คุณรู้...ว่า...ผมเป็นคนขี้เหงา กลัวว่า...ผมจะทนเหงาไม่ไหว กลัวว่า...ผมจะมีใครอีกคนเข้ามาคลายเหงา และ..เป็นเพราะผมอายุน้อยกว่าคุณ ที่รัก... คุณ..ดูถูกความรักของผมหรือเปล่า. ผมรักคุณ..ที่คุณเป็นคุณเอง... มั่นใจ..ในคนที่รักคุณคนนี้เถิด เรื่องอายุ..ผมไม่แคร์..ไม่ใช่ปัญหา.. ผมพอเพียงและเพียงพอแล้วที่รัก แม้ว่าเราจะไกล..และผมจะเหงา แต่เรา..ยังมีรักของเรา ช่วยประคับประคอง .ให้ความไกล..เหมือนอยู่ใกล้ ให้ความเหงา..เป็นเหมือนไออุ่น..แทนกายเรา จงมั่นใจ..ในคนที่รักคุณ และมั่นใจในคนที่คุณรัก และมั่นใจ..ในรักของเรา
21 กรกฎาคม 2551 06:14 น. - comment id 876465
ความห่างไกล มักทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้ง่าย แต่ถ้าเรารักใครสักคน อายุก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญนี่นา และถึงห่างไกล..ก็ยังสื่อทันสมัยให้พานพบกัน เพียงแต่อย่าลืมใส่ใจ ในความรู้สึก อย่าปล่อยให้อีกคน..ท้อกับการรอคอย.. ขอเป็นกำลังใจให้รัก..จงมั่นยืนเด้อ..พี่น้อง
21 กรกฎาคม 2551 06:24 น. - comment id 876471
คุณนพพรครับ........... คุณหญิงกีรติ...คงเครียดมากไปหน่อย อย่าคิดมากเลยนะครับ ไม่มีอะไรครับอ่านกลอนแล้ว คิดถึงหนังเรื่องข้างหลังภาพครับ
21 กรกฎาคม 2551 06:49 น. - comment id 876477
แด่ คุณยิปซี4 อายุเป็นเพียงตัวเลขที่ไม่น่าสะสม ถ้าจะรักจงลืมคำว่าเสียใจ(จำเด็กๆเขามาพูดง่ะ)
21 กรกฎาคม 2551 08:40 น. - comment id 876527
คะเข้าใจความเหงา ลองทวนอีกทีไหมคะคุรพี่ยิบซี เผื่อใครคนนั้นจะมั่นใจมากกว่านี้ รักเพราะเหงาหรือปล่าว เศร้าจัง
21 กรกฎาคม 2551 20:03 น. - comment id 876666