โลกใบใหม่#ฉบับสมบูรณ์

ใบรัก

เดียวดายอยู่กับความเศร้า
ทนเหงาอยู่กับความหวั่นไหว
เสียน้ำตาอยู่กับความเสียใจ
เป็นเธอได้ไหมช่วยปลอบโยน
เหนื่อยพอแล้ว
กับการต้องแจวเรืออยู่กลางทะเลโพ้น
ทั้งไต้ฝ่น เฮอริเคน พายุโซน
กระหน่ำหระโจนไม่ยั้งแรง
ฉุดฉันออกไปที
ไปให้พ้นจากที่นี่...ที่ไหนสักแห่ง
จะดาวจันทร์สีเหลือง ดาวอาทิตย์สีแดง
จะไกลสักกี่ปีแสง...เพียงมีเธอฉันจะไป.				
comments powered by Disqus
  • น้ำแข็ง

    14 มิถุนายน 2544 00:48 น. - comment id 3431

    อืมม..ถ้ามีใครสักคนแบบนั้น... ก็คงดีน๊ะคะ // กลอนเพราะมากค่ะ
  • โคลอน

    14 มิถุนายน 2544 01:23 น. - comment id 3436

    เพราะมากจ๊ะ.....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน