รามคำแหงเธอข่มเหงใจชายช้ำ เธอกระหน่ำย่ำยีไม่มีเหลือ ที่เคยรักมักง่ายชายพายเรือ โถ่แม่เสือรักแล้วชิ่งยิงพี่จม พระรามเก้าหนาวเหน็บเราเจ็บช้ำ ที่เธอทำย้ำอุราว่าสาสม สมน้ำหน้าเจ็บอุราน้ำตาตรม เก็บความข่มขื่นไว้ในบทเรียน คลองตันกั้นรักไม่ให้ไปต่อ ไม่มีท่อทางไปให้ใจเปลี่ยน จบสิ้นกันคืนวันอันหมุนเวียน เธอจึงเฆี่ยนฆ่ารักให้หักพัง พระโขนงโคลงเคลงบทเพลงเศร้า บทเพลงเก่าช่วยเราเล่าความหลัง ให้ได้คิดว่าชีวิตอนิจจัง ไม่อาจรั้งดั่งรักหักราญรอน
13 กรกฎาคม 2551 00:49 น. - comment id 872534
ลองย้ายไปยังย่านสุววรณภูมิ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะครับ แถวรามคำแหงคลองตันพระโขนงใกล้กัน
13 กรกฎาคม 2551 08:55 น. - comment id 872594
อย่าไปเลยนะคะสุวรรณภูมิ ย้ายมาทางสระบุรีเลี้ยวขวาดีกว่าค่ะ ทางนี้สาวลาว..บ่ต้มไผ..สิบอกให้.. รักก็เป็นเช่นนี้เอง..เนาะ
13 กรกฎาคม 2551 18:59 น. - comment id 872965
ลองบางรักบ้างไหมล่ะพระจันทร์ มักกระสันเหนื่อยสักหน่อยแต่ก็ok ไม่ก็ลองออกจากเมืองไปบ้านเพ สาวชาวเลรูปงามคมทุกคน... ^ ^
13 กรกฎาคม 2551 19:09 น. - comment id 872974
ทำไมไม่เปลี่ยนเป็นบางรักบ้างหละค่ะ เผื่อจะได้ไม่โดยผลักไส อิอิ