สิ่งหนึ่งที่ยังคงเก็บไว้ คือความรู้สึกเดียวดายเมื่อไม่มีเธออยู่ หลายสิ่งเลือนไปทำได้แค่เฝ้ามองดู สิ่งเดียวที่มีอยู่คือความอาทร หลากหลายช่วงจังหวะของชีวิต บางอย่างพลาดผิดไม่คิดถ่ายถอน บางคราเดียวดาย ห่วงหาและอาวรณ์ บางครั้งอยากจากจรจากโลกแห่งความจริง ใครว่าฉันไม่หงา รู้ไหมเธอเข้าใจผิดอย่างยิ่ง ใครว่าฉันไม่แคร์ใคร...ไม่เสียใจ อยู่ได้คนเดียวจริงๆ ฉันร้องไห้ เมื่อฉันถูกทิ้ง แต่ทำไมฉันต้องบอกเธอ ฉันบอกตัวเองเสมอว่าฉันอยู่ได้ ฉันแสดงออกกับใครๆ ว่าฉันเข้มแข็งอยู่เสมอ ฉันไม่เคยมีน้ำตาต่อหน้าให้คนอื่นพบเจอ ฉันเข้มแข็งงั้นเหรอ....งั้นฉันคงเจ็บปวดไม่เป็น
12 กรกฎาคม 2551 00:02 น. - comment id 872169
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้ค่ะ ก็ขอเอาใจช่วยให้ผ่านพ้นความรู้สึกเจ็บปวดไปได้ด้วยดีนะคะ เข้มแข็ง สู้ๆค่ะ
12 กรกฎาคม 2551 13:37 น. - comment id 872266
ขอบคุณค่า หวังว่าเราจะผ่านมันไปได้ ไม่ช้าก็เร็ว ถึงจะไม่บรรลุถึงขั้นอรหันต์ก็เหอะ55++
12 กรกฎาคม 2551 20:46 น. - comment id 872428
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
13 กรกฎาคม 2551 10:31 น. - comment id 872639
แวะมาเป็นแรงใจให้ครับ เข้มแข็ง และรู้ที่จะอยู่อย่างมีความสุข แม้กับเรื่องที่เราเคยรู้สึกเศร้า แต่เมื่อมองดูอย่างมีสติ สัมผัสถึงอารมณ์อันละเอียดอ่อน เราอาจรู้ได้ถึงความงาม และความสุขจากความลึกซึ้งที่เราเข้าถึง
14 กรกฎาคม 2551 09:27 น. - comment id 873239
ยิ่งมีคนปลอบ น้ำตามันยิ่งไหลม่ายหยุด เข้าขั้นเสียสติแล้วเรา แต่ขอบคุณทุกๆคนค่ะ