๏ รอยเท้าบนผืนทราย รอยจางหายเมื่อลมผ่าน ความรักเมื่อวันวาร เลยพ้นผ่าน ผ่านพ้นไป พี่เก๋ ๏ ความเจ็บช้ำกล้ำกลืน จะไม่ฝืนติดใจไว้ ความรักความอาลัย เก็บไว้ในความทรงจำ โมโน ๏ ความรักที่เลยผ่าน ทรมานเกินตอกย้ำ เจ็บแทรกใจแหลกซ้ำ ใจชอกช้ำวันผ่านมา พี่เก๋ ๏ น้ำตาเคยไหลริน เพราะไม่สิ้นความห่วงหา เป็นเพียงเรื่องผ่านตา ที่แลกมาจากแรงใจ ๚ ๛ โมโน
8 มีนาคม 2545 03:06 น. - comment id 39252
เย้ๆ ได้คนเขียนกาพย์ยานี ๑๑ เป็นอีกคนแล้ว... ดีใจจัง
8 มีนาคม 2545 03:13 น. - comment id 39253
ขอบคุงคับคุงครู...อิอิ....ดีใจจ้าา..@^_^@
8 มีนาคม 2545 17:05 น. - comment id 39306
ว้าว....หัดเขียนกาพย์ตั้งกะเมื่อไหร่เนี่ย....ผิดคาดเลย แต่ดีแล้วช่วยกันอนุรักษ์ไว้
8 มีนาคม 2545 21:58 น. - comment id 39345
ใช้ได้ๆ เริ่มต้นได้เท่านี้ก็ดีแล้วนะ (ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน)
8 มีนาคม 2545 22:21 น. - comment id 39350
ไม่เคยเห็น mono แต่งกลอนแบบนี้เลย... อือ...ก็เป็นอะไรที่เพราะไปอีกแบบหนึ่งนะ...ชอบจ้ะแต่งได้เพราะทั้งสองคนเลยจ้ะ
8 มีนาคม 2545 22:25 น. - comment id 39352
เพราะจังเลยล่ะ น่ารักดี
8 มีนาคม 2545 22:31 น. - comment id 39358
ดีครับ...เวบนี้เริ่มจะมีนักแต่งโคลง กาพย์เพิ่มขึ้นทุกวัน ถึงผมจะแต่งไม่เป็นแต่ก็จะขอติดตามนะครับ
9 มีนาคม 2545 00:20 น. - comment id 39406
เก่งจังค่ะ แต่งได้เพราะซะด้วยสิ
14 มีนาคม 2545 17:58 น. - comment id 40551
เก่งจังเดี๋ยวหัดแต่งมั้งดีกว่า