แลกเหรียญบาทร้านค้าเดินมาตู้ แล้วยกหูโทรศัพท์จับหยอดเหรียญ ฝ่าแดดเปรี้ยงเที่ยงวันพลันวิงเวียน น้องสาวเปลี่ยนเบอร์โทรแล้วหรือยัง ขอพูดกับน้องรักอยากส่งข่าว ว่าพี่สาวคนนี้ยังมีหวัง ฝืนโรคร้ายตื่นใส่บาตรดันทุรัง เขาพานั่งสมาธิพอทุเลา เจ็บออดออดแอดแอดท้าแดดฝน สู้ลำบากลำบนไม่ทนเหงา ดื้อหว่านดำทำนาฝ่าลำเนา ข้าวในเล้าเก็บไว้กินไม่สิ้นทาง ห่วงก็แต่น้องสาวดังข่าวแจ้ง ไปขายแรงเช้าเย็นเป็นลูกจ้าง เช่าห้องเล็กในเมืองใหญ่น้ำใจจาง เป็นไงบ้างอยู่กินกับความจน ไม่ต้องห่วงบ้านนอกหรอกน้องสาว ต้นกล้าข้าวเติบใหญ่ได้ดื่มฝน เงินน้องส่งมาให้ได้จ้างคน ในตำบลมาด้วยช่วยดำนา ข่าวร้ายจากบ้านทุ่ง หลวงลุงแก้ว มรณะเสียแล้วต้นสิงหา ท่านยังบ่นถึงเจ้าครั้งเยาว์มา วิ่งเล่นบนศาลากับตายาย บัดนี้ไร้แววซนเป็นคนเก่ง รักตัวเองกว่าใครเขาสาวทั้งหลาย เดินบนดินกินข้าวแกงไม่แต่งกาย เหนื่อยแทบตายขอแต่แม่อยู่ดี แม่บ่นปวดกระดูกทอหูกไหม แกตั้งใจงมงัดนั่งมัดหมี่ จะเก็บไว้ในห้องให้น้องมี ผ้าไหมดีใส่วันงานวิวาห์ เอื้อยไม่ได้บอกแม่ให้แกรู้ แฟนเจ้าชู้ของเจ้าเมาเหมือนหมา ติดผู้หญิงกับเพื่อนชั่วมั่วเมายา เอื้อยดีใจที่เจ้าว่าเลิกรามัน อีบัวศรีอีทองสวยมันรวยหรู ผัวฝรั่งเลี้ยงดูอยู่สุขสันต์ มาแซวเอื้อยชวนให้ไปกับมัน พี่เขยงอนเงียบงันอยู่คอกงัว ไม่ไปหรอกเมืองสวิส จะเข้าวัด ช่วยเขาจัดภัตตาหารกันถ้วนทั่ว ลุยสระวัดช้อนจอกเก็บดอกบัว แม้มีผัวจนเงิน ไม่จนใจ แม่ฝากคำถามข่าวน้องสาวว่า สิ้นวสันต์ออกพรรษาจะมาไหม อยากจะกอดลูกสาวแก้หนาวใจ จะเตรียมแกงหน่อไม้ใส่ย่านาง อยู่ลำพังกลางเมืองคนแปลกหน้า ได้พึ่งพาอาศัยผู้ใดบ้าง หนุ่มบางกอกหลอกกอดแล้วแยกทาง น้องอย่าวางใจซื่อถือสัญญา เป็นลูกจ้างความจนทนอีกนิด สู้ชีวิตให้คนดูได้รู้ว่า ถึงมาจากบ้านนอกถิ่นคอกนา ก็สง่างามได้ด้วยใฝ่ดี ทนเก็บหอมรอมริบสิบเป็นร้อย มาสร้างฝันน้อยน้อยบ้านนอกนี้ ทนเป็นลูกจ้างใครไม่กี่ปี ถ้ารักดีก็เป็นได้ เจ้านายตน เหลือเหรียญบาทสุดท้ายที่จะหยอด ฝากอ้อมกอดเอื้อยไปกับสายฝน ไปกอดเจ้าแนบใจในความจน จนแค่ไหนก็ให้ทนเป็นคนดี เอื้อยส่งใจมาใส่จอยามท้อถอย รักน้องสาวและเฝ้าคอยอยู่ทางนี้ ออกพรรษาอย่าลืมเสื้อเนื้อดีดี มาให้พี่สวมใส่ไปเอาบุญ 15 สิงหาคม 2551
16 สิงหาคม 2551 15:17 น. - comment id 886250
คึดฮอดน้องสาว คำร้อง : บริบูรณ์ จันทร์เพ็ญ ทำนอง : สลา คุณวุฒิ ขับร้อง : ศิริพร อำไพพงษ์ ส่งใจคึดฮอดมาถึงน้องสาว หยอดเหรียญโทรจากบ้านเฮา ถามข่าวว่าเป็นจั่งใด๋ เห็นเงียบไปนาน ทางบ้านบ่ซำบายใจ น้องมาทำงานเมืองไกล เอื้อยคึดฮอดหลายฮู้บ่ บ้านเฮาตอนนี้ บ่มีปัญหา ผ่านแล้งแล้วฝนก็มา ข้าวกล้าอยู่ท่งแตกกอ เงินน้องส่งมาจ้างคนดำนาเพียงพอ คึดฮอดนำแต่แม่กับพ่อ ที่รอห่วงน้องทุกวัน ไปอยู่ลำพังท่ามกลางคนบ่ฮู้ใจ ยามมีปัญหาใดๆ น้องสาวพึ่งใครไหนกัน เจ็บไข้ได้ป่วยใครช่วยเยียวยาอาการ ทุกคนที่อยู่ทางบ้าน ส่งใจสู่ขวัญฝากมา ** มื้อออกพรรษาลางานได้บ่ อยากเห็นน้องกลับมารอร่วมบุญพร้อมหน้าพร้อมตา แต่ถ้าติดงานไว้ตอนสงกรานต์ค่อยมา ทุกคนคึดออดน้องหล่าอย่าลืมดูแลตัวเอง ............... ทุกคนคึดฮอดน้องหล่า ภาวนาให้พระคุ้มครอง มีคำที่เป็นภาษาอีสานหลายคำที่น่าสนใจดังนี้ คึดฮอด = คิดถึง ฮู้บ่ = รู้ไหม บ่ฮู้ใจ = ไม่รู้ใจ เป็นจั่งใด๋ = เป็นอย่างไร อยู่ท่ง = อยู่ทุ่ง น้องหล่า = น้องน้อย (คนสุดท้อง) บ่ซำบายใจ = ไม่สบายใจ คึดฮอดนำ = เป็นห่วงมาก
16 สิงหาคม 2551 15:48 น. - comment id 886256
มาอ่านเรื่องราว ความผูกพันของพี่ๆ น้องๆ และเครือญาติ ครับ สงสัยเหรียญบาทคงแลกไว้เยอะ อิอิ คุยได้ยาวเชียว มาชื่นชมเรื่องราวครับ
16 สิงหาคม 2551 16:18 น. - comment id 886267
เสียงโทรศีพท์รับสายปลายทางเอื้อย เสียงเจื้อยถจื้อยถมข่าวสาวหวั่นไหว คิดถึงแม่อยุ่าพาห่วงไย อยากกลับไปดูกอข้าวที่พราวตา อยู่บางกอกแสนจนยากลำบากแท้ เช้าเห็นแต่ควาวุ่มวายให้โหยหา ไร้รอยยิ้มอิ่มแล้งแกล้งมารยา จะพึ่งพาผู้ใดมองไม่มี ผู้คนมีมากมายน้ำใจแล้ง หลายคนแต่งหน้าสวยแข่งแสงสี แต่น้ำใจหายากน้อยเต็มที ออกพรรษาปีนี้กลับบ้านเรา ฝากเอื้อยบอกแม่เฮาอย่าเศร้าหลาย กินข้าวงายแล้วนอนวอนแม่เว้า งานในนาหากหนักก้จ้างเอา ค่าแรงเขาน้องจะส่งไปช่วยกัน วันเมือบ้านเสื้อผ้าจะหาให้ เอารุ่นใหม่สวยหรูดูแสบสัน ผ้าซิ่นสวยเสื้องามมาตามกัน ทุกคนนั้นได้ของฝากอย่างแน่นอน นอนสาเอื้อยพักสาน้องลาแล้ว เสียงไก่แว่วขันมาฟ้าจะรจะค่อน ฝันดีเด้อเอื้อยข้อยหล่อยเข้านอน ข้างบ่อนนอน..กัยอ้ายเย..ผู้เชยดี ขอพระธาตุคุ้มครองผองพ่อแม่ ช่วยดูแลแทนข้อยผู้น้อยนี้ เก็ยเงินทองพอใช้ตอนปลายปี กลับบ้านมี..พวงมาลัย..ไหว้แทนคุณ แวะมาตอบกลอน..เนื้อหาน่ารักดีค่ะ
16 สิงหาคม 2551 17:15 น. - comment id 886330
... กลอนน่ารักมาก..ได้อารมณ์.อ่านอิ่มเลยครับ.. ฝากฝันอยู่แถวนวนคร...โรงงานมาก..นับพันๆโรง ในนิคมเหมือนยักษ์ตัวใหญ่...ที่ต้อนเช้าก็อ้าปาก ให้ผู้คนไหลเข้าไปในท้องมัน...แล้วคายออกมาอีกครั้ง ในตอนเย็น...แต่ละคนระโหยโรงแรง...หมดพลัง.ขึ้นรถปุ๊บหลับปั๊บ..สงสัยยักษ์ดูดพลังไปหมด.... ........ สวัสดีครับผม
16 สิงหาคม 2551 17:17 น. - comment id 886333
นะคะ มาแบบมีสาระ..เลยคะคุณกี้น่ารักดีคะ
16 สิงหาคม 2551 20:25 น. - comment id 886400
อ่านแล้วอยากร้องไห้ยังไงไม่รูครับ มันอึ้งๆ เหงาๆนะครับ
16 สิงหาคม 2551 20:39 น. - comment id 886419
16 สิงหาคม 2551 22:11 น. - comment id 886508
แวะมาขอบคุณที่ส่งบทกลอนและแรงใจ ให้ในยามท้อแท้ค่ะ พร้อมมาอ่านบทกลอนมีคุณภาพและมีคุณค่า ต่อวิถีชีวิตของคนชนบท อ่านแล้วซาบซึ้งจัง เข้าถึงอารมณ์ เพราะเป็นคนชนบทมาก่อนค่ะ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับสิ่งดีๆ
17 สิงหาคม 2551 09:47 น. - comment id 886726
ส่งใจมาใจขนม อิอิอิ
17 สิงหาคม 2551 11:00 น. - comment id 886784
คนชนบทคือตัวอย่างที่ดีของความขยันขันแข็ง และอดทน ผู้เขียนสะท้อนวิถีชีวิตในสังคม ด้วยถ้อยคำเข้าใจง่าย แต่ลุ่มลึก คมคาย แฝงด้วยคติธรรมให้ขบคิด นับว่าเป็นตัวอย่างที่ดี ของการเขียนกลอน ขอชื่นชมจากใจจริง