ครวญคร่ำ รำไร ไยเจ้า คิดถึง เรื่องเก่า ให้หมอง ฟากฟ้า งดงาม ไม่มอง มามัว ร่ำร้อง ทำไม ผิดพลั้ง พลาดแล้ว สำนึก ก็พอ ให้ตรึก ดูได้ ย้ำคิด ย้ำทำ ได้ไร แก้ไข นี่คือ ยอดคน ผิดแล้ว ใครซ้ำ ช่างเขา ระลึก ด้วยเรา สักหน แก้ไข ด้วยแรง แห่งตน ผ่านพ้น ด้วยใจ เปรมปรีดิ์ ไม่นาน เวลา ไหลผ่าน ความทุกข์ ร้าวราน จะหนี เริ่มใหม่ เริ่มเอง สักที เวที ชีวิต อีกยาว คนพลาด มิใช่ คนชั่ว อย่ากลัว คำคน ว่ากล่าว ก็แค่ ส่วนหนึ่ง เรื่องราว ผ่านไป ก็เก่า เท่านั้น มีตัว มีตน คนหนึ่ง จงสู้ จงยืน อย่าหวั่น คำคน มากมาย สารพัน ก็แค่ ความฝัน ผ่านไป คำคน อาจฆ่า ชีวิต ความคิด จักอยู่ ต้านได้ คิดเถิด พลาดแล้ว ทำใจ พลาดแล้ว เริ่มใหม่ ยังทัน...
แขม่วแมน 6 ก.ค. 2551 13:30 น. - ID 116763 
1530
3
0
6 กรกฎาคม 2551 13:39 น. - comment id 869941
แวะมาทักทายครับ ผมโชคดีที่ได้เข้ามาอ่าน หลายๆคนคงมีกำลังใจขึ้นเยอะครับ
6 กรกฎาคม 2551 14:42 น. - comment id 869962
หนูก็พอเดินไหว สังคมไทยในวันนี้ ระมัดระวังดี พ่อแม่พี่คอยดูแล
6 กรกฎาคม 2551 17:24 น. - comment id 870012
วิ่งเลยค่ะ เป็นกลอนให้คติดีค่ะ
6 กรกฎาคม 2551 17:36 น. - comment id 870022
อืม..มีแต่กลอนดีดีทั้งนั้นวันนี้ เพราะและมีความหมายคะน้อง..
6 กรกฎาคม 2551 18:40 น. - comment id 870044
หน้าส่วนตัว
แด่ น้องแขม่วแมน
เรียนหนักไหมน้อง
ยังคมคำคมคายเหมือนเดิมนะคะ
6 กรกฎาคม 2551 21:20 น. - comment id 870092
ไม่ยอมก้าวย่างอย่างคิด ชีวิตฤๅถึงซึ่งฝัน ปล่อยตัวปล่อยใจไหวหวั่น พรึงพรั่นปัญหาล้าแรง คงไปไม่ถึงจุดหมาย อับอายดายเดียวเหี่ยวแห้ง แก่เฒ่าดุ่มเดินเกินแกง ผลแห่งไม่เหิมเริ่มเดิน
7 กรกฎาคม 2551 13:02 น. - comment id 870264
ยังไหวค่ะ ล้มบ้างยังไปไหวค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
