๑...นิราศร้างห่างเหจากเคหา เคยอิ่มเอมเกษมสุขอยู่ทุกครา จำใจลาหอยใหญ่ไปเมืองกรุง ๒...หิ้วไข่แดงย่องไปใส่ท้ายรถ น้ำมันหมดเข้าปั๊มทำหน้ายุ่ง เปิดกระจกเอาไว้เพื่อไล่ยุง นั่งเกาพุงยิ้มหยันน้ำมันแพง ๓...ถึงพุนพินถวิลหวามถึงความหวาน เคยโดยสารรถไฟไปทุกแห่ง คนเคียงข้างผมยาวสาวแก้มแดง ดั่งฟ้าแสร้งส่งมาบัญชาเรา ๔...ชีวิตผู้ต้องหาในอาณัติ เพื่อสมบัติจำต้องทนหมองเศร้า อีกพ่อตาแม่ยายร้ายไม่เบา ผู้ดีเก่าหนำซ้ำสุดร่ำรวย ๕...ถึงท่าฉางเคยอิ่มยิ้มสดใส กินผัดไทยอร่อยล้นกับคนสวย เธอชอบโชว์ให้เห็นว่าเป็นมวย โชคหรือซวยกันนี่ที่มีเมีย ๖...ขับรถไปไชยานั่งหน้าคว่ำ พรั่นพรึงคำสาบานพาลใจเสีย ชะลอรถครุ่นคิดเข้าผิดเกียร์ เหมือนดื่มเบียร์หมดลังนั่งตาลอย ๗...องค์พระธาตุไชยาพุทธสถาน เด่นตระการลายเลื่อมมิเสื่อมถอย บ้านพุมเรียงผ้าไหมงามใช่น้อย อิ่มอร่อยหอยขาวชาวพุมเรียง ๘...เหยียบคันเร่งผ่านมาถึงท่าชนะ ถูกเมียฉะจนล้ามิกล้าเถียง เรื่องโด๊ปยาเธอรู้ดึงหูเอียง มิร่วมเตียงหรอกหนาอย่าหวังเลย ๙...ได้แต่ปลงเรื่อยมาถึงละแม หยอกเย้าแหย่เธอยิ่งทำนิ่งเฉย คืนนี้หนอเราคงยากลงเอย จะเอื้อนเอ่ยอย่างไรคงไม่ยอม ๑๐...เวลาล่วงง่วงจังที่หลังสวน แม่เนื้อนวลให้ช่วยปอกกล้วยหอม จึงจอดรถสองมือรื้อชะลอม ปอกแล้วน้อมป้อนกล้วยด้วยยินดี ๑๑...แล้วเร่งรุดหมายมุ่งทุ่งตะโก มิได้โม้ผืนดินแถวถิ่นนี้ ต้นตะโกเคยเรียงรายมากมายมี ผ่านหลายปีหายเกลี้ยงเหลือเพียงตอ ๑๓...มิเหมือนรักของพี่ที่มอบน้อง แม้นหม่นหมองเพียงใดมิให้ฝ่อ ผ่านหลายปียังเฝ้าพะเน้าพะนอ มิร่อยหรอสักนิดสนิทนาน ๑๔...เพลินเพ้อพร่ำรำพึงถึงสวี เคยชิมฟรีอร่อยล้ำระกำหวาน เช่นระกำสั่งสมบ่มดวงมาน เมื่อพ้นผ่านหวานชื่นเช่นระกำ ๑๕...ยามบ่ายคล้อยแดดรุมถึงชุมพร สาวละอ่อนผิวนวลชวนถลำ หลงลืมคำเมียกำราบมิหลาบจำ แทบล้มคว่ำเพราะเมียตบหลบไม่ทัน ๑๖...กราบขอพรเสด็จพ่อกรมหลวงฯ ชวนพุ่มพวงนวยนาดหาดสวรรค์ หาดทรายรีเราเคยเผยใจกัน จะคงมั่นดั่งทะเลกล่อมเห่ทราย ๑๗...ถึงปะทิวเมืองท่าชายทะเล พายุเกย์เคยถล่มแทบล่มสลาย ดั่งอารมณ์กราดเกรี้ยวเสียววางวาย อาจถึงตายนะนวลควรผ่อนปรน ๑๘...บางสะพานผ่านมาอีกคราหนึ่ง ยังซาบซึ้งความหลังครั้งสุขล้น เคยเคียงคู่ท่องเที่ยวเกี่ยวกมล มิเคยสนสายตาใครมามอง ๑๙...ต้องกล้ำกลืนฝืนหลับถึงทับสะแก หิวแทบแย่จึงชวนนิ่มนวลน้อง ข้าวขาหมูมิขาดผักกาดดอง ฟาดเสียสองจานรวดเดินอวดพุง ๒๐...พออิ่มหมีพีมันพลันฮึกเหิม ความเร็วเพิ่มด้วยใจอันหมายมุ่ง อยากเห็นความศิวิไลซ์ในเมืองกรุง ผ่านท้องทุ่งสามร้อยยอดอย่างปลอดภัย ๒๑...ตะลุยผ่านปราณบุรีเคยหนีเที่ยว จะแอบเกี้ยวสาวปราณอ่อนหวานไว้ หว่านคารม-ทรัพย์เสริมจนเคลิ้มใจ เมียจับได้ไล่คว้าตบตาลอย ๒๒...เลยจำจรจากมาอำลาถิ่น ถึงหัวหินถิ่นที่มากมีหอย เคยอกหักเสียท่าน้ำตาปรอย ยังเหลือรอยฝังไว้ในทรงจำ ๒๓...จากหัวหินเร็วไวเพราะใจหาย เสียเชิงชายถูกหลอกจนชอกช้ำ รีบเร่งรุดเร็วไวไปชะอำ เกือบเพลี่ยงพล้ำหลับในตกไหล่ทาง ๒๔...จึงแวะปั๊มพักก่อนจนค่อนดึก พอรู้สึกหายห่วงความง่วงสร่าง เริ่มเดินทางต่อมาถึงท่ายาง เมียก็ช่างบ่นอู้จนหูชา ๒๕...สี่ทุ่มถึงเมืองเพชรเคล็ดขัดยอก คำที่บอกจากเอวกลมสมน้ำหน้า โถ!ช่างพูดตอกย้ำไร้น้ำยา เถอะคราวหน้าไอ้แก่จะแก้มือ ๒๖...ผ่านเมืองเพชรรีบรุดสมุทรสงคราม โอ้คนงามคอพับหลับแล้วหรือ ส่งเสียงกรนดังเยี่ยงเสียงกระบือ แก้มกระพือพรึบพรับรับเสียงกรน ๒๗...จนสมุทรสาครยังนอนต่อ แถมหน้างอผมยุ่งพุงหลามล้น เหลือบมองเห็นขนลุกฮือนี่หรือคน แม่หน้ามนหมดสภาพใช่หยาบคาย ๒๘...ผ่านสมุทรสาครตอนเที่ยงคืน เห็นเธอฝืนลืมตาพาใจหาย ทำไม่รู้ไม่ชี้ไม่มีอาย ดูขวาซ้ายบอกว่าขับช้าจัง ๒๙...ถึงกรุงเทพเข็มชี้บอกตีหนึ่ง รีบตะบึงเข้าบ้านปานกระหัง ความหิวโหยลุกโรมโหมประดัง เมียน่ารักน่าชังสวยจังเลย ๓๐...เร่งอาบน้ำอาบท่าทาแป้งหอม ตระเตรียมพร้อมร่วมเรียงเคียงเขนย วิมานฝันพลันล่มอดชมเชย นิจจาเอ๋ยมิ่งมิตรติดไฟแดง ๓๑...ตื่นตั้งแต่ไก่โห่ไปโคราช จิตมุ่งมาดไหว้พระวัดเก้าแห่ง ได้ทำบุญอุ่นดวงแดตามแต่แรง เที่ยงจัดแจงดอกไม้ไหว้ย่าโม ๓๒...จะเยี่ยมชมฟาร์มโชคชัยในยามบ่าย น่าเสียดายบัตรหมดอดเลยโก๋ จึงเลี่ยงมาสระบุรีมิได้โม้ ขึ้นเขาโชว์กราบพระฉายมิอายลิง ๓๓...พอเย็นย่ำสุรีย์ลับกลับกรุงเทพฯ อดเสาะเสพแสงสีที่งามยิ่ง นอนกอดก่ายหมอนข้างอ้างว้างจริง หลับตานิ่งนับแกะน้อยตั้งร้อยตัว ๓๔...ตื่นแล้วไปนครปฐมชมตลาด ไหว้พระธาตุขอบุญอบอุ่นทั่ว เห็นสาวสวยสดใสใจเต้นรัว หากทิ้งจั่วหามเสาคงเร้าใจ ๓๕...แล้วแวะไปราชบุรีหุ่นขี้ผึ้ง- งามประหนึ่งของจริงแสนยิ่งใหญ่ อนุสรณ์สถานตำนานไทย แสดงไว้หมดจดสิ่งงดงาม ๓๖...และไม่พลาดตลาดน้ำเมืองดำเนิน ได้ดุ่มเดินตามใจไร้คนห้าม ก๋วยเตี๋ยวเรือลิ้มลองชิมสองชาม ดื่มน้ำตามอิ่มแปล้จีบแม่ค้า ๓๗...คิดถึงคนบ้านกลอนคนคอนหวัน ที่หมายมั่นได้พบประสบหน้า เพราะเราจำจากจรก่อนเวลา ก่อนเธอมาราชบุรีมิได้เจอ ๓๘...พอเย็นย่ำอัมพวาได้มาเที่ยว เดินเลาะเลี้ยวชมสาวงามยามเมียเผลอ มีอาหารให้ชิมอิ่มจนเรอ ต้องแก้เก้อแกล้งไอหากใครมอง ๓๙...ถึงทุ่มครึ่งนั่งนิ่งชมหิ่งห้อย โดยสารเรือลำน้อยลอยลัดล่อง แสงกระพริบวิบวับประดับคลอง ดูเรืองรองงามล้ำแนวลำพู ๔๐...กลับกรุงเทพฯพักผ่อนตอนตีหนึ่ง นอนคิดถึงเนื้อทองเหล่าน้องหนู หากเมียไม่ตามมาคงน่าดู เพราะว่าปู่โด๊ปยามามากมาย ๔๑...ตื่นเที่ยงวันพร้อมสรรพจะกลับบ้าน จากมานานห้าวันมิทันหน่าย แต่เพราะงานกองรวมสูงท่วมกาย จำเคลื่อนย้ายกลับบ้านสางงานเอย
กุ้งก้ามกราม 24 ก.ค. 2551 00:23 น. - ID 117334 
1672
9
0
24 กรกฎาคม 2551 00:38 น. - comment id 877686
ฝันดีนะครับ พี่กุ้ง
24 กรกฎาคม 2551 00:40 น. - comment id 877688
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมชมงานเขียนคุณภาพค่ะ เก่งมากเลยค่ะ นับถือๆ
24 กรกฎาคม 2551 02:42 น. - comment id 877719
สวัสดีครับคุณกุ้ง.... หากคราวหน้ามากทมก็ส่งซิกหน่อยนะครับ จะ อาสาพาเที่ยวแบบครบเครื่องเลยครับ ทั้งเลี้ยง ดูแถมปูเสื่อให้พร้อมสรรพเลยครับ แต่อย่าพา คุณภริยามาด้วยหละครับ....
24 กรกฎาคม 2551 06:31 น. - comment id 877749
ได้ไปมารอบทิศติดเมียด้วย โชคจะช่วยให้ดีไม่มีเสีย คนจะได้ดิบได้ดีเพราะมีเมีย แม้อ่อนเพลียใจล้าผาสุขเอย.... แต่งดีจังอ่านแล้วเพลินดี สนุกมากๆ ตลก ตอนเกลียมัว
24 กรกฎาคม 2551 07:47 น. - comment id 877763
ตามไปดูหิ่งห้อย ไหว้กรมหลวงชุมพรค่ะ...
24 กรกฎาคม 2551 08:51 น. - comment id 877779
นิราศร้างห่างหอยใหญ่ไปทางเหนือ ใช้ทางรถบดยางไกลทางเรือ สุนทรกุ้งบ่นเบื่อตลอดทาง ขับรถไปบ่นไปไม่ยอมหยุด อุดตลุดขับเรื่อยไปจนฟ้าสาง จากหอยใหญ่ไข่แดงแหล่งธรรมทาง มีน้องนางข้างกายสบายใจ หากนิราศหอยใหญ่ไปอีกที่ จรลีลงไปในทางใต้ ตามเส้นทางสี่หนึ่งบึ่งเร็วไว จากโคออพไม่ไกลไปอีกทางฯ
24 กรกฎาคม 2551 09:25 น. - comment id 877795
ไปถึงโคราชด้วยเหรอคะ ไปไหว้ย่า ไปทำบุญด้วย ดีจังค่ะ
24 กรกฎาคม 2551 10:56 น. - comment id 877869
พี่กุ้งชาย โหยแต่งได้เร็วอะ ให้พิมอ่านแค่ไม่กี่ตอนเองยาวจางงงงงถึงเชียงใหม่ยังคะ..
24 กรกฎาคม 2551 10:57 น. - comment id 877870
เป็นบุญวาสนาได้รับรถเที่ยวยามน้ำมันแพง มีเมียไปด้วยก็ดีไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายอื่นเพิ่ม หุหุ
24 กรกฎาคม 2551 14:11 น. - comment id 877983
แก้วประเสริฐ.
24 กรกฎาคม 2551 14:54 น. - comment id 878018
เรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากคนอ่านเก่งจัง
...อ่านเพลินเลย
24 กรกฎาคม 2551 16:15 น. - comment id 878068
โอ้โห! อ่านกลอนเดียวไปได้ตั้งหลายที่แน่ะ....
24 กรกฎาคม 2551 21:04 น. - comment id 878242
.................... นิราศร้างห่างหอยใหญ่ใจหงอยเศร้า แต่ยังมีคนงาม ตามไปเหมือนเงา แถมยังเฝ้าคลอเคลียจนเสียแรง อ่านแล้วเผลอดีใจจะได้พบ หลังจากหลบไปตาคลีหนีสีแสง พอถึงวันที่นัดรีบจัดแจง เหมือนกรรมแกล้งคลาดกันทั้งฉันเธอ พกเมียมาด้วย เหรอนี่ จึงรีบรี่กลับคืนหอย ให้คอยเก้อ พอโทรไป เอ๊ะปลายสาย ไงเสียงเบลอ จังเบ้อเร้อ ส่งเสียงแปล๋น แฟนเธอเอย
หูยานหรือเปล่า อิอิ
24 กรกฎาคม 2551 22:07 น. - comment id 878286
24 กรกฎาคม 2551 22:51 น. - comment id 878336
ไปเที่ยวท่องถึงแดนแคว้นหอยใหญ่ แล้วทำไมลืมได้ไพรสมุน- -ไทยชื่อโด่มิรู้ล้มซมไหมคุณ- -กุ้งก้ามกรามถามไปด้วยไงงง
24 กรกฎาคม 2551 22:53 น. - comment id 878337
ลุงกุ้งนิราศหอยใหญ่ยาวมั๊กๆๆๆ
24 กรกฎาคม 2551 23:49 น. - comment id 878388
สงสัยบทที่ ๑๐ จัง ... ใช้อะไรปอกกล้วย อ่ะ ๕๕๕
25 กรกฎาคม 2551 20:29 น. - comment id 878730
คุณรัมณีย์ ขอบคุณครับ แต่ตอนฝันเนี่ยดีทุกครั้งครับ พอตื่นมาสิครับฝันไม่เป็นจริงสักครั้งเลยล่ะ 555
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
