ผมเดินทางราวกับหลงทางในกาลเวลา ในช่วงวันเวลาที่มีคุณ โลกใบนี้ความจริงมันดูช่างกว้างใหญ่ ไหนเลยสำหรับผมแล้ว ทางเดินเหลือเพียงเส้นทางที่มีคุณ ทางเดินที่ชัดเจน หากยากที่จะก้าวเดิน ได้โปรดเปิดประตูออกมา ได้โปรดขจัดสิ้นซึ่งกำแพงที่คุณวางขวางกั้นไว้ ผมรอคอยราวกับไร้ซึ่งกาลเวลา เพียงเพื่อจะได้เดินทางสายนี้ร่วมไปกับคุณ ผมคิดเพียงแต่ทำให้คุณปราศจากควาเสียใจ ผมคอดเพียงแต่เรื่องที่จะทำให้คุณมีรอยยิ้ม ผมพยายามที่จะทำและส่งไปให้ถึงคุณ ได้โปรดทลายอุปสรรคที่คุณสร้างไว้ ได้โปรดรับไว้แม้นเพียงเล็กน้อยก็ตาม ได้โปรดเปิดประตูออกมา ได้โปรดขจัดสิ้นซึ่งกำแพงที่คุณวางขวางกั้นไว้ ผมรอคอยราวกับไร้ซึ่งกาลเวลา เพียงเพื่อจะได้เดินทางสายนี้ร่วมไปกับคุณ หากทางเดินนั้นปราศจากซึ่งคุณแล้ว มันก็ไร้สิ้นความหมายที่จะก้าวเดิน หากทางเดินสายใด ไร้ซึ่งคุณเคียงข้าง ย่อมมิใช่ทางเดินที่ผมสามารถเดินไปได้ ทั้งที่ทางเดินสายนี้อยู่เพียงเอื้อมมือ แต่ผมมิอาจก้าวเดินได้ ถึงแม้จะทุกข์ เศร้าใจ รอคอยจนไม่เหลือเวลาให้รออีก ผมก็จะเฝ้ารอจนเวลาที่จะรอไม่มีให้ผมอีก เพียงเพราะผมรู้ว่าหัวใจของผม เรียกร้องสายทางเดินที่มีคุณ
18 กรกฎาคม 2551 19:55 น. - comment id 875260
คร่ำครวญดีครับ แวะมาให้กำลังใจครับ
18 กรกฎาคม 2551 21:18 น. - comment id 875279
น่าสงสารจัง! พยายามต่อไปนะ เผื่อเธอจะเห็นใจ หรือไม่ก็ร้องเพลงรอ มาให้กำลังใจค่า
19 กรกฎาคม 2551 18:47 น. - comment id 875651
เราว่าคุณต้องพังกำแพงใจของเธอ เพื่อก้าวเข้าไปหาเธอก่อนจะได้เดินด้วยกันนะค่ะ เอากำลังใจมาฝากค่ะ