ฉันตามหาหัวใจไกลข้ามถิ่น เจอะลมลิ้นเล่ห์หวานหว่านไผลเผลอ เกือบถลำลืมหัวใจใส่เผอเรอ และรักเก้อเกี่ยวช้ำซ้ำเฆี่ยนใจ จึงเตือนตนอย่าผิดคิดพลั้งเผลอ จักต้องเจอคมบาดพลาดหวั่นไหว มีสติตั้งมั่นคงตรงแน่วไป วาดวางไว้คงสมหวังดั่งใจปอง แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าใจอย่าท้อ หรือรั้งรอเคลือบแคลงแฝงหม่นหมอง ปลุกปลอบใจให้ยึดธรรม์ถูกครรลอง เลิกขุ่นข้องขึ้งเคียดมิเกลียดชัง ใจตามหาฝ่าฟันด้วยฝันใฝ่ ใช่ล่าไล่ยื้อกระชากซากเศษหวัง ด้วยกล้าแกร่งแรงใจใส่พลัง เปี่ยมจิตตั้งตรงศรัทธาค่าความดี เก็บแรงใจในวันนี้นี่แหละฉัน ใช่ก๋ากั่นเสแสร้งแต่งศักดิ์ศรี มิตรจิตมิตรใจมอบไมตรี เซ่นและพลีด้วยใจรักถักมั่นคง.
8 กรกฎาคม 2551 05:35 น. - comment id 870511
สวสดีครับแวะมาชมกลอนเพราะมากเลยครับ
8 กรกฎาคม 2551 05:44 น. - comment id 870517
ขอบคุณหลายๆนะเจ้าคุณเฮาชาวดอย..
8 กรกฎาคม 2551 14:24 น. - comment id 870628
อย่าเผลอบ่อยน๊า
27 กรกฎาคม 2551 17:13 น. - comment id 879451
จ้าคุณโคลอน