บทกวี....เรดอาร์ ......... กับความปารถนาที่อยากจะเป็น

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ณ แดนไกล ไพรสูง ยางยูงเหิน
ชเมียงเดิน เลี้ยวล่อง ท่องพฤษา
ลมโลมเนื้อ ละมุน อุ่นจันทรา
ดุจดารา เนตรผ่อง ละอองจันทร์
เกศาสม สลวยนุ่ม คลุมไหล่ร่าง
ยามเยื้องย่าง ปทุมทอง น่าปองฝัน
ดูเอวองค์ อนงค์นาง อำพรางพรรณ
อร่ามจันทร์ เนื้อนวล ช่างยวนตา
สองกรงาม เอื้อมเด็ด มาลีดอก
เหมือนจะหลอก ไพรพร่ำ ให้ร่ำหา
อยู่นางเดียว เดี่ยวดง พงพนา
ไร้มารยา ใดแสร้ง แต่งอนงค์
แว่วดนตรี ไพรขับ รับยามรุ่ง
นางสะดุ้ง หวาบไหว สิ้นใหลหลง
ชำแรกร่าง จางกลืน ผืนไพรพง
นางอนงค์ สลายลับ ลงกับตา 
สดุ้งตื่น ฝืนเนตร เหตุใดเล่า
หากตัวเจ้า อยู่ไพร ใยใฝ่หา
หรือนางแปลง แสร้งยวน ป่วนอุรา
ยังตรึงตรา นางไพร ใจอยากเป็น				
comments powered by Disqus
  • ทิพย์โนราห์ พันดาว

    3 กรกฎาคม 2551 18:14 น. - comment id 868942

    ตลกดี
    30.gif30.gif30.gif30.gif30.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน