ปัญหามากมายกดดันฉัน...ให้เป็นทุกข์ ฉันก็เก็บอุดอัดปัญหาเหล่านั้น...ไว้ในความรู้สึก ปัญหางาน ปัญหาเงิน ปัญหาใจในส่วนลึก จนฉันนึกหาทางออกไม่เจอ...จนหัวใจเริ่มอ่อนแรง แล้ววันหนึ่ง...ฉันอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เจ้าเพื่อนแก้วน้ำตา...ก็รินไหล ข้างหางตามีหยาดน้ำ เหมือนฝนตกจากในใจ ฉันจะทำยังไง...หัวใจไม่มีคำตอบเลย หนทางเดียวที่ฉันนึกถึงได้ในเวลานี้ คิดถึงเธอคนดี คนเดียวที่ปรึกษา โทรหาเธอ แม้เธออยู่ห่างไกล จนสุดตา คนดีที่ฉันโทรหา ส่งเสียงมา...คอยปลอบใจ ให้อบอุ่น ในหัวใจ แม้วันนี้ใจเธอ...ไม่มีฉัน...เป็นคนรัก เธอก็ยังคงเป็นที่พักใจให้ฉัน...เสมอมา คำปลอบโยน คำห่วงใย ที่เธอพรรณนา ทำให้ฉันรู้สึกว่า...ที่ฉันรัก ที่ฉันรอคอย...ไม่ผิดเลย ++++++++++++++++++++++++++++++ กลอนบทนี้มอบแด่เธอคนดี ของหัวใจ อยากขอบคุณ ทุกๆ ความรู้สึก ที่ได้ให้กัน ถึงแม้วันของเรา...จะอีกนาน กว่ามันจะมาถึงอีกครั้ง
6 มีนาคม 2545 12:31 น. - comment id 38937
ก็ดีเนอะที่อย่างน้อยยังมีเค้าเป็นกำลังใจอยู่ ยังไงเมย์ก็เอาใจช่วยปอนด์นะจ๊ะ วันหลังมีอะไรปรึกษาเมย์บ้างก็ได้นะ (เมย์ก็รักปอนด์นะ)
6 มีนาคม 2545 14:17 น. - comment id 38972
ห่างกันเพียงไหน ว้าเหว่สักเท่าไรขอบฟ้าคงทำให้เราใกล้กัน ดีแล้วละคะพี่ปอนด์ ดีใจนะที่เค้าทำให้หัวใจได้อบอุ่น ความรักคงเดินทางมาสักวันนะคะ เป็นกำลังเสมอคะ
6 มีนาคม 2545 16:55 น. - comment id 38985
ดีใจด้วยนะปอนด์ อย่างน้อยที่สุดก็ได้รับรู้ว่าเค้ายังเป็นห่วง วันนี้เค้าอาจยังไม่มาหา แต่วันข้างหน้า ก็ยังไม่รู้จะเป็นยังไง เราคิดว่า แค่หัวใจยังเป็นห่วงกัน ก็มีความหมายในความรู้สึกมากมาย จริงมั้ย
7 มีนาคม 2545 00:25 น. - comment id 39047
มีอีกหนึ่งแรงใจ รับไว้ด้วยจ้า...@^_^@
7 มีนาคม 2545 03:20 น. - comment id 39078
มาเป็นกำลังใจให้อีกแรงจ๊ะ
7 มีนาคม 2545 14:27 น. - comment id 39132
สิ่งดีๆ ที่เขาให้มา มันทำให้เรารู้สึกดีๆ ได้ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ในฐานะคนรักก็ตาม มีคนแบบนี้ไว้สักคน น่าอิจฉานะจ๊ะปอนด์ ^-^