล่อเหลาครับผมปานพรหมมา ท่านหัวหน้าแม้สูงวัยไม่แก่เลย ฉันเฝ้าบอกออกไปให้เขาสุข ส่วนจริงซุกซ่อนไว้ไม่เฉลย ให้เขาปลื้มสมหวังดังเช่นเคย ใครเล่าเอยเป็นบ้าง...เหมือนอย่างฉัน นิมิตรา ๑๘ ส.ค.๕๑![]()
18 สิงหาคม 2551 07:57 น. - comment id 887163
ธรรมดาของชีวิตลิขิตไว้ ต่างจิตใจต่างความคิดล่ะเจ้าขา มีคนมอบรักมากมายให้เรามา แต่ทว่าคนชังบ้างย่อมมี
18 สิงหาคม 2551 08:34 น. - comment id 887170
เป็นมุมมองที่น่าสนใจดีครับ ถ้ากระจกพูดได้ อาจพูดอย่างที่คุณเขียน ก็ได้ อิอิ ผมไม่รู้เผลอทำอะไรให้กระจก เห็นบ้าง ต้องระวังตัวกันหน่อยแล้ว
มาให้กำลังใจครับ
18 สิงหาคม 2551 14:10 น. - comment id 887240
แนวคิดแปลกดีค่ะ น่าสนใจ... แต่อดคิดไม่ได้ แม้แต่กระจกยัง.. "ฉันเฝ้าบอกออกไปให้เขาสุข ส่วนจริงซุกซ่อนไว้ไม่เฉลย" จะเชื่อใครได้อีกไหมนี่ หุหุหุ... แต่งดีนะคะ..ชอบบทนี้ค่ะ
18 สิงหาคม 2551 18:12 น. - comment id 887310
น่าสนใจ ความในใจของ..... แปลกพิลึก ไม่อาจรู้ว่า..... คิดอะไร
18 สิงหาคม 2551 18:44 น. - comment id 887318
ขอขอบคุณ ครูกระดาษทราย ที่กรุณาเข้ามาต้อนรับเป็นคนแรก ขอบคุณครับ
แต่นิมิตราหาได้สวยงามแต่อย่างใดไม่
18 สิงหาคม 2551 19:01 น. - comment id 887319
-ขอขอบคุณ นักสืบไร้อันดับ ได้กำลังใจ และได้ไอเดียด้วยครับ ระวัง ใช่ครับ เป็นสิ่งดีที่สุด ความเผลอไผลเป็นความประมาทที่พลาดกันบ่อย อาจเพิ่มเจ้านายอีกคนทั้งเราไม่เห็นด้วยในภายหลัง แต่พลั้งปากไปซะแล้ว คุณนักสืบ ผมมีความลับอย่างหนึ่ง แค่ระหว่างระหว่างเรานะครับ กระจกเงาไม่เคยพูด
ยกเว้นแต่... กระจกเงาที่ทำร้ายสโนไวท์เท่านั้น บานนี้ผมก็กลัวเหมือนกัน ขอบคุณครับ
18 สิงหาคม 2551 19:12 น. - comment id 887322
ขอขอบคุณ ครูพิม จะเชื่อใครได้อีกไหมนี่ หุหุหุ... เชื่อได้ในคนที่ครูพิมพิจารณาแล้วครับ เพราะไม่มีใครรู้เรื่องราวเท่ากระจกเงาแน่ อย่างที่ท่านพุทธทาสสอนไว้ ส่วนไม่ดีอย่าไปรู้ของเขาเลย ขอบคุณครับ
18 สิงหาคม 2551 19:20 น. - comment id 887323
ขอขอบคุณ อรุโณทัย รองรับมาก พวกเขาก็เลยรู้เรื่องราวมาก เวลากระจกเงาในห้องน้ำชายกับห้องน้ำหญิง ของห้างสรรพสินค้าใหญ่ในเมืองกรุงตะโกนคุยกัน โอ้...โฮ... หลายเรื่องเหลือเชื่อ อย่างไม่ได้คิดมาก่อนเลย ขอบคุณครับ
18 สิงหาคม 2551 23:27 น. - comment id 887434
แอบอ่านเรื่องที่คุณนิมิตรา(แอบ)คุยกะพี่ชายไร้อันดับของฉางน้อยคะ พี่ชายตัวดี มีความลับกะน้องป่าวคะ อิอิ
19 สิงหาคม 2551 00:27 น. - comment id 887469
ได้รับข้อความจากแม่นางฉางน้อยแล้ว ให้รู้สึกอึดอัดคับใจยิ่งนัก ด้วยจนคำตอบแก่แม่นาง เพราะมิอาจรู้ต้นสายปลายเหตุแห่งคำถามแม่นางได้ เยี่ยงไรก็ตาม ขอขอบคุณครับ
19 สิงหาคม 2551 00:37 น. - comment id 887481
รู้ความในใจหมดเลย
19 สิงหาคม 2551 09:37 น. - comment id 887559
นึกว่านิมิตราเป็นผู้หญิงเสียอีกค่ะ
19 สิงหาคม 2551 12:29 น. - comment id 887620
ถ้าไม่มีกระจกคงแย่เหมือนกันค่ะ มีแง่คิดดีมากๆเลย แวะมาทักทายค่ะ
19 สิงหาคม 2551 16:27 น. - comment id 887669
โห....อ่านแล้วเยี่ยมคะ กระจก..นี่เอง..อิอิ
19 สิงหาคม 2551 18:08 น. - comment id 887711
ขอขอบคุณ คุณอัสสุ ความในใจใครเอ่ย ขอขอบคุณครับ
19 สิงหาคม 2551 18:12 น. - comment id 887713
สวัสดีครับ คุณเพียงพลิ้ว ผู้ชาย ๑๐๐ % ครับผม ไม่เห็นคุณเพียงพลิ้วที่หน้าแรกหลายวันแล้วครับ ขอขอบคุณครับ
19 สิงหาคม 2551 18:15 น. - comment id 887715
ขอขอบคุณ คุณแจ้นเอง ใช่ครับ ถ้าไม่มีกระจกเงาพวกเราคงลำบากหลายเรื่อง ทั้งชายและหญิง ขอบคุณครับ
19 สิงหาคม 2551 18:18 น. - comment id 887721
ขอขอบคุณ พิมญดา ใช่ครับ กระจกเงาที่รองรับเราเสมอ โดยมิเคยปริปากอะไร ขอบคุณครับ