ทัศนาลัย

18 สิงหาคม 2551 02:23 น. - comment id 887119

งานกลอนของคุณหนุ่มน้อยอ่านง่าย
มีการจินตนาการเห็นภาพไปด้วย หัวใจ   
กลอนของคุณหนุ่มน้อยมักอยู่ที่บทสุดท้าย
ดังเช่นบทสุดท้ายของกระทู้กลอนสำนวนนี้

ขอชื่นชมคะ

เพียงดิน

18 สิงหาคม 2551 02:40 น. - comment id 887120

ต่างคนต่างเหงา เพราะคิดถึงกันใช่ไหมค๊ะ

กันนาเทวี

18 สิงหาคม 2551 07:35 น. - comment id 887156

สวัสดีค่า

มาแวะอ่านค่า......
สบายดีน้อ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

แป้งเองคะ

18 สิงหาคม 2551 08:34 น. - comment id 887171

เสมอต้นเสมอปลายจัง
น่ารักคะ ที่คุณยกย่องผู้หญิงเพียงคนเดียวไม่เปลี่ยนใจเลย
คิดว่าแฟนกลอนคนอื่นก็ชื่นชมคุณเช่นกัน

ช่อมาลี

18 สิงหาคม 2551 10:48 น. - comment id 887206

สวัสดีคะแวะมาอ่านกลอนคนเหงาๆคะ
ติดตามเสมอมาคะ

วิรงรอง

18 สิงหาคม 2551 14:29 น. - comment id 887253

มาให้กำลังใจคนเหงาคะ
ชอบคะกลอนที่เขียนนี้
บทสุดท้ายชอบมากคะ

แจ้นเอง

18 สิงหาคม 2551 15:11 น. - comment id 887263

เหงา  อ้างว้าง  เอ  ท่ากอดตัวเองนี่ติดจะแอ๊คนิดๆมั้ยคะ  นึกว่านั่งกอดเข่าเจ่าจุก อิอิ  คนไม่เหงาอ่านก็ออกอาการแบบนี้แหละค่ะ  แต่ก็ชอบอ่าน  ผลงาน อินมากเดี๋ยวแอบร้องไห้ 



กาแฟดีกว่าค่ะไม่คิดกะตังค์จะได้คลายเหงา

ต้นอ้อ

18 สิงหาคม 2551 16:19 น. - comment id 887276

ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ
กลอนคุณเขียนดีแล้วนะคะมีความหมายมองเห็นภาพที่ต้องการสื่อ
ทำให้ทราบว่มีความสุนทรีในชีวิตอย่างยิ่งคนหนึ่ง

ที่ต้องขอชมคุณมีแนวการเขียนที่มั่นคงตลอดมา ไม่แปรเปลี่ยนน่าเป็นแบบอย่าง

น่าถือเป็นสัญญลักษณ์ของรักที่ซื่อสัตย์คงมั่น
นามปากกาของคุณ "หนุ่มน้อย"  จึงมีความเป็นตัวตนของหนุ่มน้อยตลอดมา 

วิธีการเม้นท์กลอนของคุณในกลอนคนอื่นก็ควรใช้ร้อยแก้ว แ
แต่ดูเหมือนคุณก็ไม่ค่อยไปแวะเม้นท์ให้ใครนะ

การตอบเม้นท์ของคุณต่อเม้นท์ของคนที่มาเม้นท์คุณนั้น ทำดีแล้ว
ถ้าจะตอบเป็นกลอนก็อยู่ในประเด็น

การต่อกลอนรักกับคนอื่นที่ไม่ใช่คู่กลอนของคุณ 
คุณก็ไม่ทำอยู่แล้ว

อรุโณทัย

18 สิงหาคม 2551 17:13 น. - comment id 887288

แวะมาเยี่ยมคนเหงาครับ

พิมญดา

18 สิงหาคม 2551 17:13 น. - comment id 887289

เป็นอะไรมากหรือป่าวคะ

นิมิตรา

18 สิงหาคม 2551 19:49 น. - comment id 887328

หนุ่มน้อย

18 สิงหาคม 2551 23:41 น. - comment id 887444

1.

คำขอบคุณสักร้อยครั้งยังมีค่าน้อยไปสำหรับคำนิยมที่คุณให้มาสั้นๆ
คุณทัศนาลัยคงติดตามอ่านกลอนเป็นประจำจึงจับแนวทางการเขียนกลอนได้
ด้วยอยากให้บทกลอนมีการจบลงด้วยความรู้สึกที่สะท้อนความหมายทั้งหมด
ก็จะใช้ชุดของถ้อยคำที่สื่อแทนความหมายที่ต้องการสื่อนั้น
โยงกลับไปเป็นชั้นๆครับ

ขอบคุณมากครับ

หนุ่มน้อย

18 สิงหาคม 2551 23:43 น. - comment id 887445

2.

คุณเพียงดินได้ตอบคำถามแทนผมได้ชัดเจนในคำถามของคุณอยู่แล้วครับ

ขอบคุณที่มาร่วมแชร์ความเห็นกันนะครับ

หนุ่มน้อย

18 สิงหาคม 2551 23:56 น. - comment id 887449

3. 

ขออภัยคุณครูกันนาเทวีครับที่ผมเข้ามาตอบล่าช้าเกินไป
ทำให้คุณครูต้องรอนานมาก
ประการแรก  ต้องขอขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านแล้วเม้นท์ทักทาย
ประการที่สอง เข้ามาทักทายเรื่องสุขภาพ

ก็ขอตอบว่าขอขอบคุณในความห่วงใยของคุณครูที่น่านับถือครับผม

สำหรับบทกลอนของคุณครูผมแวะเข้าอ่านเสมอ คุณครูเขียนได้ดีนะครับ 

อัสสุ

19 สิงหาคม 2551 00:39 น. - comment id 887484

เพื่อนเยอะยังเหงาอีกหรอครับ

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 08:58 น. - comment id 887526

4.

ขอขอบคุณที่คุณแป้งติดตามอ่านกันมา
และมีความเข้าใจตรงกันในสิ่งที่มีอยู่ในใจผม
ผมจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป
แม้มีแรงจูงใจจากภายนอกอย่างไร
ใจผมไม่เปลี่ยนแปลงตลอดกาล

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 09:08 น. - comment id 887529

5.

ขอขอบคุณคุณช่อมาลีที่แวะมาทักทายคนเหงาๆ
เมื่อคนไกลที่ผมเขียนถึง
เธอได้มาอ่านจะรับรู้ว่าคนคนนี้ก็เหงาเป็นเหมือนกันนะ

ขอบคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจ

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 09:13 น. - comment id 887536

6.

คุณวิรงรองหายไปนาน
แวะมาทักทายให้กำลังใจ
ก็ขอขอบคุณนะครับ

ขอบคุณอีกครั้งครับที่ชอบกลอนบทสุดท้าย
ที่ผมตั้งใจที่จะสื่อระหว่างจันทร์ดาวความเหงาและคนเหงาๆที่อยู่ห่างกันสองปลายฟ้า

เพียงพลิ้ว

19 สิงหาคม 2551 09:38 น. - comment id 887561

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 10:06 น. - comment id 887568

7.

ขอบคุณคุณแจ้นมากครับที่แวะมาทักทายเสมอ
กลอนที่เขียนเมื่ออ่านแล้วก็จินตนาการต่อไปไร้ขอบเขต
สุดแต่ประสบการณ์ทางอารมรณ์ของแต่ละท่านครับ

จ่าน้อย

19 สิงหาคม 2551 09:47 น. - comment id 887577

เดือนสว่างกว่าดาว  แต่นั่นละนะก็ยังมีดวงอาทิตย์สว่างกว่าเดือนอีกนะครับ  


มาเยี่ยม ครับ

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 10:24 น. - comment id 887581

8. 

รับฟังสิ่งดีๆจากคุณต้นอ้อด้วยความขอบคุณมากครับ

ที่ไม่ค่อยได้เม้นท์ทักทายใครเท่าใดนักเพราะเวลาทีมีไม่แน่นอนครับ
ลักษณะงานของสิ่งที่รับผิดชอบอยู่เป็นข้อจำกัด
บางครั้งลงกลอนเสร็จไม่ได้ทบทวนก็ต้องรีบไปเลย 
ต้องมาแก้ไขเมื่อเข้ามาใหม่

ยินดีรับฟังและจะพยามปรับปรุงตนเองครับ
รักกลอนและให้เกียรติทุกคนเสมอมาครับ



ปล. อย่างเช่นเม้นท์ให้คุณในหัวข้อ 8.นี้ 
ผมต้องผละหน้าจอเพื่อไปพบกับแขกถึงสองท่านนะครับ จึงกลับมาตอบคุณได้

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 10:31 น. - comment id 887583

9. 
ขอบคุณคุณอรุโณทัยมากครับที่เข้าใจคนเหงา
โอกาสหน้าแวะมาใหม่นะครับ
คงมีบรรยากาศใหม่ๆครับ

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 10:57 น. - comment id 887599

10. 

ขอขอบคุณคุณพิมญดามากครับ
ในความห่วงใยที่ส่งมาให้
อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ
ไม่เป็นอะไรมากครับ
อ่านเม้นท์คุณด้วยความขอบคุณมากครับ

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 11:06 น. - comment id 887606

11. คุณนิมิตราครับ

ภาพที่ส่งมาประกอบความเหงาสวยดีครับ
ภาพแบบนี้ทำให้รู้ว่าอีกฟากฟ้าก็มีคนเหงาๆเหมือนกันนะครับ
ขอบคุณครับ

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 12:13 น. - comment id 887615

15. คุณอัสสุครับ

บางครั้งเรานั่งอยู่ในที่รายรอบด้วยหมู่คนหลายหลาก
ถ้าความเหงาเข้ามาเกาะกุมหัวใจ
คนที่อยู่รอบๆก็ช่วยอะไรเราไม่ได้
เพราะเหงาใจคิดถึงคนไกล

เวลาเขียนกลอน ใจจึงบอกเราเช่นนั้น
แต่เขียนได้ไม่เท่าความเหงาใจที่เป็นจริง
แค่บอกได้ว่า เหงาเหลือเกิน....

ณ เวลานี้เมื่อมีใครคนหนึ่งเข้ามาทักทายห่วงใย ความเหงาใจจึงผ่อนคลายลงไปได้..

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 12:23 น. - comment id 887619

19. 

ดอกไม้ที่มากมายคือน้ำใจที่มอบให้มา
แม้จะมาล่า..แต่ก็ไม่สายเกินไปในการแวะมาทักทายกันครับคุณเพียงพลิ้ว

หนุ่มน้อย

19 สิงหาคม 2551 12:37 น. - comment id 887623

20. คุณจ่าน้อยครับ

ขอเปิดบ้านต้อนรับคุณครับ
ความเหงาไม่เลือกสถานที่และเวลา
แต่ก่อนเคยรับรู้กันเพียงว่า
แสงจันทรา แสงดาวระยิบยับ
รูปจันทร์เคียวเรียวโค้ง
เป็นสัญญลักษณ์ของคนเหงา
ที่ทำให้ทวีความเหงามากขึ้น

แต่การที่อยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่แผดจ้ายามบ่าย
ก็มีส่วนทำให้ความเหงามากขึ้นอย่างจับใจ
คิดถึงคนไกลได้มากมายเหมือนกัน 
ผมประสบมาแล้ว
เมื่อคราวรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งนายกเทศมนตรีเทศบาลนครเมื่อต้นปีนี้