27 มิถุนายน 2551 08:52 น. - comment id 866157
สีซีเปีย แบบว่า .. ไม่มีค่าจ้าง แต่อยากได้คำอธิบายเพิ่มเติมนิดหน่อย มันเป็นอย่างไรเหรอ สีซีเปีย .. หาเรื่องคุยด้วยนะเนี่ย ตอบสั้น มีเจออีกสองคำถาม ตอบยาว คำถามเดียวจบ ฮา..
27 มิถุนายน 2551 09:10 น. - comment id 866160
การจมอยู่กับอดีตมากมาก ทำให้สุขภาพเสีย ต้องหัวเราะกับอดีต ยิ้มกับปัจจุบัน ให้อภัยตัวเองบ้าง คิดเข้าข้างตัวบ้าง ไม่เป็นการเห็นแก่ตัวหรอก งานนี้เยี่ยม เราชอบ ขออนุญาตเก็บสะสมนะครับ
27 มิถุนายน 2551 09:16 น. - comment id 866162
สีซีเปีย คือสีน้ำตาลเข้ม หรือสีเทาอมน้ำตาล เป็นเหมือนภาพเก่า ภาพในอดีต ซึ่งผมมองว่ามันคลาสสิกดี เหมือนผู้ชายที่หลงรักอดีตเมื่อเห็นภาพ ความทรงจำจากภาพเก่า ๆ ฉายชัดขึ้น แต่หลัง ๆ ก็มีการถ่ายภาพโทนสีนี้เช่นกัน มีฟังก์ชั่นให้เลือก อยากให้ภาพเก่าหรือโบราณ หรือโดยการแต่งภาพ ไม่รอให้เวลาเปลี่ยนสีในภาพ รวมไปถึงภาพวาดสีน้ำ สีน้ำมัน แม้แต่ครอสติช ก็ยังนิยม แต่บางคนอาจไม่ชอบ เพราะมันโบราณ เชย เชื่องช้า ตกยุค หลงยุค ทำนองนั้น ของบางอย่างมันมีคุณค่ากับบางคนน่ะนะ ผมเลือกภาพถ่ายของศิลปินท่านนี้ เพราะเขาเป็นศิลปินที่รักการถ่ายภาพจักรยาน จักรยานที่เป็นเหมือนเพื่อนร่วมทาง เป็นพลังแห่งการสร้างสรรค์ของเขา เสมือนลมหายใจ... สวัสดีครับ คุณอัลมิตรา
27 มิถุนายน 2551 09:32 น. - comment id 866163
สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า
27 มิถุนายน 2551 09:38 น. - comment id 866166
หวัดดีคับลุงตุ่น มีคนเคยบอกว่า เราเปลี่ยนอดีตได้ เพียงแค่เราทำวันนี้ให้ดี เพราะวันเหล่านี้จะกลายเป็นอดีตแสนดีของเรา เห็นด้วยกับลุงตุ่นนะ เราไม่ควรจมกับอดีต จนทำให้เราก้าวไม่ได้ จะลองหันไปยิ้มกับอดีต ยอมรับกับมัน หัวเราะกับความเป็นจริงที่ได้รับ หัดคิดเข้าข้างตัวเอง คงสุขใจไม่น้อย ขอบคุณลุงตุ่นที่ติดตามงานของเรา หวังว่า ลุงตุ่นคงสบายดี
27 มิถุนายน 2551 09:40 น. - comment id 866167
สวัสดีครับ น้องดอกบัว สบายดีนะครับ
27 มิถุนายน 2551 10:54 น. - comment id 866184
ล้ออารมณ์จมดิ่งต่อสิ่งหลัง ล้อรู้สึกถึงพลังที่หลั่งหลอม ล้อชีวิตหยุดล้อเมื่อล้อพร้อม ล้อจะหมุนตรมตรอมไม่ยอมแพ้ ล้อไปกับเวลาชะตาล้อ ไม่คิดท้อต่อเวลาที่ว่าแน่ ลมหายใจยังฝันไม่ผันแปร เวลาที่เที่ยงแท้ก็แพ้ใจ มาฝากล้อด้วยนะ จริงๆแล้วยังเข้าไม่ถึงอารมณ์งานคุณเลย ขอโทษด้วย แต่อยากเขียนน่ะ
27 มิถุนายน 2551 12:06 น. - comment id 866215
เคว้งคว้างกลางยุคสมัยเหมือนไม่รู้จัก ผ่อนใจพักหยุดล้อขอพักเหนื่อย ล้าจนขวัญหวั่นไหวใจเนือยเนือย ปล่อยใจป่วยเรื่อยเปื่อยมาเป็นปี พักอิงพิงล้อรอความหวัง คลื่นโลกใหม่โถมคลั่งมาแทนที่ เคยแรมทางจรใจในเสรี ล้อวิถี..ก่อนวิ่งสู่สิ่งเดิม สวัสดีครับ คุณก้าวที่..กล้า ขอบคุณสำหรับกลอน"ล้อ" มากระเซ้า หยอกล้อก็เข้าใจ แต่อย่าท้อแท้แพ้ใจก็เพียงพอ ไม่ต้องขอโทษครับ เขียนมาคุย สนุก ๆ กระตุ้นความเฉื่อย อยากจะเขียนเล่นเรื่อย ๆ หยอกล้อกับชีวิตตัวเองบ้าง ก็น่ายินดี..
28 มิถุนายน 2551 15:50 น. - comment id 866588
แวะมาชื่นชมนะคับ
3 กรกฎาคม 2551 14:06 น. - comment id 868833
ขอบคุณครับโจ้