โผผินลอยลับจับตา อยู่กลางนภา หยาดเยิ้มงามเกินสิ่งใด ฉลองพระองค์ผ่องใส งดงามจับใจ สีทองอร่ามงามตา สุดที่จะพรรณนา พระองค์โสภา ทรงเจิดจรัสจำรูญ หมดสิ้นซึ่งความอาดูร อิ่มทิพย์ไอศูรย์ สถิต ณ ดาวดึงส์แดน เป็นเดชะบุญเหลือแสน เสด็จต่างแดน ให้มวลมนุษย์โลกา ได้ยลศิรินภา แม้เพียงลับตา ก็ซาบก็ซึ้งถึงใจ แม้จะต้องมนต์ใดใด มิเคยหวั่นไหว เทียบเท่าเห็นองค์รัตน์อมร จึงขอจึงกราบอวยพร ให้ทรงฤทธิรอน ตราบจนสิ้นกาลนานเทอญ