เสียงนกป่ากาไก่เรียกให้ตื่น ลมพลิ้วผืนยอดข้าวยามเช้าสวย อากาศเย็นสบายพระพรายโชย กรุ่นปลายโปรยกอข้าวผลิรดอกรวง ม่านฟ้าใกล้เปิดรับแสงระวีส่อง ไก่นกร้องก้องไพรคล้ายในฝัน หรือตั้งใจจะร้องแข่งขันกัน เรไรสั่นกรีดกายคล้ายโดนตรี มองแมกไม้ไหวพลิ้วพระพรายฉิว เสียงหวีดหวิวตามคลื่นลมโลมลูบไล้ ฤาเป็นเสียงดนตรที่กล่อมไพร ธรรมชาติมอบให้ได้รื่นรมย์ เห็นผึ้งน้อยลอยบินกินน้ำหวาน ที่ผลิบานจากรวงข้าวเป็นเป้าหมาย ดอกไม้ป่าสร้างสีสรรหอมทั่วไพร มวลแมลงเซาะไซร้ตามใจตน กลิ่นเกษรมาลีที่ยวนเย้า หลอกให้เฝ้าชื่นชมเสน่หา จนคร่ำครวญชวนฝันคู่อุรา เคียงข้างพาสร้างขวัญกำลังใจ....... ไม่ได้หมายปองนวลนางสรวงสวรรค์ หาได้ฝันเกินใจปรารถนา เพียงใจเดียวที่ยอมให้บูชา เห็นคุณค่าความรักด้วยภักดี
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ 25 ก.ค. 2551 02:58 น. - ID 117378 
1146
0
0
25 กรกฎาคม 2551 05:58 น. - comment id 878426
วางกลอนได้ดีแล้วนี่นา.. แต่พี่ขาดูอีกนิดหนึ่งนะคะ กลอนเนื้อหา นะคะ แต่ยังขาดการสัมผัสระหว่างบทค่ะ คำสุดท้ายของวรรคที่ ๔ จะต้องสัมผัสคำสุดท้ายของวรรคที่๒ ในบทถัดไปนะคะ เช่น เสียงนกป่ากาไก่เรียกให้ตื่น ลมพลิ้วผืนยอดข้าวยามเช้าสวย อากาศเย็นสบายพระพรายโชย กรุ่นปลายโปรยกอข้าวผลิรดอกรวง คำสุดท้ายของวรรคที่ ๔ คือ รวง จะต้องสัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ ไก่นกร้องก้องไพรคล้ายในฝัน ซึ่งก็คือคำว่าฝัน....แต่ของพี่ไม่สัมผัส.. ปรับอีกนิดหนึ่ง..รับรองสวยค่ะ
26 กรกฎาคม 2551 00:27 น. - comment id 878834
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
