มองเธอผ่านหน้าต่างน้ำตารินไหล ค่ำคืนที่หัวใจอ้างว้าง เดินคนเดียวลำพังคล้ายคนหลงทาง เหมือนบางอย่างกำลังจางหายไป สายลมหนาวพัดมาสั่นสะท้าน เกินจะต้านทานใจไหว ล้มลุกคลุกคลานหนาวจนจับใจ รู้บ้างไหมว่าหัวใจคนเฝ้ารอ ได้แต่เฝ้าคอยหิมะขาว พร่างพราวร่วงหล่นจากฟากฟ้า สิ่งเดียวที่ฉันได้รับตลอดมา คือน้ำตาที่ไม่เคยหายแห้งไป กอดตัวเองลำพังแสนเหน็บหนาว หัวใจปวดร้าวสั่นไหว คงไม่ได้เจอเธออีกแล้วใช่ไหมคนห่างไกล ไม่รู้เธอสบายดีไหมคนดี เหมือนมีขอบฟ้ามาขวางกั้น ไม่อาจทำให้ฉันพบเธอได้ ได้แต่กระซิบผ่านสายลมหนาวไป คิดถึงเธอจับหัวใจ คิดถึงเธอรู้บ้างไหมคนดี สายลมหนาว........... ....................................................................................................... เปิดหน้าต่างในค่ำคืนแสนเหงา หิมะขาวพราวพร่างเป็นสาย หนาวแสนหนาวหนาวจับหัวใจ หนาวเหลือเกินยามไร้เธอข้างเคียง มองหิมะสีขาวใจสุดเหงา ลมพัดผ่านเพียงแผ่วเบาให้หัวใจสั่นไหว คิดถึงสายลมที่พัดอยู่ห่างไกล ที่ตรงนั้นมีเธออยู่ใช่มั้ยคนดี หิมะขาวที่พราวพร่างแสนหนาวเหน็บ สายลมที่พัดตรงนั้นทำเธอหนาวบ้างมั้ย คิดถึงเธอจัง...คิดถึงสุดหัวใจ อยากจะเจอรู้มั้ย...เธอคนดี ชั้นกระซิบฝากผ่านสายลม มองเธอผ่านดาวที่แสงริบหรี่ ให้ความคิดถึงส่งผ่านไปถึงเธอคนดี คงจะมีสักวันได้พบเจอ ห่างไกลมีขอบฟ้ากั้น แต่ไม่อาจฉุดรั้งหัวใจเอาไว้ได้ ลอยละล่องผ่านหิมะและสายลมไป หวังเพียงได้ชิดเคียงใกล้ในยามราตรี หิมะขาว...........
สายลมหนาว & หิมะขาว 17 มิ.ย. 2551 07:56 น. - ID 116120 
779
2
0
17 มิถุนายน 2551 08:48 น. - comment id 862862
ได้ใจดีคะ ชอบอ่านงานเขียนแบบนี้ อ่านแล่วอารมณืไม่ถูกจำกัดอยู่กับที่อะคะ เช้านี้มีกาแฟมาฝากคะ
17 มิถุนายน 2551 14:45 น. - comment id 862935
ชอบอ่านงานเขียนแบบนี้เช่นกันครับ ปกติก็ชอบเขียนแนวนี้มากครับ
18 มิถุนายน 2551 01:07 น. - comment id 863235
สายลมหนาวเว้าวอนอ้อนผ่านฟ้า หิมะขาวเจ้ามาหาได้มั๊ย ้ข้าฯหมองหม่นทนเศร้าหนาวหัวใจ แล้วไฉนปล่อยข้าฯเฝ้าท่ารอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
