๏ โอบกอดฉันสักนิด..เถิดมิตรรัก ขอที่พักอุ่นกายชั่วคลายหนาว ฉันเดินฝ่าความมืดอันยืดยาว มิเห็นเลยแสงดาว..สักพราวพราย ๏ ขอซบอิงอุ่นไอจะได้ไหม ขอหัวใจมืดมนของคนพ่าย ได้ซุกซอนอ้อมกอดลงทอดกาย รักษารอยแผลร้ายทำลายใจ ๏ สองแขนฉัน..โรยแรงและอ่อนล้า จนเกินกว่าจะโอบกอดตัวเองไหว โลกยามนี้..ช่างมืดเร้นมิเห็นใด สักแสงไฟพอพ้นอนธการ ๏ ทุกข์ที่ฉันรู้จักมันหนักหน่วง อยู่ในทรวง..เหมือนเงาคอยเผาผลาญ มันจวนแล้ว..จวนแตกจนแหลกลาญ ดวงวิญญาณใกล้ป่นเป็นธุลี ๏ ขอพื้นที่สักนิด..เถิดมิตรรัก อย่าด่วนหักหาญเมินหรือเดินหนี อย่าเฉยเมยผ่านไปมิไยดี ใจดวงนี้..เหลือขลาดกับหวาดกลัว ๏ เปล่าเลยมิได้เก่งอย่างที่คิด ทุกแผลพิษ..ฉันซ่อนไห้ด้วยยิ้มหัว ฉันซ่อนโลกซ่อนตนอันหม่นมัว ฉันซ่อนตัวทรมานอย่างซานซม ๏ หลับตาลงทุกวันยังฝันร้าย กอดกายจนตื่นยังขื่นขม หยาดน้ำหยดผนึกมันลึกจม มันทับถมบนกาย..ทั้งหายใจ ๏ โอบกอดฉันสักนิด..เถิดมิตรรัก ยะเยียบนัก..น้ำตาที่บ่าไหล มิรู้เลย..คืนหนาวอันยาวไกล อีกเมื่อไร..จะสิ้นสุด..ลงเสียที..
8 กรกฎาคม 2551 05:39 น. - comment id 870516
สวัสดียามเช้าค่ะ น้องนาง ดีใจมาก ที่ได้เห็นกลอนเพราะๆอีกครั้งค่ะ
8 กรกฎาคม 2551 07:33 น. - comment id 870527
สวัสดีค่ะ พี่นาง พี่นางสบายดีนะค่ะ บัวมาขอซบตักพี่นางหน่อยค่ะ ขอให้พี่นางโอบกอดบัวแทนได้ป่าวค่ะเนี่ย มีความสุขมากมายนะค่ะพี่นาง รวมทั้งพี่อีกท่านด้วยค่ะ
8 กรกฎาคม 2551 08:34 น. - comment id 870537
อีกไม่นานหรอกหนา.. :)
8 กรกฎาคม 2551 12:36 น. - comment id 870584
ไม่นานค่ะ อีกไม่นาน
8 กรกฎาคม 2551 12:43 น. - comment id 870592
เตรียมอ้อมอุ่น ๆ รออยู่นะคะ
8 กรกฎาคม 2551 14:07 น. - comment id 870616
9 กรกฎาคม 2551 13:02 น. - comment id 870972
9 กรกฎาคม 2551 18:41 น. - comment id 871085
เพราะและเศร้าจังเลย..ซึ้ง