ฝ่า

เด็กอยากศิลป์

ม่านนำตาเริ่มหลั่งไหล
เมื่อจิตใจคิดฟุ้งซ่าน
อยากพ้นผ่านวันวาน
แล้วขับขานทางที่เดิน
ปล่อยมันไหลออกมา
ทางข้างหน้ายังห่างเหิน
ปัญหาต้องเผชิญ
ปาดน้ำตาแล้วฝ่าไป
ปลดปล่อยพันธะเถิด
แล้วทำให้ตัวเองเกิดใหม่
จิตฟุ้งซ่านดับมันไป
เหลือไว้เพียงเสียงเล่าลือ
                        
                                     * คนเรรมันหนีปัญหาตลอดไปไม่ได้หรอก*				
comments powered by Disqus
  • การัณยภาส

    17 กรกฎาคม 2551 01:55 น. - comment id 874659

    ขอเอาใจช่วยและจะส่งกำลังใจให้เสมอนะคะ
  • รัมณีย์

    18 กรกฎาคม 2551 12:18 น. - comment id 875079

    สู้ ๆ ครับ
  • น.นิรัติศัย

    20 กรกฎาคม 2551 16:13 น. - comment id 876215

    ม่านเปิดสู่สิ่งเศร้าสร้อย
    ปิดแล้วค่อยปล่อยทิ้งขว้าง
    หยุดคิดหยุดเส้นทาว
    หยุดความว้างหยุดเดียวดาย
    
    ปลดปล่อยใจ
    ปล่อยน้ำไร้เส้นสาย
    ให้สูญสิ้นมลาย
    ให้สลายไปโดยพลัน
    
    สู้นะ ยิ้มสู้กับมันและทิ้งเรื่องเศร้า
    หยุดจิตอย่าให้ว่างเดียวมันจะตามเราเจอ
    
    6.gif6.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน