นานแล้วนะ..ที่ผมไม่ได้เขียนถึงคุณ ผมไม่ได้รักคุณ...น้อยลง แต่..ผมให้เวลาเราทั้งสองคน..เพื่อทบทวนความรู้สึกที่มี ว่าเรายังต้องการกันอยู่ไหม หรือเรา...จะเดินกันคนละทาง มันไม่ได้เกี่ยวกับใครใคร.. มันคือเรื่องของเราแค่สองคน ที่เริ่มจะชินกับการอยู่คนเดียว...มานาน รักผมก็รัก..แต่ผมก็ยังต้องการอิสระ ต้องการคน...ที่มีเวลาได้ใส่ใจกัน... หรือ..ผมหวังมากเกินไป...
13 สิงหาคม 2551 22:30 น. - comment id 885508
โอ้โหย พี่ยิปซี เขียนเปล่าๆ เข้าถึงอารมณ์ได้ดีเลย เวลาของเรา ไม่เหมือนกัน --- ผมว่าพี่ยิปซีเขียนจดหมายคงซึ้งน่าดู ทำให้ผมนึกถึงวัฒนธรรมการเขียนจดหมาย ใส่ซองติดแสตมป์แล้วส่งไป ผมว่าน่ารักดี เป็นหลักฐานความคิดถึงที่ชัดเจน หรือจะเป็นหลักฐานการบอกรักก็ชัดแจ้ง เยี่ยมคับพี่ ทานกาแฟตอนสี่ทุ่มนะ -------
13 สิงหาคม 2551 22:42 น. - comment id 885512
เวลาของคนที่รอ... เหมือนเข็มนาทีค่อยๆจ่อค่อยๆหมุน แต่ละนาทีมันช่างทารุณ เหมือนโลกใบนี้หยุดหมุนหยุดเวลา หรือเพราะคนอย่างฉันไม่เคยร้องขอ ได้แต่ทนเฝ้ารออยู่ตรงนี้ เธอเองคงไม่รู้หรอกคนดี ว่าเวลาเธอกับฉันในหนึ่งปี "เข็มนาทีเดินไม่เท่ากัน" สวัสดีครับ คุณยิปซี เห็นชื่อกลอนของคุณแล้วนึกถึงกลอนเก่าๆบทนี้ มันเป็นกลอนเก่าในนิค KhonKhongSaiLom น่ะครับ น่าจะเข้ากันได้นะครับ
14 สิงหาคม 2551 07:58 น. - comment id 885574
เวลาไม่เท่ากัน-เขียนถึงเขาเวลางอนๆเท่านั้นค่ะ อิอิ
14 สิงหาคม 2551 12:55 น. - comment id 885634
เคยอ่านเรื่อง หนึ่งวันเดียวกัน ของคุณวินทร์ เลียววารินทร์ เขียนไว้นั้น ดีมาก ๆ เลย ทุกคนมีเวลาเท่า ๆ กัน แต่ละคนใช้เวลาเท่า ๆ กันนั้นทำอะไรได้ต่างกัน ถ้าเรารักใคร เราควรแบ่งเวลาให้กับคนที่เรารักบ้าง หาเวลาให้ตรงกันสักหน่อย แม้จะไม่มากก็ยังดีกว่า เวลาไม่ตรงกันเลยค่ะ
14 สิงหาคม 2551 14:32 น. - comment id 885655
หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน รักฉัน เปรียบดั่งนาฬิกาทราย แวะมาอ่านบทกวีดีๆครับ
9 กันยายน 2551 14:39 น. - comment id 894257
เวลาของเรา..ไม่เหมือนกัน ใช่ๆค่ะ