เจิดจรัสประกายแจ้งบนทอฝัน นภากว้างจักเป็นบ้านนิจนิรันดร์ สักวันฉันจักไปให้ถึงดาว แม้นลำบากยากหน่อยก็ไม่หวั่น จะตะกายทางชันประจัญหนาว แม้นหากล้มจะลุกเดินเมินเรื่องราว แต่จะสาวประสบการณ์มาเป็นครู แม้นร้อยคำประมาทชาติกำเนิด ฉันจะเชิดเอาคำนั้นเป็นคำสู้ เปลียนวิกฤติเป็นโอกาสเมินศัตรู ฉันจะสู้ด้วยทำแต่กรรมดี ทดแทนคุณบิดรแลมารดา ปราถนาให้ท่านได้สุขี ด้วยลำบากตรากตรำมานานที ฉันคนนี้จะขอเป็นเช่นหลักเดิน แต่จะไม่เหยียบไหล่ใครขึ้นเชิดหน้า ไม่เบียดเบียนประเมินค่าแค่ผิวเผิน จะไม่ลืมฐานถิ่นที่จำเริญ แต่จะเป็นคนเดินดินที่เป็นดาว
25 กรกฎาคม 2551 22:25 น. - comment id 878797
แวะมาเติมแรงใจให้ว่าที่ดาว เพื่อเติมแรงแสงสกาวพราวนภา
26 กรกฎาคม 2551 00:12 น. - comment id 878823
ผมชอบมองดูดาวนะครับ แม้ว่ามันจะแจ่มจางบางเวลา แต่มันก็งามในใจผมครับ
26 กรกฎาคม 2551 04:33 น. - comment id 878880
ขอให้เธอสู่เวียงวังบัลลังก์ดาว จะเหน็บหนาวทุกข์ใดไม่ไหวหวั่น ฉันจะคอยมองเธอทุกคืนวัน ขอเธอนั้นสุกสกาวดาวอำไพ
26 กรกฎาคม 2551 20:10 น. - comment id 879165
^*^ ^*^ ^*^ ตาดูดาว เท้าก็เดิน ^*^ ไพเราะ ความหมายดีอ่ะ ^*^.....................^_^........................^*^