เมื่อเขามา...ฉันจะไป

ดิบลูเม้นท์

     รู้ตัวดีว่าเป็นเพียงใครเพียงหนึ่งคน
คนที่คลายความหมองหม่น คลายอ้อนล้า
คนที่อยู่เคียงข้าง....แม้เธอมองเพียงหางตา
เป็นตัวขั้นเวลา...แทน ใคร ใคร
     ฉันเอง ก็คงจะมีค่าสำหรับเธอเพียงเท่านี้
จะให้เธอทุ่มเทใจทั้งหมดที่มี คงเป็นไปไม่ได้
เธอมีเขาคนเดียว ที่อยู่ภายในใจ
แม้เขาจะห่างไป ไม่หวนมา
     เธอยังคงเฝ้ารอเขาอยู่ตรงนี้
แม้ฉันจะทำดี ก็คงไม่มีค่า
เป็นเพียงเสี้ยวเดียว ของความเหงา เมื่อเขาลา
แต่วันใดเขากลับมา ฉันจะเหลือคุณค่าอะไร
     เฝ้าตอบคำถาม ตัวเองตลอดเวลา
ว่าที่ทำเพื่อเธอเรื่อยมา มันคุ้มค่าหรือไม่
หัวใจของฉันคนนี้มีเธอคนดี ไม่เคยมีที่ไว้เผื่อใคร
แต่เธอเก็บฉันไว้ซอกใจ เพื่อรอวันใดเขาหวนมา
     เมื่อเขากลับมา ฉันคงต้องไป
ทั้งที่หัวใจยังร่ำเรียกหา
เมื่อเป็นเพียงเศษเสี้ยวของรัก ที่เธอให้มา
จะเก็บความช้ำและน้ำตา ไว้ในความทรงจำ
     เธอรักฉันเพียงเพราะเธอเหงา
เมื่อความรักของเขา  ทอดทึ้งให้ใจช้ำ
เขารักเธอหรือไม่ เจ็บแค่ไหน เธอไม่ใส่ใจจำ
เธอตอกย้ำฉัน ด้วยถ้อยคำ ว่ารักเขาหมดหัวใจ
     ขอร้องเธอ ให้จากกันไปด้วยดี
จะเก็บน้ำตาที่มี ไม่ให้ มันรินไหล
เป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน โอบกอบเธอแล้วจากไป
เขากลับมาวันใด ฉันจะเป็นฝ่ายจากไปเอง....