เพราะชอบคำคล้องจองจึงลองอ่าน อยากเอาถ่านเหมือนเพื่อนเลื่อนมาเขียน ฆ่าเวลาคลายเครียดไม่เบียดเบียน ได้แลกเปลี่ยนความคิดจิตจำนง ในตอนแรกควานหาคำสัมผัส จับคำยัดลงผังด้วยยังหลง คิดเอาเองถูกทางวางคำตรง เดินเข้ารกเข้าพงคงเข้าตา- กรรมการคนหนึ่งบึ่งมาติ มีตำหนิทุกวรรคหลักภาษา เดินความแปร่งความเลือนเฉือนอุรา ตามทุกหน้าประทับความอับอาย แย่งสัมผัสคำซ้ำตอกย้ำเปรี้ยง ติงจนเดี้ยงเหลอหลาว่าเสียหาย ไร้ตัวอย่างหยิบยก.อกแตกตาย แก้/เปลี่ยน/ย้าย/สลับ/เปลี่ยน/ปรับ/แปลง เดินเป๋ปัดหวั่นไหวเหมือนไร้ทิศ ทางมืดมิดแต่ใจมิไร้แสง คงสักวันได้ดียังมีแรง ไม่โต้แย้งแม้เจ็บสู้เก็บงำ ต้องระแวงทุกคราหน้ามู่ทู่ คอยลุ้นอยู่มาไหมเพราะไม่ขำ ตรวจทุกถ้อยวลีตามชี้นำ ไม่ผิดซ้ำที่เดิมเสริมประเด็น คำค่อนแคะบั่นทอนดังศรปัก อาจเสียหลักเมื่อตามความคิดเห็น หวานเป็นลมขมเป็นยาไขว่คว้าเป็น พ้นลำเค็ญกลับมาแกร่งกว่าเดิม กำลังใจจากเพื่อนกลาดเกลื่อนฉุด อาจสะดุดก้อนหินแต่ดินเสริม ลุกขึ้นยืนแล้วสู้นำรู้เติม วิชาเพิ่มแถมครบประสบการณ์.. ..
กุ้งหนามแดง 24 มิ.ย. 2551 09:21 น. - ID 116363 
2348
12
0
24 มิถุนายน 2551 09:36 น. - comment id 865126
ถ้าเจอคนแนะนำที่ไม่มีศิลปะในการแนะนำ จากคิเพื่อก่อ..... กลายเป็นติเพื่อทำลาย แน่นอนคุณเก่งที่สู้สิ่งเหล่านั้นมาได้
24 มิถุนายน 2551 10:45 น. - comment id 865146
อีกหนึ่งแรงใจให้ทุกคน
24 มิถุนายน 2551 10:49 น. - comment id 865147
สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง ดอกไม้และรอยยิ้มที่จริงจังมั่นคงค่ะ
24 มิถุนายน 2551 11:09 น. - comment id 865152
คำค่อนแคะบั่นทอนดังศรปัก อาจเสียหลักเมื่อตามความคิดเห็น หวานเป็นลมขมเป็นยาไขว่คว้าเป็น พ้นลำเค็ญกลับมาแกร่งกว่าเดิม เชื่อเถิดว่า..ในความชังยังมีความรักซ่อนเร้น.. ชอบนะเป็นกำลังใจให้
24 มิถุนายน 2551 11:26 น. - comment id 865158
ว่ากันว่าดาบยิ่งตียิ่งลับยิ่งกดยิ่งคม นี่มันเอารถบทถนนมาขยี้แล้วบอกว่านี่คือการลับมีด คุณช่ออักษราลีเก่งมากๆครับที่ไม่โดนเขาทำลาย
24 มิถุนายน 2551 11:28 น. - comment id 865159
คุณเขียนดีจัง../
24 มิถุนายน 2551 13:58 น. - comment id 865200
แก้วประเสริฐ.
24 มิถุนายน 2551 14:47 น. - comment id 865207
คุณบุษย์ฯ อาจเป็นที่ผู้แนะนำ เป็นคนตรงไปตรงมามากเกินไป คำพูดเลยออกมายังงั้น แต่เจตนาลึกๆ คงจะหวังดีอยากให้งานออกมาดี และคิดว่าคนเขียนคนนั้นๆ สามารถทำได้..ถ้าได้รับการแนะนำที่ถูกต้อง...ตามที่ตนเองคิด.. เรื่องบางอย่างต้องมองลึกๆ น่ะค่ะ....ที่พูดได้นี่ไม่ใช่เก่งอะไรหรอก เพียงแต่มองย้อนไปในกรณีของตัวเอง....ที่เคยถูกตำหนิว่าเขียนไม่ได้เรื่อง ..ประมาณนี้...ตอนนั้นก็เศร้าเหมือนกัน ทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่ๆ จะเขียนก็กลัวผิด ระแวง ระวัง สารพัด สารเพ เพราะตัวเองก็ไม่ได้รู้อะไรมาก ภาษาไทยนี่หวิดตกด้วยซ้ำ ตอนเรียนมัธยม.. แต่ภายหลังตั้งตัวได้ก็กลับมาเขียนเหมือนเดิมเพราะเราชอบเขียนนี่เป็นประเด็นหลัก (สำคัญมาก) ก็ลองเอาคำพูดเขามาคิดๆ ปรับใช้ดูรับสิ่งที่มีประโยชน์...ที่เป็นโทษทิ้งไป..(ก็ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม...) ก็เหมือนกินยานั่นแหละ มันต้องมีผลข้างเคียงบ้าง...แต่ถ้าไม่ป่วยไม่ไข้ เราก็ไม่ต้องไปรับยา...น่ะ เพียงแต่ดูแลสุขภาพให้ดีก็พอแล้ว.... :) เรารักทุกคนที่เขียน/อ่าน ค่ะ.. ไม่ใช่เฉพาะผลงานแต่รวมไปถึงผู้ที่กลั่นกรองออกมาทีเดียว.. ................................................................... ทิดธร รับไว้จ๊ะ ด้วยความขอบคุณ.. ................................................................... น้องดอกบัว ขอบคุณค่ะ รักษาสุขภาพ..ด้วย .................................................................... คุณก้าว..ที่กล้า ขอบคุณค่ะ....มีคนอ่านก็ต้องมีคนเขียนสิค่ะ :) ไม่งั้นถุงกล้วยแขกจะล้นโลกน่ะ .................................................................... คุณ DH หินลับมีด...ลับไม่ดีก็บาดมือ...น่ะ คนลับนี่เสี่ยงเจ็บตัวเหมือนกัน....อันนี้ไม่ได้เข้าข้างใคร แต่พูดตามหลักความเป็นจริง.... ถ้ามีดเนื้อไม่ดี...คงไม่เสียเวลาลับหรอก..ซื้อเล่มใหม่ดีกว่า น่าภูมิใจที่มีคนเห็นคุณค่าของมีดเล่มนั้น อย่างที่บ้านลับกรรไกรแล้วเอาน้ำมันเคลือบเลย...ทนุถนอมไว้ใช้นานๆ อิอิ เปรียบเทียบซะยาว... .................................................................... คุณผู้หญิงช่างฝัน ขอบคุณค่ะ แค่เขียนตามที่คิดน่ะ พออ่านรู้เรื่องก็น่าจะพอแล้วล่ะ.. .................................................................... คุณแก้วประเสริฐ กุ้ง ก็เพิ่งทราบว่าคุณช่อฯ นับถือคุณแก้วเป็นอาจารย์ เมื่ออ่านกลอนของคุณช่อฯ เมื่อเร็วๆ นี้ ยังนึกนิยมครูแก้วกับคุณช่อฯ :) :) และไม่ได้เขียนแก้ต่างให้ใครเป็นพิเศษหรอกค่ะ เพราะ.... คนเขียนกลอนทุกคนเป็นคนพิเศษเท่าเทียมกัน เพราะมีใจรักในอักษรเหมือนกัน..(อิอิ เปล่ายกยอเกินจริง แค่อยากระบายความรู้สึก) แต่ขอคอมเม้นต์นิดนึง...ถ้าจะแนะนำน่าจะมีวิธีการที่ดีละมุนละม่อมกว่านี้ ให้เขา/เธอ ค่อยๆ ปรับ มีเหตุผลเพียงพอที่จะยอมรับได้.. มิใช่หักด้ามพร้าด้วยเข่า...เพราะมันจะเจ็บเข่า :) และพร้าจะหัก.... เสียประโยชน์ทั้งสองฝ่ายค่ะ :) สำหรับคุณช่อฯ นึกซะว่าได้กระจกเล็กๆเพิ่มมาอีกบาน...จะปาทิ้งซะก็ได้ หรือจะเก็บไว้ใช้ประโยชน์ก็ย่อมได้ค่ะ...สุดแต่คุณจะเลือกค่ะ สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งศิษย์และอาจารย์ได้ทำงานที่ตนรักต่อไปตราบนานเท่านานค่ะ ขอแสดงความนับถือ กุ้งหนามแดง .................................................................... :)
24 มิถุนายน 2551 15:04 น. - comment id 865214
สวัสดีครับป้ากุ้ง.... จะดาบ หอก ทวน มี พร้า ขวาน อะไรก็แล้วแต่ ...มันย่อมมีคุณและโทษทั้งนั้นแหละครับ บางครั้งเราก็นึกโกรธหากคมใดคมหนึ่งมันบาดเอาเนื้อเราเอง ...แต่ในบางทีเราอาจขอบคุณมันก็ได้ ในรอยบาดแผลนั้นอาจให้บทเรียนควรระวัง คงไม่มีใครโดนบาดซ้ำสองที่รอยแผลเดิม ...ว่าไหมป้า ส่วนอีกคมที่เราเอาไว้ห้ำหั่น บางครั้งเราอาจจะใช้มันผิดที่ผิดทางก็ได้ บางสถานที่เขาห้ามพกอาวุธน่ะ.. บางสังคมที่มีแต่การยกยอปอปั้นเราอาจชอบ เราอาจมีความสุข...แต่ว่าเราอาจไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย บางทีก็อาจเป็นเรานี่แหละที่ทำอะไรที่ไม่ควรทำในบางสถานที บ้านนี้เขาเรียกว่า บ้านกลอน ไม่ใช่หรือ ผมก็เคยโดนมามิใช่น้อย มิเห็นมีคนปลอบใจ ก็ยังด้านทนอยู่จนทุกวันนี้เลย ดาบมีสองคม เหรียญก็มีสองด้านเสมอ .สงสัยจะเริ่มแก่ ชักขี้บ่น (ป้าจะลบก็ลบเถอะครับไม่เป็นไร)
24 มิถุนายน 2551 15:44 น. - comment id 865218
^ ^ อื้อ.. สงสัยจะแก่จริงด้วย
24 มิถุนายน 2551 16:15 น. - comment id 865223
สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง.... อยากเขียน... ถูกบ้างผิดบ้าง แต่ก็อยากระบาย..."ฝัน" ขอบคุณพื้นที่ Thaipoem.com ที่กรุณา.. ให้วาด แต่งแต้มอารมณ์ ระบายอารมณ์ ผ่อนคลาย... คนเรามองได้หลายด้านมะกรูดคิดแบบนี้นะค่ะ แล้วแต่มุมมอง มองต่างมุม แต่มะกรูดไม่ดีตรงถ้ามองในมุมของตัวเองแล้วเปลี่ยนยาก.. พี่กุ้งฯ สบายดีนะค่ะ
24 มิถุนายน 2551 16:39 น. - comment id 865229
24 มิถุนายน 2551 18:13 น. - comment id 865277
เห็นด้วยคะ
24 มิถุนายน 2551 18:21 น. - comment id 865281
ป้าๆๆ ตอนนี้ดาบผมทู่หมดแล้ว มีตั้งสองคม ขอซักคมได้ป่ะ อิอิอิ
24 มิถุนายน 2551 19:01 น. - comment id 865291
ลุงเรไร ก็มีบ้างที่เผลอ โดนที่เดิมเต็มๆ เช่นปอกเปลือกผลไม้...เพราะความแน่ไง คิดว่าปอกมาทั้งชีวิตแล้ว ไอ้มะม่วงลูกติ๊ดติ๊ดเนี่ย..หลับตาปอกยังได้ แล้วเป็นไงแค่แว๊ปเดียว....ขอย้ำ ว่าแว๊ปเดียวที่ตาไม่อยู่กับมีด...เลือดพุ่งกระจาย....สรุปว่ามะม่วงไม่ได้กินกับน้ำปลาหวาน...และน้ำตาไม่ได้มากับความเปรี้ยวแต่มันมาพร้อมความเจ็บ...5555 สรุปว่า....เวลาอยู่กับของมีคมพึงระวังแม้ว่าเราจะคุ้นเคยกับของชิ้นนั้นๆ พึงให้ความสำคัญและอย่าไว้ใจ...เด็ดขาด...พลาดแล้วมันไม่คุ้มเน้อ.. ส่วนเรื่องโดนติ มันก็มีบ้างทั้งชีวิตจริงก็โดน พ่อ แม่ นายจ้าง เพื่อน ฯลฯ...ทั้งนั้นแหละสุดแต่จะหามุขมายิง ก็แก้ปัญหาไปทีละเปลาะ ทำไงได้เกิดมาแล้วนี่.... แล้วในบ้านกลอนคิดเหรอว่า เรา จะรอดไปได้.....ก็ต้องมีบ้างแหละ ไม่เฉียดก็เต็มๆ ทำใจเถิด น้าแอ๊ดเขาว่า ไม่มีผลงานไม่มีความผิด และไม่ต้องรับผิดชอบ....แต่ให้อยู่เฉยๆ ก็ทำไม่ได้...เพราะฉะนั้น เจ้าจงรับโทษทัณฑ์ไปซะ ดี ดี ................................................................... คุณผู้หญิงช่างฝัน ลุงเรไร กับป้ากุ้ง.... ก็บ่งบอกแล้วล่ะว่าเลย ปวช..มาแล้ว.. อิอิ .................................................................... เจ้ามะกรูด...แมงกุ๊ดจี่ เหมือนกัน....ออกแนวดื้อนิดๆ ติดขำ ขำ :) พี่สบายดี ว่าแต่เราเถอะดูแลสุขภาพด้วย .................................................................. คุณครูพิม หนูชอบทานลาบน่ะครู...ใส่ตับหมูด้วย อร่อยค่ะ ................................................................... น้องพิม...พิมญดา สักวันเราคงเก่ง ถ้าไม่เด้งไปซะก่อน...ว่าแล้วก็ไปทาครีมหน้าเด้งก่อนเลย...อิอิ... ทานผลไม้เยอะๆ จะได้ไม่เป็นหวัดน่ะค่ะ .................................................................... นายเมา... คมในฝัก ชักมาทีสนิมกระจายหรือเปล่า นายเมา... เอาน่า ป้าเชื่อว่าทุกคนมีดี อยู่ที่ว่าเราค้นพบมันหรือยัง....เท่านั้นเอง... :) คิดถึง... .................................................................. .................................................................. .................................................................... ..................................................................
24 มิถุนายน 2551 20:13 น. - comment id 865318
ดาบสองคม
24 มิถุนายน 2551 20:48 น. - comment id 865331
ดาบที่บ้านผมไม่มีคมแระ
ว่าจะยืมดาบสองคม ไปใช้หน่อย
แม่ผมชอบพูดว่า "อันต้นยอ ปลูกยาก แต่คนก็อยากปลูกยอ" เอ้ จะเกี่ยวกับ เรื่องดาบสองคมป่าวน๊า
24 มิถุนายน 2551 21:04 น. - comment id 865340
ยาขอเป็น กระบี่ฟ้า ดาบมาร ได้ป่าวเจ้าคะ จะได้เหินเหาะได้หน่อย...
24 มิถุนายน 2551 22:18 น. - comment id 865378
ขอบคุณคุณกุ้งมากค่ะ สำหรับบทกลอน ที่ให้กำลังใจ
24 มิถุนายน 2551 22:26 น. - comment id 865385
เรื่องของประสบการณ์น่ะ ถ้าอ้อม ๆ ก็จะไม่ค่อยจำ แต่ถ้าตรง ๆ ล่ะก็ แจ่มชัดจำแม่นเขียว นา ..
25 มิถุนายน 2551 01:23 น. - comment id 865440
25 มิถุนายน 2551 07:55 น. - comment id 865479
ลุงก่อกกิก อ่าน่ะ...เหรียญมีสองด้าน เช่นเดียวกัน.. .................................................................... นายนักสืบ ต้นยอปลูกยาก แต่ก็ตายยากเหมือนกันนา...แถมมีสรรพคุณทางยา มากมาย.. .................................................................... คุณยาฯ ตัวเองจะแผ่รังสีเฮ้ากวงใส่เค๊าหรือเปล่า..จะได้หลบทัน.. .................................................................... คุณช่อฯ ด้วยความยินดีค่ะ..ขอให้มีกำลังใจสู้ต่อไปค่ะ.. .................................................................... คุณอัลมิตรา : ) ใครฉีดน้ำหอมในลิฟท์ กับ ใครผายลมในลิฟท์นี่มันคนละอารมณ์เลยเนอะ... .................................................................... คุณฝากฝัน น่านแหละ ธรรมชาติของคนเรา... ....................................................................
25 มิถุนายน 2551 08:46 น. - comment id 865497
25 มิถุนายน 2551 09:42 น. - comment id 865530
คุณรัน..กชมนวรรณ เราก็แค่ทำตามที่ตัวเองชอบเท่านั้นเอง เข้าตาใครหรือเปล่าก็อยู่ที่คนมอง...อิอิ
25 มิถุนายน 2551 11:20 น. - comment id 865561
มีดบาดมือ ร้องจ๊ากเดี๋ยวก็หายค่ะ ตอนเด็กเป็นบ่อย แผลเป็นเยอะค่ะ
25 มิถุนายน 2551 14:59 น. - comment id 865641
เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว ตอนเด็กๆ พี่ไม่ค่อยโดนมีดบาด ส่วนมากจะถูกแม่ตีมากกว่า อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
