*** เหนือดวงชีวัน *** ดวงใจน้อยพลิ้วลอยละล่องลิบ ดาวระยิบพร่างพรายกระจายแสง เดือนสาดส่องยลนวลล้วนอ่อนแรง เมฆาแฝงบิดเบือนเลือนพร่าพราย ล้วนสิ่งหวังฝากไว้ช่างไกลโพ้น พลิกผันโยนเปลี่ยนแปลงแฝงสลาย หวานในอกแตกซ่านผ่านห้วงมลาย เปี่ยมปองหมายผันเปลี่ยนมิเวียนคืน ฝากเพียงไว้ในสิ่งเหมือนหิ่งห้อย แสงหรี่น้อยยากเทียบเปรียบสุดฝืน มิมาดเทียบเดือนดาวพราวพร่างยืน กลับเป็นอื่นสิ่งสนองหลงปองนวล ฝากที่เหลือเสมือนไว้ผ่านในฝัน ดวงชีวันคลาดเคลื่อนมิเยือนหวน ละอองม่านสรรค์สร้างวางเย้ายวน ความอบอวลมลายสิ้นผ่านจินตนา ม่านเมฆหมอกตอกย้ำสุดช้ำชอก บ่มความยอกเยือนหวนชวนผันหา หวานฝากผ่านไว้ห้วงล่วงหยาดมา แสนเสน่หาพลิกเปลี่ยนเวียนลาจร สุดผันแปลงมอบเพื่อเอื้อไขว่คว้า ทรวงสั่นผวาคราสร้างอุทาหรณ์ หวังต้องการสิ่งปองต้องอาวรณ์ แสนสะท้อนอภิรมย์ครั้นชมเชย สิ่งแสนปองสนองไว้ให้ขาดแล้ว ความผ่องแผ้วกลับกลายจนได้เฉย เหลือเพียงฝากแสนหวังครั้งรำเพย หอมล่องเลยสร้างถวิลจินต์ห้วงใจ เหนือดวงชีวันผ่านสวรรค์ฟากฟ้า แม้นกานดาร่วมเรียงเคียงสดใส หวนกลับคืนอ้อมกอดทอดวิไล แสนซึ้งไว้คล้ายเดือนเยือนราตรี. *** แก้วประเสริฐ. ***
16 กรกฎาคม 2551 23:51 น. - comment id 874624
แวะมาอ่านบทกลอนซึ้ง ๆ ครับ เพราะดี
16 กรกฎาคม 2551 23:56 น. - comment id 874632
แอบมาอ่านก่อนนอนครับ
17 กรกฎาคม 2551 00:01 น. - comment id 874636
รูปสวยค่ะ อยากจะคว้ามาได้แบบนั้นจัง จะเอามาห้อยคอซะเลย...
17 กรกฎาคม 2551 01:18 น. - comment id 874652
สวัสดีค่ะคุณครูแก้ว หนูมาแล้วแวะเอาเจ้านี่ฝาก กว่าจะจับมาได้แสนจะยาก มาจากฟากฟ้านั้นมันบินมา....ค่ะ ไปนอนล่ะค่ะ ตีหนึ่งกว่าแล้วันดีค่ะทุกท่าน
17 กรกฎาคม 2551 01:43 น. - comment id 874656
เหนือชีวัน บนชั้นฟ้า สุดหล้าโน้น ด้วยเบื้องบน ดลนิมิต ลิขิตเขียน เป็นคู่บุญ คุณสมสร้าง ได้พากเพียร แม้ว่ายเวียน มิเปลี่ยนรัก คงภักดี หากกรรมใด ใครกันเล่า เฝ้าก่อไว้ แต่ปางใด จึงต้องพลัด สวัสดิ์ศรี รักร้างรา โรยราวร้าน นานแรมปี ฤทัยนี้ ที่กลัดหนอง หมองหม่นดำ ในห้วงทุกข์ สุขจึงพลั้ง มิหยั่งถึง เพราะใจซึ้ง ถึงทุกข์โหม โถมถลำ จักปวดร้าว จนด่าวดิ้น จึงสิ้นกรรม ที่กระหน่ำ ซ้ำชีวัน ลงทัณฑ์ใจ ขอผลบุญ ช่วยหนุนนำ ค้ำจุนเถิด ที่เคยเกิด ประเสริฐสร้าง แต่ปางไหน ร่วมร้อยเรียง เคียงคู่ครอง สองหทัย เชยชิดใกล้ ได้อิงแอบ ลงแนบทรวง
17 กรกฎาคม 2551 03:30 น. - comment id 874671
17 กรกฎาคม 2551 07:29 น. - comment id 874685
เป็นบทกลอนที่พริ้ว ละมุน แฝงเศร้า นะครับคุณลุง ..กิ่งโศก ขอแอบจดจำ ไป..ฝึกฝนบ้างนะครับ.. ...อ่านกลอน พร้อมจิบกาแฟไป..ใจเริ่มสงบดีครับ..ติดตามอ่านของคุณอยู่เสมอแม้ไม่ค่อยแต่งเอามาลงช่วงนี้
17 กรกฎาคม 2551 09:24 น. - comment id 874693
จำได้ว่าเมื่อตอนเด็กๆกลัวหิ่งห้อยมากเลยค่ะคุณลุง ตัวหนอนดีๆนี่เอง
17 กรกฎาคม 2551 09:51 น. - comment id 874704
แบบนี้เคลิ้มแระคะ คุณลุงไปทำบุญป่าวคะ..
17 กรกฎาคม 2551 13:43 น. - comment id 874754
เหนือดวงชีวัน โหรักหลงมากมาย คงสวยงามมากๆเลยนะ
17 กรกฎาคม 2551 15:12 น. - comment id 874786
ไพเราะมากมายเลยค่ะ คุณครูแก้ว มาอ่านหลายรอบแล้วค่ะ
17 กรกฎาคม 2551 16:30 น. - comment id 874841
เป็นจินตนาการเล่นๆ ที่อยากให้เป็นจริงๆจังเจ้าค่ะ ไปเที่ยวมาสนุกไหมคะลุงแก้ว
17 กรกฎาคม 2551 16:53 น. - comment id 874855
คุณ ฝนทอง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบ้านนี้ครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 16:55 น. - comment id 874856
ไพเราะเหนือคำบรรยายครับ...
17 กรกฎาคม 2551 16:57 น. - comment id 874857
คุณ อรุโณทัย ขอให้นอกฝันดีนะครับ เห็นชื่อนึกว่าเป็น ผู้หญิงเสียอีกครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:02 น. - comment id 874859
คุณ มณีจันทร์ เป็นภาพที่เพื่อนผมส่งมาให้ทางเมล์ครับปกติ ผมมักไม่ค่อยเข้าไปหาหรอก เก็บจากพวกเรานี่ แหละเป็นส่วนมากครับ ขออนุญาตบ้างไม่ขอบ้าง อิอิ แก่แล้วคงไม่ว่ากันหรอกหลงๆลืมๆ คุณก็สวยทั้งรูป ธรรมนามธรรมอยู่แล้วหากนำมาคล้องคอใยหญิงใด เล่าจะเทียบเปรียบปานได้กระมังครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:07 น. - comment id 874860
คุณ ครูกระดาษทราย ผมพยายามนึกภาพที่ส่งมาให้ดูนะครับตอน แรกนึกว่าแมงสาปเสียอีก แต่พิจารณาดูไม่ใช่นี่นา เอ๊ะตัวอะไรหรือครับไม่ทราบจริงๆครับ กลอนนี้ผม ก็แต่ตอนดึกนอนไม่หลับอยู่คนเดียวเหงาๆฝนตก ด้วยเลยดูเวปฯอื่นก็เบื่อๆเลยแต่งกลอนนี้ส่งมาครับ ขอบใจมากจ้าศิษย์รัก รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:11 น. - comment id 874861
คุณ การัณยภาส เป็นกลอนที่งามมากครับ ครับผมเองก็เชื่อ เรื่องเวรกรรมมากครับ ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างล้วนแล้ว แต่เวรกรรมกำหนดไว้ทั้งสิ้นครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:15 น. - comment id 874863
dear silver snitch miss & take you now kaewprasert
17 กรกฎาคม 2551 17:21 น. - comment id 874866
คุณ กิ่งโศก ตามสบายเลยครับ หากชอบก็ฝึกฝนไว้ได้ครับ ผมเป็นคนไม่ค่อยหวงวิชาหรอกครับ สิ่งใดรู้ก็บอก เสมอๆแหละครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:28 น. - comment id 874868
คุณ เพียงพลิ้ว ผิดกับลุงมากหลานรัก สมัยก่อนนั้นผู้ใหญ่ มักหลอกเสมอว่านั่นคือผีกระสือระวังไว้ แต่ลุงเอง ชอบวิ่งไล่จับมาใส่นุ่นแล้วเก็บไว้ในที่มืดๆมันส่อง แสงสวยงามมากเชียวล่ะ แต่ไม่ช้ามันก็ตายเสียดาย จีะ มันชอบต้นลำพูมากเชียวล่ะ อยู่เกาะดัง กับดวงดาวน้อยๆเชียวล่ะ รักเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:32 น. - comment id 874870
คุณ พิมญดา หากพูดถึงบุญนั้นผมทำทุกๆวันครับ การสวด มนต์ก็ถือว่าเป็นบุญชนิดหนึ่ง ไปงานบ้านกลอนไทย ก็ไปทำบุญด้วย นี่เข้าพรรษาก็คิดว่าจะทำบุญเหมือน กันครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:36 น. - comment id 874872
คุณ กันนาเทวี ก็อย่างที่บอกไว้ข้างบนแหละจ้าเหงาๆมาก็เขียน ขึ้นจึงบอกว่าเล่นๆเท่านั้นเองแหละ ศิษย์ครูสวยๆ กันทุกๆคนแหละจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:42 น. - comment id 874874
คุณ ช่ออักษราลี ศิษย์ที่รัก ครูนอนดึกอยู่คนเดียวฝนกำลังตก ดูโน่นดูนี่ในเวปฯเบื่อๆ ก็เลยสร้างจินตนาการขึ้น แล้วมาเขียนกลอนจะเรียกว่ากลอนสดๆก็ได้เสร็จ แล้วตรวจนิดหน่อยก็ส่งเลยล่ะ อิอิ มันจึงเป็นแบบนี้ แหละจ้า ศิษย์เราก็สามารถทำได้จ้าหากต้องการจะ ทำ ครูเชื่อเช่นนี้เพราะกลอนศิษย์ครูมักจะออกมา ในแนวครูเสมอๆแหละ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 17:47 น. - comment id 874875
คุณ ยาแก้ปวด อย่าเลยจ๊ะแค่จินตนาการเท่านั้นเองแหละจ้า ไปเที่ยวมาก็สนุกๆแบบโดดเดี่ยวคนเดียวไปไหน ไม่ต้องกังวลใดๆ เดินดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยๆแหละก็ เป็นความสุขดี เพราะผมเองก็ชอบแบบนี้มานาน แล้วสมัยหนุ่มๆก็เหมือนกันมักจะไปคนเดียวเสมอๆ เลยติดนิสัยมาจนบัดนี้แหละ ขอบใจมากนะรักเสมอ แก้วประเสริฐ,
17 กรกฎาคม 2551 17:52 น. - comment id 874876
คุณ วชรกานท์ กลอนก็เหมือนจิตใจเราแหละครับ หากบรรยากาศ ดีร่าเริงไม่มีสิ่งใดรบกวน กลอนก็ย่อมจะออกใน ลักษณะนี้แหละครับ เป็นแค่จินตนาการยามอยู่ คนเดียวท่ามกลางฝนตกครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2551 21:39 น. - comment id 874983
เหนือดวงชีวันสวรรค์สร้าง วะวิบพร่างดุจไฟในคืนค่ำ มืดสนิทจิตร้างนางระกำ เหลือเพียงคำพร่ำรัก..ก่อนจากลา... เคยนอน..แหงนมองท้องคราฟ้าค่ำ เรียงคำท่ามกลางหิ่งห้อย...บนดอยสูง... จำได้ไหมหนอ....
18 กรกฎาคม 2551 11:45 น. - comment id 875069
คุณ ครูพิม สมัยก่อนผมชอบวิ่งไล่จับหิ่งห้อยในคืนเดือน มืด บัดนี้ไม่ค่อยได้เห็นแล้ว เมื่อครั้งไปที่เมืองเลย เคยเห็นเหมือนกันแต่น้อยๆ ตอนพักบนเขาครับ และลงมาพักที่ข้างล่างริมโขงแต่ไม่เห็นครับ ผมนั่ง ทานไวท์มองดาวเดือนไม่เห็นเพราะเป็นข้างแรม เด็กๆเขาเอากล้องส่องดูดาวไปด้วย ผมได้แต่มอง ไปยังฝั่งลาวเท่านั้น หิ่งห้อยไม่เห็นเลยครับ ขอบคุณ ผมยอมรับว่าสาวเมืองเลยส่วนใหญ่ขาวสวยมาก กว่าไม่สวยครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2551 11:50 น. - comment id 875070
คุณ โอเลี้ยง ครับเมื่อคืนนี้ผมฝันดีครับ ฝันว่าอยู่ในท่ามกลาง สาวๆสวยทั้งสิ้นรู้สึกว่าจะอยู่บนที่สูงๆเสียด้วยผม เพียงเพียงได้แต่นั่งมองสาวๆสวยๆทั้งหลาย จนกระทั่ง ตกใจตื่นขึ้นมาครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2551 12:19 น. - comment id 875080
สวัสดีค่ะคุณครู ก็หิ่งห้อยไงคะคุณครู ตอนดึก ๆ มันบินมา เลยจับมาฝากค่ะ...
18 กรกฎาคม 2551 15:16 น. - comment id 875169
แวะมาอ่านกลอนหวานๆค่ะคุณแก้ว...
18 กรกฎาคม 2551 15:36 น. - comment id 875180
คุณ ครูกระดาษทราย หรือครับขนาดผมจับมันมาบ่อยๆสมัยเด็กๆ แล้วเอามาใส่ในนุ่นเพราะสำลีสมัยนั้นแทบไม่มี แต่ตัวมันอ่อนๆ แต่ไม่เคยดูตัวมันครับ พึ่งเห็นจะๆ ก็นี่แหละมันจะมีแสงที่ก้นมัน ขอบใจมากนะ รักศิษย์เสมอ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2551 15:41 น. - comment id 875181
คุณ white roses ขอบใจมากจ้าแม่กุหลาบน้อยสุดแสนสวย รักและคิดถึงเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
19 กรกฎาคม 2551 14:33 น. - comment id 875538
แหะๆๆๆค่ะคุณครู หิ่งห้อยต้องมีแสงตรงก้นค่ะ
19 กรกฎาคม 2551 22:29 น. - comment id 875720
คุณ ครูกระดาษทราย ครับผมได้ยินแต่ไม่ยืนยันว่าแสงสว่างของ หิ่งห้อยนั้นนะคือการเรียกหาคู่กันครับ ไม่รับรอง เพราะมันนานมาแล้วครับ หากแสงตัวใดสว่างมาก ก็จะได้รับความสนใจจากตัวเมียครับ อิอิ ไม่รู้ว่า จริงหรือไม่ครับ ขอบใจมากจ้าศิษย์รัก แก้วประเสริฐ.