A Heart Remembers - Desi D. Williams - A memory burned within, from a heartfelt second long ago a moment... one single moment, that only a heart can remember a fleeting thought, gone astray, but the feeling looms inside you a boy and a girl... so far apart so long the days that it took their hearts to remind them... how fortunate they are, that a heart... can return a fleeting thought, one single moment, or a memory burned within... so they can now live as one as only inside true love, can such a past remain until... it's found again ความทรงจำกลางใจ เยาว์วัยที่สดใส....สะอาด ผ่านคืนวันนานมา ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงครู่ราวกับเพิ่งผ่านพ้น จนแทบไม่รู้ตัว มีเพียงแต่หัวใจ เท่านั้นที่ยังคงจดจำ ประทับติดตราตรึง ห้วงคะนึงหายวับ หลงใหลระเริงและวุ่นวาย ความทรงจำเลือนลาง บางครั้งดั่งลืมเลือน ภาพงดงามที่มีมัวหม่น อยู่ตรงกลางหัวใจ จากวัยเยาว์...ชายหญิง ความสดใสน่ารักล้วนจากไป ผ่านพ้นกาลเวลา ความทรงจำนั้นไซร้ ต้องใช้หัวใจระลึกถึง... หัวใจได้เตือนใจ โชคดีอย่างเหลือนับ หัวใจเจ้ายังกลับสามารถจำ คืนสู่ความลางเลือน... ท่ามกลางความเงียบเหงา เพียงครู่เดียว....หัวใจหวนคิด ความสุขเมื่อเยาว์วัย, ฤๅความทรงจำนั้น กระจ่างกลางใจให้ระลึก... ปลุกสำนึกชีวิต ชีวิตต้องเดินไป ชีวิตของคนต้องคงอยู่ ด้วยรักที่แท้จริง หัวใจที่จริงใจ คงอยู่ภายในตลอดกาล, จึงสามารถผ่านพ้น และกระทั่งวันหนึ่ง ความทรงจำในใจจะคืนชัด... รอค้นพบอีกครา
28 มิถุนายน 2551 14:00 น. - comment id 866573
อีกแระ บอกว่าให้แปลด้วย ไม่ฟัง จัดการใหม่เสียดีๆๆ ประกิตมะออกอ่ะ เหอๆๆ
28 มิถุนายน 2551 22:59 น. - comment id 866781
สวัสดีค่ะพี่ริน.. เห็นด้วยกับรันค่ะ..คือแปลด่วนอิอิ
29 มิถุนายน 2551 03:33 น. - comment id 866835
ัEven where are you, your memories will carry on.
29 มิถุนายน 2551 09:25 น. - comment id 866884
แล้วพี่จะกลับมาถอดความหมายให้นะคะ รัน นู๋พิม กะลังรวบรวมฟามทรงจำอยู่อ่ะนะ
29 มิถุนายน 2551 14:21 น. - comment id 866979
so far apart so long the days that it took their hearts to remind them... how fortunate they are, that a heart...
29 มิถุนายน 2551 20:34 น. - comment id 867107
แหม พี่ก้อง มาคราวนี้หิ้วฝรั่งมาฝากด้วย อิๆๆๆๆๆ ความทรงจำ...หมองใหม้....ในใจฉัน แม้คืนวัน.....ผันผ่าน เนิ่นนานนัก จากนาที.....สู่นาที.....ไม่มีพัก ดั่งความรัก.....พักอยู่.....เพียงครู่เดียว, มีเพียงใจ....เท่านั้น.....ยังมั่นคง ใจพะวง....หลงเพ้อ....ละเมอเทียว ใจวนเวียน...หลงทาง....อย่างโดดเดี่ยว แม้เพียงเสี้ยว....ใจจง.....จำนงหมาย
29 มิถุนายน 2551 22:18 น. - comment id 867136
อยากกินน้ำแซบให้ขุดน้ำบ่อหิน อยากมีอยู่มีกินให้เอาศีลเป็นทุนไปค้า อยากขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าให้ฆ่าเจ้าของเอง
29 มิถุนายน 2551 22:37 น. - comment id 867142
มีที่ใดบ้าง ที่ไม่มีความทรงจำ ...... จริงด้วยเนอะคุณอัศวินดำ ...สบายดีนะคะ ฮ่าๆๆ พี่รินเรียกชื่อซะ เปลี่ยนใหม่ค่ะ ...เป็น ผู้กล้าแห่งรัตติกาล...ดีกว่านะคะ แซวเล่นอ่ะ....อย่าโกรธน๊า
29 มิถุนายน 2551 22:45 น. - comment id 867146
ขอรับเพียง "อยากมีอยู่มีกิน ให้เอาศีลเป็นทุนไปค้า" นะคะ คุณอู๊ด นอกนั้นพี่รินขอส่งคืนนะคะ ...ขอบคุณนะคะ ที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น อย่าลืมติดตามผลงานย้อนหลังของพี่รินด้วยนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
30 มิถุนายน 2551 10:08 น. - comment id 867274
หวัดดีครับ.... ไม่ค่อยว่างเลยครับพักนี้ เลยไม่ค่อยได้เข้ามา บ้านกลอนฯ คุณริน สบายดีนะครับ ส่วนผมก็ต้อง เตรียมตัวจากบ้านอีกแล้วครับ ชีพจรลงเท้า อีกจนได้ครับ....
30 มิถุนายน 2551 14:39 น. - comment id 867435
สวัสดีค่ะคุณแจ็ค จะหิ้วกระเป๋าไปข้างไหนอีกคะ ว่างเมื่อไหร่ก้อโทรมา เอ๊ย.....เข้ามาอ่านกลอนอีก...นะคะ
7 กรกฎาคม 2551 16:05 น. - comment id 870352
จำเอาแต่สิ่งที่ดีๆๆๆสิ่งที่บั่นทอนกำลังใจลืมมันให้หมด