นานนานทีมีเวลามาทายทัก ให้ประจักษ์รักแน่มีแปรผัน ถึงจะห่างส่งกลอนบ้างเป็นบางวัน แต่ใจนั้นไม่ทิ้งร้างจนวางวาย ภายใต้จิตสำนึกแสนลึกซึ้ง แรงคิดถึงรุมถามในความหมาย สำหรับใจสำออยและแสนอาย แทบจะหลอมละลายยามปรายตา ฉันเปรียบเทียนที่มีไฟจวนใกล้ดับ ชีพฝากกับความหวังวันข้างหน้า อาจโชติช่วงพลิกฟื้นขึ้นอีกครา ขอวอนอย่าดับมันแค่วันนี้ ขอไฟแห่งศรัทธาส่องมาเพิ่ม ขอรักเจิมรวงใจให้สุขศรี จุดความหวังครั้งใหม่ในชีวี เธอคนดีคงไม่ทำให้ช้ำใจ........
23 กรกฎาคม 2551 23:17 น. - comment id 876783
สวัสดีค่ะ จะติดตามผลงานเสมอนะคะ
23 กรกฎาคม 2551 14:29 น. - comment id 877436
เพราะจังเลยปลีกเวลามาบ้างแล้วกันนะคะจะรออ่านค่ะ
23 กรกฎาคม 2551 23:45 น. - comment id 877646
ขอขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมคะ วันไหนมีเวลาสะดวกจะเขียนให้อ่านอีกนะคะ