สักวันฉันต้องเป็นดาวสกาวแสง

กากีนัง

   
เจิดจรัสประกายแจ้งบนทอฝัน
นภากว้างจักเป็นบ้านนิจนิรันดร์
สักวันฉันจักไปให้ถึงดาว
     แม้นลำบากยากหน่อยก็ไม่หวั่น
จะตะกายทางชันประจัญหนาว
แม้นหากล้มจะลุกเดินเมินเรื่องราว
แต่จะสาวประสบการณ์มาเป็นครู
      แม้นร้อยคำประมาทชาติกำเนิด
ฉันจะเชิดเอาคำนั้นเป็นคำสู้
เปลียนวิกฤติเป็นโอกาสเมินศัตรู
ฉันจะสู้ด้วยทำแต่กรรมดี
      ทดแทนคุณบิดรแลมารดา
ปราถนาให้ท่านได้สุขี
ด้วยลำบากตรากตรำมานานที
ฉันคนนี้จะขอเป็นเช่นหลักเดิน
     แต่จะไม่เหยียบไหล่ใครขึ้นเชิดหน้า
ไม่เบียดเบียนประเมินค่าแค่ผิวเผิน
จะไม่ลืมฐานถิ่นที่จำเริญ
แต่จะเป็นคนเดินดินที่เป็นดาว
				
comments powered by Disqus
  • รัมณีย์

    25 กรกฎาคม 2551 22:25 น. - comment id 878797

    แวะมาเติมแรงใจให้ว่าที่ดาว
    เพื่อเติมแรงแสงสกาวพราวนภา
    
    6.gif6.gif6.gif
  • กฤตศิลป์ ชินบุตร

    26 กรกฎาคม 2551 00:12 น. - comment id 878823

    ผมชอบมองดูดาวนะครับ แม้ว่ามันจะแจ่มจางบางเวลา แต่มันก็งามในใจผมครับ
  • ๛ บุหงารำไป ๛

    26 กรกฎาคม 2551 04:33 น. - comment id 878880

    36.gif36.gif36.gif36.gif
    
    ขอให้เธอสู่เวียงวังบัลลังก์ดาว
    จะเหน็บหนาวทุกข์ใดไม่ไหวหวั่น
    ฉันจะคอยมองเธอทุกคืนวัน
    ขอเธอนั้นสุกสกาวดาวอำไพ
    
    
    36.gif36.gif36.gif
  • แนทตี้..

    26 กรกฎาคม 2551 20:10 น. - comment id 879165

    
    ^*^
       ^*^
          ^*^         ตาดูดาว เท้าก็เดิน    ^*^
                    ไพเราะ ความหมายดีอ่ะ
    
         ^*^.....................^_^........................^*^
    
                      11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน