แอบร้องไห้ในใจไม่มีเสียง มือถือมีดยืนเคียงข้างเขียงหมู สายตาเหงาชะเง้อชะแง้เฝ้าแลดู ไร้เงาชู้หนุ่มอุบลขับรถมา รีบหั่นหมูเวลาลูกค้าเข้า หมดเวลาซึมเศร้าเฝ้าห่วงหา ข้าวขาหมูนางรองรสโอชา ร้านนี้เคยมีลูกค้ามาจีบเรา มาหลอกสาวบุรีรัมย์ด้วยคำรัก ขอสมัครเป็นเพื่อนใจคลายความเหงา หลงคำลวงหนุ่มอุบลคนใจเบา เทให้เขาไปครองทุกห้องใจ ชมว่าข้าวขาหมูอร่อยลิ้น แทบดับดิ้นเพราะกลิ่นหอมยินยอมให้ สาวนางรองครองห้วงดวงหทัย ตกลงไหมหากให้พี่นี้เป็นแฟน หลงลมลิ้นตัดสินใจด้วยไม่รู้ มือสับหมูยอมให้มือพี่ถือแขน หัวใจนี้มิยอมให้ใครครองแทน สวาทแน่นหนุ่มอุบลคนใจดำ ทอดตามองทางหลวงเลขสองสี่ ถนนนี้ว่างเปล่าทุกเช้าค่ำ พี่กลืนข้าว พอกลับคืนก็กลืนคำ ไม่ใส่ใจจดจำถ้อยสัจจา รอยความหลังฝังไว้ ใจว้าวุ่น ข้าวขาหมูหอมกรุ่นหมดคุณค่า สาวอำเภอนางรองเคยมองตา แท้พี่ยาเพียงจ้องไม่มองใจ เข้าเมืองหลวงทุกครั้งแวะนางน้อง ข้าวขาหมูนางรองน้องเตรียมให้ หรือหมูยอรสหนึ่งคอยดึงใจ สาวอุบลคนใกล้ไม่เป็นรอง ไม่ยอมแวะแม้ขากลับจากเมืองหลวง หรือเมืองลวงเขาบอกให้หลอกน้อง ทางหลวงเลขสองสี่ที่เฝ้ามอง ทำน้องตรมจนต้องนองน้ำตา ข้าวขาหมูสิ้นมนต์เพราะคนหล่อ ไปหลงรสหมูยอเสน่หา ไม่รักสาวบุรีรัมย์ มาร่ำลา ให้เห็นหน้าได้ไหมอย่าใจจาง อยากเป็นลมล้มพับทับเขียงหมู ไม่เคยรู้พี่แวะจอดที่ไหนบ้าง ชื่ออำเภอนางรองเหมือนบอกลาง ว่าพี่มองน้องร้างเป็นนางรอง 26 กรกฎาคม 2551
28 กรกฎาคม 2551 22:09 น. - comment id 879997
คอยทางที่นางรอง คำร้อง-ทำนอง: อ.สลา คุณวุฒิ ขับร้อง: ศิริพร อำไพพงษ์ -------------------------------------------- ใจ.... ผู้สาวอำเภอนางรอง ถูกความหม่นหมองครอบครองมานานแรมปี ผู้บ่าวอุบลคนไกลอ้าย บ่ใยดี ถนนหมายเลขสองสี่ บ่มีรถอ้ายผ่านมา รอย.... ความหลังยังฝังใจอยู่ ร้านข้าวขาหมูข้างทางเคยนั่งมองตา เข้ากรุงทุกครั้งเคยค้างนางรองทุกครา เกือบปีแล้วอ้ายบ่มานั่งกอดสัญญาเหงาใจ เป็นจั่งได๋ หรืออ้ายมีใครครอบครอง น้องเป็นนางรองเหมือนชื่ออำเภอหรืออ้าย รสข้าวขาหมูคงสู้หมูยอบ่ได้ ถูกสาวอุบลยึดใจ หรืออ้ายจึงได้ใจดำ วอน.... มนต์ขลังเส้นทางสองสี่ ดึงอ้ายคนดีหวนคืนมาทวนความจำ ผู้บ่าวอุบลคนไกลอ้ายอย่าใจดำ ฮู้บ่สาวบุรีรัมย์ คอยทางอ้ายอยู่นางรอง
28 กรกฎาคม 2551 22:32 น. - comment id 880014
เพราะพริ้งกินใจอีหลีเด้อค่า
28 กรกฎาคม 2551 22:33 น. - comment id 880015
28 กรกฎาคม 2551 22:55 น. - comment id 880044
กลอนเพราะ บรรยากาศน่ารักดีจังค่ะ ชอบๆ
28 กรกฎาคม 2551 23:04 น. - comment id 880058
ไพเราะมากค่ะ
28 กรกฎาคม 2551 23:18 น. - comment id 880073
น้ำตกนางรอง..อาจเป็นสองรองเขาอื่น แต่เจ้างามชื่น มิได้เป็นสองรองใคร.. ...อีกบทเพลงหนึ่งที่เพราะพริ้ง..ทูลทองใจ ....แวะมาเยี่ยม บ้านนี้ครับ
29 กรกฎาคม 2551 05:55 น. - comment id 880129
แด่ คุณวิสกี้ฯ ถ้าเป็นข้าวขาหมวย ไม่รู้จะอร่อยไหม
29 กรกฎาคม 2551 18:30 น. - comment id 880371
เวลาอ่านงานของคุณ เหมือนดูละครสั้นๆ แต่เศร้าจัง.. นางเอกร้องไห้...น่าสงสารทั้งนั้นเลย..
29 กรกฎาคม 2551 20:35 น. - comment id 880404
ชื่นชมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมกี้เขียนกลอนแนวนี้ (หรือทุกแนว) เก่งจังอ่ะ แป๋มก็ชอบฟังเพลงนี้ด้วยสิ เพราะมากมาย 55 แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมครับ
30 กรกฎาคม 2551 20:48 น. - comment id 880923
.. นางรอง หรือ นางสาวรอง ค่ะ แวะมาอ่านกลอนนะคะ หายไปนานเลย ... สบายหรือเปล่าค่ะ .. อยากบอกว่า .. รออ่านเล่มใหม่ หนังสือ ชื่อไรนะ .. ?
30 กรกฎาคม 2551 21:13 น. - comment id 880944
อ่ะ น้องกี้แต่งได้ไงนี้กลอนนี้ เมื่อก่อนเวลาพี่ไปโคราช แวะทานข้าวข้าวขาหมูที่นางรองประจำ 55+ เมื่อก่อนเพื่อนแอบปิ้งหนุ่มอุบล แล้วก็ใจสลาย ก็เลยพากันร้องเพลงนี้แซว สาวสุรินทร์ วันนี้ต้องกินน้ำตา เพราะหนุ่มอุบลไม่มา เที่ยวงานช้างเหมือนดังปีก่อน ก๊าก ๆๆ เป็นไงมั่ง พี่ก็คิดถึงน้องชายคนนี้นะ มากมายก่ายกอง ดุแลตัวเองด้วยนะ
27 กันยายน 2552 22:35 น. - comment id 1043506
ถืก ใจ คนนางรอง บุรีรัมย์ แท้