* ดาวจรัสฟ้า *


           ***  ดาวจรัสฟ้า   ***
     เธอเป็นดาวพราวพุ่งหวังจรุงฟ้า
ดุจดาราเปล่งทวีสีแห่งแสง
ที่บรรเจิดอักษราพาโรยแรง
ด้วยมวลแฝงริษยามาบรรจง
     เพื่อหวังครองผู้เดียวเสี้ยวแห่งจิต
ปั่นความคิดคนอื่นรื่นประสงค์
หวังก้าวข้ามหัวเขาเฝ้ามั่นคง
เพื่อยืนยงรัศมีปรีดิ์เปรมอุรา
     ว่าข้าเก่งอาจหาญชาญฉลาด
ดุจนักปราชญ์ล้ำเลิศเชิดสิ่งหา
คอยบั่นทอนรอนลิดคิดนำพา
ให้คิดว่าผลงานผ่านเกรียงไกร
     มิส่องเงาดูหน้ายามฟ้ารุ่ง
มืดดำพุ่งคมหอกตอกสิ่งไสว
หวังล่วงหล่นจากฟ้าเวหาไกล
สู่หลงใหลแก่ตนคนเหนือคม
     อันสิ่งแท้แน่นอนซ่อนสิ่งไว้
เขามิได้ประกาศงานเสพย์สม
กลับซ่อนคมสู่ในครั้นใครชม
หวานภิรมย์ถ่อมไว้ในกายตน
     เสมือนดังฝึกทั่งฝนจนได้เข็ม
เขาเพียงเล็มสิ่งสล้างกลางสิ่งสน
เก็บแหลมคมซ่อนสนิทมิคิดปน
ถ่อมเสียจนดูเขลาเศร้าปัญญา
     มิอาจเอื้อมวางตนให้คนรัก
ผิดพลาดจักชมเชยเผยเสน่หา
สร้างกำลังใจมอบเพียรวัฒนา
เพิ่มนำพาผลงานถึงการแสดง
     ดังสายรุ้งพวยพุ่งจรุงเวหน
ปราศจรดลในสิ่งอิงแอบแฝง
จะจริงใจไม่อวดโม้พลิกแผลง
ส่งถ้อยแถลงวงการสั่นลิดรอน
     ขอเพียงเธอปราศไร้ใยมัวหมอง
หนีคะนองลมปากฝากถอดถอน
หรือกลเล่ห์มากมายให้สั่นคลอน
เป็นดาวสลอนบรรเจิดเชิดประกาย.
     ***   แก้วประเสริฐ.   ***

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 30 มิ.ย. 2551 16:26 น. - ID 116571

1486

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/116571 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

Silver Snitch

30 มิถุนายน 2551 16:51 น. - comment id 857696

Hi
Hmm
Nice to talk with you.
I'm Thai poeple but born in Australia
and carrying Australian citizen.

The very hopeless of me is
I cant speak, read, write Thai much
I'm learning from you

เพียงพลิ้ว

30 มิถุนายน 2551 16:28 น. - comment id 867484

ดาวย่อมเป็นดาวอยู่วันยังค่ำค่ะคุณลุง

พิมญดา

30 มิถุนายน 2551 17:40 น. - comment id 867503

เห้ฯด้วยกะคุณกานต์คะ

ดาวก็คงยังเป็นดาวคะคุณลุงแก้ว

แอบง่ะ..หุหุ

ก่องกิก

30 มิถุนายน 2551 18:14 น. - comment id 867519


พอเธอเป็นดาวสะกราวอยู่บนฟากฟ้า
สอ่งแสงนวลจ้าแก้วตาน้องก็ลืมพี่

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

30 มิถุนายน 2551 19:15 น. - comment id 867533

แด่ อาจารย์แก้วประเสริฐ
      คืนนี้ไร้ดวงดาวสกาวฟ้า
      แม้จันทรายังมิกล้ามาส่องแสง
      ยินแต่เสียงพายุพัดคลื่นลมแรง
      บรรเจิดแจ้งนภาเมฆาคล้อย
  ฟ้าหลังฝนท้องฟ้าย่อมแจ่มใสเสมอค่ะ
  เก็บเรื่องสั้นไว้ก่อนค่ะ  พยายามทำแบบกลอนทุกอย่างแต่โพสต์ไม่ได้  ขอบคุณค่ะ
 รอให้ลูกชายว่างๆให้เขาสอนนะคะ
 เพราะอ่านในที่อาจารย์แนะนำไม่เข้าใจ
อยู่ดี

White roses

30 มิถุนายน 2551 19:34 น. - comment id 867544
```
เป็นครูที่ดีมากจริงๆค่ะ...
```

ผู้หญิงไร้เงา

30 มิถุนายน 2551 20:09 น. - comment id 867558

เธอเป็นดาวพราวใสในท้องฟ้า
ที่สง่าสูงส่งดั่งหงส์เหิน
แม้คนอื่นลบลู่โปรดรู้เทอญ
เธอยังน่าสรรเสริญและเยินย่อ

เป็นกำลังใจให้ลูกศิษย์คุณด้วยค่ะ

กิ่งโศก

30 มิถุนายน 2551 21:46 น. - comment id 867587

โอ้ ดาว......ไร้ราคีคาวโอ้ดาวสวยเด่น..

..อิอิ นึกถึงเพลงนี้พอดีครับลุงแก้ว

Scarlet

1 กรกฎาคม 2551 00:30 น. - comment id 867641

เธอคือดาวพราวพร่างกระจ่างฟ้า
ดาวนภาส่องสว่างกลางใจฉัน
ดาวกระพริบระยิบระยับขับแสงจันทร์
ดาวเช่นเธอเท่านั้นที่ฉันปอง

หากเป็นดาวล้อมเดือนมาเยือนรัก
ฟ้าประจักษ์พิมพ์พักตร์ดาวคู่เราสอง
ดาวพุ่งฟ้าตรารัศมีละอองทอง
มาเคียงครองร่วมฟันฝ่านำพาใจ

คงเป็นดาวจรัสแสงด้วยแรงรัก
ทอประกายทายทักสว่างไสว
เปล่งลำแสงแสดงตนหมายยลใจ
ดั่งเทวาพาฟ้าไว้ให้คู่ดาว

ครูพิม

1 กรกฎาคม 2551 06:36 น. - comment id 867664



ดาว...สวย  และสูงค่า..ว่าเป็นดาว..

ช่ออักษราลี

1 กรกฎาคม 2551 06:54 น. - comment id 867669

หนูขอขอบพระคุณคุณครูแก้วมากค่ะ 
ที่แต่งกลอนให้กำลังใจ
ตอนนี้น่าจะเป็นดาวตกนะคะ

ผมชื่อโจ้

1 กรกฎาคม 2551 07:10 น. - comment id 867672

เป็น"ดาวจรัสฟ้า"ที่ลงตัวดีครับผม
ทั้งคำและความ 
ที่อ่านงานของท่านแก้วประเสริฐมา
ผมชอบกลอนนี้ล่ะคับ

มณีจันทร์

1 กรกฎาคม 2551 09:20 น. - comment id 867721


ดาวก็เป็นดาวค่ะ อับแสงบ้างยามเมฆบัง
แต่ก็ชั่วครู่ชั่วยาม.ค่ะ ก็สุกสกาวเหมือนเดิม.

จิตรำพัน

1 กรกฎาคม 2551 11:46 น. - comment id 867755

สวัสดีค่ะครู 

     จิตรำพันแวะมาเยี่ยมค่ะ
จะพยายามนะคะคุณครู....ในฐานะศิษย์คนหนึ่ง
แต่ก็ไม่อยากให้ครูหวังอะไรมากค่ะ 
เนื่องจากศิษย์ขาดการฝึกฝนในหลายๆเวลา 

    ครูรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 12:23 น. - comment id 867759


คุณ เพียงพลิ้ว

         จ้าหลานที่รัก ดาวก็คือดาวอยู่ที่ว่าจะระยิบ
ระยับหรือไม่เท่านั้น ที่เราทั้งหลายเห็นว่าตกนั้นคือ
อุกาบาศเท่านั้นเองหากใช่ดาว ยามดาวที่เจิดจรัส
แสงก็เป็นดาววันยังค่ำ เว้นแต่จะดาวธรรมดาหรือ
ดาวที่ระยับระยับแสงเท่านั้นจ้า รักหลานสุดที่รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 12:38 น. - comment id 867763


dear silver snitch

    OH....I am happiness for you now  But I think
that you is Thai a girl same when you read and
write meaning  Thai poem and you are accustom
Thai  and you born in Australia and carrying 
Australian citizen I fell to join for you I hope that
you must be nationality Thai   I miss & take you
now

             
               kaewprasert

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 12:42 น. - comment id 867765


คุณ  พิมญดา

        จ้าหลานที่รัก ลุงหลานทุกๆคนนั้นยังเข้าใจลุง
ดีว่าเป็นอย่างไร ใช่จ๊ะดาวย่อมเป็นดาวเสมอหาก
คนเรายังชอบและรักใคร่ยามราตรีอยู่ แม้นฟ้าปิด
ดาวก็ทำหน้าที่อย่างสม่ำเสมอ หากคืนไหนฟ้าเปิด
ก็เป็นหน้าที่ของจันทร์ที่ทำหน้าที่ต่อไปแต่กระนั้น
ดาวเองก็ยังทำหน้าที่ไปด้วยจ้า รักหลานรักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 12:47 น. - comment id 867768


คุณ ก่องกิก

        ครับดาวก็คือดาวเสมอ ยากนักที่ถูกทำลายไป
โลกเรานี้ที่เขาเรียกว่า ราหู ก็เป็นดาวดวงหนึ่งหาก
มาดแม้นล่วงไป พวกเราจะอยู่ได้อย่างไร จริงไหม
ครับพ่อรูปหล่อ ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 13:51 น. - comment id 867802


คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม

          ศิษย์รัก ดีแล้วล่ะ สิ่งใดก็ตามหากทำให้เรา
นั้นพยายามแล้วก็จงคอย แต่แปลกอย่างหนึ่งนะ
คือว่าตอนแรกสามารถลงได้ แต่ทำไมถึงลงไม่ได้
อีกนี่นะซิ ครูเองมาคิดๆดูอาจจะเป็นที่ชื่อเรื่องมาก
กว่านะ แต่เมื่อจิตใจเราไม่พร้อมก็ไม่ควรกระทำ
จะทำให้เราเกิดความไม่สบายใจ วางเสียบ้างจิตใจ
เราก็จะสงบจ๊ะ  รักศิษย์เสมอ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:01 น. - comment id 867805


คุณ white roses

         ขอบคุณครับ สิ่งที่ผมพอจะทำได้ก็จะทำเสมอๆ
แหละครับ ศิษย์ดีครูย่อมภูมิใจ ศิษย์นอกทางครูเอง
ก็ย่อมเสียใจเป็นธรรมดาครับ แม่กุหลาบขาวแสน
สวย ขอบคุณ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:08 น. - comment id 867807


คุณ  ผู้หญิงไร้เงา

      โอ้วๆๆผมดีใจมากที่ท่านผู้หญิงแวะมาเยี่ยมนี่
เราไม่พบกันนานเหลือเกินคิดถึงเสมอๆไม่มีวัน
จาง ความจริงความรู้ผมนั้นยังอ่อนด้อยมากนักแต่
ทำไงได้ล่ะ ในเมื่อความตั้งใจของเขายังให้ความรัก
และคิดมอบตัวเป็นศิษย์ ทั้งๆทีความรู้ผมน้อยต่ำต้อย
ยิ่งนัก รู้แค่เพียงงูๆปลาๆเท่านั้น คุณก็รู้นิสัยผมว่า
เป็นคนใจอ่อน ผมจะบอกแก่เขาเสมอเรื่องเหล่านี้
แต่เขาก็ยังยินดีและยินยอม นั่นแหละผมถึงได้
ยอมรับไว้ ในเมื่อเป็นครูเขาย่อมถ่ายทอดความ
รู้เท่าที่จะรู้ได้มอบให้จนหมด นี่คือหลักประจำจิต
ผมว่าลองรักใคร่ใครแล้วยากที่จะเปลี่ยนแปลง
จนกว่าจะสิ้นลมหายใจนั่นแหละครับ ขอบคุณยิ่ง

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:13 น. - comment id 867811


คุณ กิ่งโศก

        คนที่มีอารมณ์สุนทรีเช่นนี้ย่อมจะต้องรุ่งเรือง
ต่อไปแน่นอนครับ คนที่ทำได้คือต้องเป็นบุคคลที่
หนักแน่นเชื่อมั่นมองโลกในแง่ดีเสมอ ผมเองก็
ชอบฟังเพลงมากและฟังเสมอๆครับ ขอบคุณ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:17 น. - comment id 867814


คุณ scarlet

        ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณที่แวะมาเม้นท์เป็น
ครั้งแรกในบ้านน้อยหลังนี้ครับ  กลอนเขียนได้
ดีและงามครับ ขอบคุณในน้ำใจยิ่งนักครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:23 น. - comment id 867816


คุณ  ครูพิม

      โอ้วๆๆๆ...ผมดีใจมากที่ครูคนสวยแห่งเมืองเลย
แวะมาเยี่ยมครับ และยังเป็นครูที่เก่งด้านทางกลอน
อีกด้วยยิ่งยินดียิ่งที่บ้านไทยกลอนหลังนี้ถือว่าประสพ
ความลุล่วงได้อีกประการหนึ่ง งานคุณผมเข้าชมเสมอ
บ้างคอมเม้นท์บ้าง ไม่คอมเม้นท์บ้างแต่ก็ยังเฝ้าชื่นชม
เสมอๆครับ ขอบคุณครับ

            แก้วประเสริฐ.

Black MooN

1 กรกฎาคม 2551 14:31 น. - comment id 867819

อ่านแล้วซึ้ง ค่ะ

ดาวยังไงก็สวยงามเสมอ

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:34 น. - comment id 867821


คุณ ช่ออักษราลี

        ศิษย์ที่รัก  ครูย่อมเหมือนศิษย์และศิษย์ย่อม
คล้ายคลึงกับครู ฉนั้นจงคำนึงเสมอว่า คนที่ไม่หวัง
ดีคือสิ่งหนึ่งที่มาสร้างพลังงานในร่างกายเราให้เกิด
ความหนักแน่นเสมือนการทดสอบเราด้วย ให้จง
ใคร่ครวญพิจารณาไว้ถือว่าเป็นครูประการหนึ่งจ๊ะ
ที่จะสอบผ่านหรือไม่ ครูเองก็เจอหากพูดว่าเกือบจะ
ทุกๆคนในบ้านกลอนไทยนี้แหละ หากเรารู้จักวาง
นำเอาสิ่งไม่ดีมาตีปัญหาให้แตกก็จะเพิ่มสีสรรค์แก่
เราได้มากนะ จำไว้ดังกลอนที่ครูเขียนไว้เป็น
อุปเท่ห์อย่างหนึ่งเฉพาะศิษย์จ้า ครูย่อมรักศิษย์
เสมอๆ เรื่องกำลังใจนั่นแน่นอนจ้า ศิษย์เราจะ
อยู่ในประการใดครูก็จะรักและพิจารณาอบรม
เพราะศิษย์เปรียบเสมือนดั่งเงาที่สะท้อนครูออก
มาแสดงจ้า  จงหมั่นจำไว้คนเก่งนะไม่เสนอหน้า
หรอก เขาจะทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมเนื้อเจียมตัว
เสมอๆ ไม่โอ้อวดความรู้หรือยกย่องตนเอง จง
พยายามกระทำในสิ่งที่เห็นว่าดีงามและย่อมจะ
ไม่กระทบกระทั่งคนอื่นอีกเป็นเด็ดขาด จำไว้
จงสนุกสนานกับงานของเรา อาจจะมีฝุ่นละออง
บ้างเพียงแค่ปัดฝุ่นทิ้งเราก็จะสดใส รักศิษย์เสมอ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:40 น. - comment id 867825


คุณ ผมชื่อโจ้

        ขอบคุณนี่เป็นกลอนที่ผมมอบให้แก่ศิษย์ผม
ไว้ครับ และเนื่องจากความรู้ผมน้อยจึงทำได้เพียง
เท่านี้ครับ ศิษย์เปรียบเสมือนเงาของครู ฉะนั้น
จึงได้วางอุปเท่ห์ไว้ให้เขาพิจารณาครับ ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:46 น. - comment id 867829


คุณ มณีจันทร์

          ขอบคุณที่เข้าใจเจตนารมณ์ในครั้งนี้ ใช่ครับ
ดาวหรือเดือนยังไงก็ต้องประสบแก่สิ่งเหล่านี้เช่น
เมฆหรือฝุ่นละอองและการแตกดับสิ้นสลายไป
 หากเป็นดาวอันแท้จริงยังไงๆก็ย่อมมีวันเจิดจ้า
เสมอครับ ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 14:57 น. - comment id 867835


คุณ จิตรำพัน

        ศิษย์ที่รัก ครูต้องหวังซิหวังที่สุดคือการเข้าใจ
แยกแยะได้ อยู่ในสิ่งดีๆไว้ การรับรู้นั้นมากน้อย
ไม่สำคัญอุปมาการเล่าเรียนย่อมแตกต่างกันไป
หาใช่ว่าจะรับรู้ได้หมด การเรียนรู้ย่อมไม่จบสิ้น
ง่ายๆมีหลายๆสิ่งหลายอย่างที่เราต้องเรียนรู้อีกมาก
ในโลกใบนี้ ทุกๆคนไม่รู้หมดสิ้นหรอก เอาแค่เพียง
ที่เราสามารถรับไว้ได้ก็เพียงพอแล้ว ต่อไปสิ่งเหล่า
นี้จะสอนเราเองเรียกว่าประสบการณ์ไงล่ะ 
ฉนั้นจงพยายามฝึกฝน เธอเป็นศิษย์คนแรก
ของครู ครูเองก็หวังและให้กำลังเสมอ เปรียบ
เสมือนดังเงาของครู มาดแม้นว่าสิ่งที่รับไว้นั้น
มากน้อยเท่าไรนั้นอยู่ที่แต่ละบุคคลเท่านั้นไม่
ต้องคิดมาก ทำเท่าที่เราสามารถทำได้ก็พอเพียง
แล้วล่ะจ้า ขอให้เพียรพยายามอดทนหนักแน่น
รู้จักการวางก็จะไปในสิ่งแนวทางที่งดงามจ้า
รักศิษย์เสมอ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 15:05 น. - comment id 867836


คุณ Black MooN

        ผมเป็นคนที่ชอบยามราตรีมากคนหนึ่ง จึง
เห็นว่าดาวและเดือนย่อมงดงามเสมอ สมัยเด็กๆ
ผมชอบนอนมองท้องฟ้าเสมอๆ แล้วนำมาคิดอ่าน
ให้อะไรๆได้หลายๆอย่างผิดกับกลางวัน จิตที่สงบ
เยือกเย็น อดทน หนักแน่นประการหนึ่งครับ 
ครับดาวและเดือนย่อมสิ้นสลายไปแต่ยังไงคน
เขาก็ยังชอบเสมอๆ ผมถึงรักดาวและเดือนในยาม
ราตรีมากครับ ขอบคุณครับ

          แก้วประเสริฐ.

พี่ดอกแก้ว

1 กรกฎาคม 2551 16:22 น. - comment id 867872

เส้นทางของดวงดาวที่พราวฟ้า
ต้องผ่านวันเวลาการฝึกฝน
ผ่านความร้อนแรงอัดให้อดทน
รับเสียดทานหลอมตนจนแกร่งงาม

การเป็นดาวดวงใสในฟากฟ้า
บอกได้ถึงความกล้าน่าเกรงขาม
ของใจที่มุ่งมั่นมีฝันงาม
ยอมรับความเคี่ยวกรำนำแสงจริง

สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ
มาให้กำลังใจดาวดวงนั้นค่ะ

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 16:41 น. - comment id 867875



สวัสดีครับยอดหญิงแห่งธรรม
         ขอขอบคุณยิ่งนัก   เอ๊าศิษย์เราทั้งหลายมานี่
มาฟังกวีของ พี่ดอกแก้ว ยอดหญิงแห่งธรรมะ ด้วย
ยากยิ่งนักที่ได้รับความกรุณาเช่นนี้จ้า 
        ขอบคุณยิ่งที่คุณดอกแก้วเห็นใจเข้าใจในสิ่ง
นี้ผมเองน้อมรับไว้ด้วยครับ ขอบคุณยิ่ง รักเสมอ


                แก้วประเสริฐ.

กชมนวรรณ

1 กรกฎาคม 2551 19:30 น. - comment id 867954

 แวะมาสวมรอยเป็นดาว มั่งค่ะครูแก้ว อิอิ ดีใจที่มีครูแก้วค่ะ

แก้วประเสริฐ

1 กรกฎาคม 2551 20:11 น. - comment id 867963


คุณ กชมนวรรณ

         ศิษย์รักของครูทุกๆคนเป็นดาวทั้งสิ้นจ้า
การเขียนกลอนบทนี้ก็เพื่อศิษย์รักของครูเป็นหลัก
อยู่ที่ว่าจะเป็นดาวจรัสแสงได้เพียงใดก็แล้วแต่
ความสามารถเท่านั้น หากสงสัยอะไรเมล์มาได้จ๊ะ
ยินดีเสมอสำหรับศิษย์ การตอบในที่นี้คนอื่นเขา
อ่านก็จะเกิดความไม่งามจ้า ด้วยจิตใจแตกต่างกัน
ส่วนศิษย์รักของครูก็อีกประเด็นหนึ่งจ้า รักศิษย์
เสมอๆๆๆ

             แก้วประเสริฐ.

ยาแก้ปวด

1 กรกฎาคม 2551 21:27 น. - comment id 868014

อยากเป็นดาวกะเขามั่ง
มัวแต่เป็นดิน
ไม่ได้โผล่เป็นดาวสักกะที
ครูแก้วช่วยหน่อยนะเจ้าคะ

แก้วประเสริฐ

2 กรกฎาคม 2551 10:42 น. - comment id 868152


คุณ ยาแก้ปวด

         เธอก็เป็นดาวอยู่แล้วจ้า ทุกๆคนในบ้านกลอน
นี้เป็นดาวทั้งนั้น อยู่ที่ว่าใครเล่าจะสกาวแสงกว่าใคร
ยกเว้นผมเองเท่านั้นยังอยู่บบพื้นดินเพราะร่วงหล่น
มาแล้วแต่ก็ยังชะเง้อมองดาวเดือนเสมอ คิดใฝ่ฝัน
เสมอ หากมีปัญหาอะไรถาม จิตรำพัน ได้นะเพราะ
เธอกับเขารักใคร่มากผมดีใจด้วยที่มีเพื่อนเช่น
คุณ  รักเสมอจ้า

            แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น