เป็นนกน้อยถูกพรากจากอกแม่ มาตั้งแต่เยาว์วัยไร้ทางหนี เขาจับกักขังกรงเลี้ยงอย่างดี ไม่ประสีประสาเรื่องหากิน ถึงเวลาเขายื่นเหยื่อมาป้อน ยืนเกาะคอนร้อนหนาวเปล่าถวิล ขยับปีกเพียงกรงน้อยคอยโบยบิน ความเคยชินกินอยู่รู้เวลา แค่รู้จักพาตัวบินทั่วกรง มิพะวงพงไพรเหิรเวหา ไร้เภทภัยด้วยกรงคุ้มกายา ส่งภาษาเจื้อยแจ้วในกรงทอง เห็นโลกกว้างผ่านกรงแค่สงสัย เรื่องป่าใหญ่ไพรกว้างทั้งเพื่อนผอง เจ้านกน้อยเกาะคอนแค่ยืนมอง นึกอยากลองท่องนภาพนาไพร เห็นกรงเปิดเพริศจิตจึงคิดหนี เจ้าผกผินบินรี่สู่ฟ้าใส มิเคยรู้สู้ด้นร่อนบินไป ป่ากว้างใหญ่ฟ้าสูงสุดแรงโบย แสนอนาถคาดผิดเจ้าคิดหนัก ไม่รู้จักหาอาหารประทังโหย จะหาฝูงรวมกลุ่มก็อิดโรย สายลมโชยโอบเจ้าลงเคล้าดิน ๐บินหลาน่าชม กางปีกถลาลม ร่อนพลิ้วปลิวไหว ระเริงสำราญ เบิกบานทั่วไพร มิหวั่นสิ่งใด ป่าใหญ่ใบบัง ๐ตะวันสาดส่อง บินหลาเจ้ามอง เมืองใหญ่ใจหวัง เห็นเป็นฉิมพลี อยากลี้จากรัง รังสีเปล่งปลั่ง คงดั่งวิมาน ๐ตะวันแผดส่อง บินหลาลำพอง คะนองฝันหวาน กางปีกสง่า เริงร่าลาลาน สุดจักทัดทาน สุดขานอาลัย ๐ณ กลางแดนสรวง เจอแต่สิ่งลวง มากเหตุเภทภัย เหมือนเจอวิบาก เศษซากน้ำใจ ยากหาจากใคร ด้วยไร้ฝูงบิน ๐ดั่งนกปีกอ่อน บินไหนโดนต้อน น้ำตาร่วงริน อยากชื่นคืนคอน สะท้อนถวิล กรุ่นกลิ่นอายดิน ชีวินกลางไพร ๐เลือนรางอัศดง ยินลำนำพง สายชลแดดใส มโนเจิดแจ่ม รอนแรมทำไม? บินหลาถามใจ พิไรรำพัน ๐สายลมพัดกรู ดั่งเหมือนเสียงกู่ คืนสู่ถิ่นผัน ลำนำแสงจันทร์ สู่ฝันเสรี คอนวนาลี พงพีพฤกษ์ไพร
16 มิถุนายน 2551 17:52 น. - comment id 862410
สวัสดีค่ะน้องกานต์ แหมก็ไม่รู้น้องกานต์อยู่ตรงไหนนี่ค่ะ จะบินไปหาเลย อิอิ คิดถึงค่ะ สวัสดีค่ะwhitelily แหมใจเราตรงกันนะค่ะ คิดถึงเหมือนกันค่ะ สวัสดีค่ะคุณคอนพูทน ขอบคุณค่ะที่ร่วมแจม มีความสุขมากมายเช่นกันค่ะสวัสดีค่ะพี่ริน อ่านแล้วขำกร๊ากก อ่ะ บินหลาบ้ายอหรือเปล่านี่ สวัสดีค่ะครูแก้ว รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ รันก็อยากไปร่วมแต่มันไกลเกินไปอีกทั้งภาระหน้าที่อีก ค่ะได้แต่ร่วม โมทนาไป แล้วอย่าลืมเอากลอนกะบรรยากาศมาฝากกันนะค่ะ นับถือเสมอค่ะครูแก้ว สวัสดีค่ะคุณไร้อันดับ ไม่ว่า คน สัตว์ สิ่งของ ย่อมเหมาะกับแต่ละที่แต่ละแห่งค่ะ รันคิดเรื่อยเปื่อยนะค่ะ ขอบคุณที่ชอบค่ะ สวัสดีค่ะคุณกุ้งหนามแดง ใช่ค่ะถึงมีปีกก็ใช่จะมีอิสระเหมือนคุณว่า ขอบคุณค่ะสวัสดีค่ะน้องยา แหม เตรียมกางปีกเลยนะค่ะ มาเร็วตามมาถ้าไม่กลัวหลง 555 มีความสุขค่ะน้องยาฯ
16 มิถุนายน 2551 11:21 น. - comment id 862569
ดีตอนเที่ยงคะพี่รัน เห็นด้วยคะ อ่านแล้วเจ้าสิคือนกน้อยในกรงทองป่าวคะ.. เพราะคะ
16 มิถุนายน 2551 11:23 น. - comment id 862571
สวัสดีค่ะน้องพิม ทันใจดีนะค่ะ พี่รันเป็นบินหลาค่ะ เหอๆๆ สบายดีนะค่ะ มีความสุขค่ะ
16 มิถุนายน 2551 11:25 น. - comment id 862574
ตะกี้เข้ามาแล้วพี่รัน แต่เม้นท์ไม่ได้ไม่มีชื่อเรื่อง แพ้เลย กลอนดีครับ ชอบมากเลย คล้ายกับชีวิตผมจัง แต่ไม่ใช่กรงทองเท่านั้นเอง ขอบคุณกลอนบทนี้มากครับ
16 มิถุนายน 2551 11:30 น. - comment id 862583
สวัสดีค่ะน้องดาวระดา หากเป็นคนบ้านนอกเหมือนพี่รันส่วนมากจะรู้สึกคล้ายๆๆ อย่างนี้ค่ะ แสดงว่าเราบ้านนอกเหมือนกันใช่ไหมค่ะ? มีความสุขค่ะน้องดาวระดา
16 มิถุนายน 2551 11:30 น. - comment id 862584
ดีจ้าน้องสาวออกจากกรงทองได้แล้วหรอปีกกล้าขาแข็งดีแล้วนะระวังหลงป่าดงรักบ้างละจะหาทางกลับกรงทองไม่เจอนะ55555555
16 มิถุนายน 2551 11:33 น. - comment id 862587
สวัสดีค่ะอ้าย ช่วยบอกทางไปป่าดงรักหน่อยสิค่ะ รันอยากลองไปดู หลงก็ยอมค่ะ เหอๆๆ แต่ดงรักที่โดนแล้ว เจ็บๆๆ คันๆๆๆมะอาววววววว นะค่ะ 5555 คิดฮอดนัก อ้าย เอื้อยสิบ่เห็นหลายมื้อเน้อ เหอๆๆๆ
16 มิถุนายน 2551 11:37 น. - comment id 862592
ไม่หลงมาทางกานต์บ้างเลยนะคะพี่รัน
16 มิถุนายน 2551 13:55 น. - comment id 862657
บินมาบอกว่า "คิดถึง" ค่ะ....
16 มิถุนายน 2551 14:19 น. - comment id 862672
บินหลาเลยบินล้า เพราะว่าเจ้าบินหลง ปีกอ่อนจึงร่อนลง ริมร่มพง..ไพรพฤกษ์
16 มิถุนายน 2551 15:08 น. - comment id 862697
เจ้าบินหลาลาดงไปหลงเมือง คิดว่าเฟื่องลอยลมนิยมดี คนนั้นชมคนนี้ยอส่อวจี เจ้าบินหนีจากดงสู่กรงทอง ..........ไปซะแหละ
16 มิถุนายน 2551 15:11 น. - comment id 862699
ศิษย์รักเขียนได้งดงามทั้งสองแบบจ้า สมัยก่อน ครูเองเปรียบตัวเองว่า บินหลา ส่วนคน ควบคุมเวปฯนี้ ครูเรียกว่า ขมิ้นน้อย เราเล่นกลอน กันเสมอมา ต่อมาห่างหายไปจ้า นี่ขมิ้นน้อยโทรฯ มาหาครูถึงเรื่องงานในวันที่ 12-13 เดือนหน้านี้ กำลังฟิตตัวเอง ว่าจะไปด้วยและไปจ่ายเงินที่รถ เพราะครูเองนั่งอย่างไรก็ได้จ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2551 15:27 น. - comment id 862704
กลอนบทนี้มีความหมายดีน่ะครับ คนเราสมควรอยู่ในที่ที่ควรอยู่ ไม่ว่าจะเป็นที่ดีอย่างไร แต่ไม่เหมาะสมกับตัวเอง คงอยู่ลำบากครับ
16 มิถุนายน 2551 16:26 น. - comment id 862712
ถึงมีปีกก็ใช่จะมีอิสระเสมอไปน่ะค่ะ :)
16 มิถุนายน 2551 16:32 น. - comment id 862717
นั่นแน่..เจ้านกน้อย ริจะบินหนีไปเที่ยวรึ ไม่ได้ๆๆ ไปไม่ชวนกันได้ไง... ไปด้วยยยยย....
16 มิถุนายน 2551 21:14 น. - comment id 862787
สวัสดีค่ะ น้องรัน ใช่ค่ะ อย่างพี่ก็เหมาะที่อยู่บ้านป่าในดง เหมือนบินหลา อยู่เมืองศิวิไลซ์ กับเค้า ไม่ค่อยได้ค่ะ มันหายใจไม่ออก ชอบ บินสู่ ผืนฟากฟ้า ทะเลฝัน แดนสวรรค์ ของเมืองใต้ ก็เราชาวใต้นิ
16 มิถุนายน 2551 21:39 น. - comment id 862796
บางทีสิ่งที่เห็นก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวังค่ะ แง แง สงสารนก...
17 มิถุนายน 2551 00:34 น. - comment id 862829
บินหลาบางตัวอาจจะไม่เหมาะกับเมือง แต่ก็ยินดีที่จะปรับตัวกับสิ่งที่แตกต่างจนอยู่ได้ ชีวิตเรามีเรื่องราวมากมาย ที่ไม่เหมาะกับเรา แต่เราก็เลือกที่จะสู้และอยู่กับมันได้ อยู่กับสิ่งนั้นด้วยความเข้าใจและปล่อยวาง
17 มิถุนายน 2551 16:14 น. - comment id 862963
อิสระถ้าไขว่คว้ามากไป มักจะหลงลืมว่าเป็นใคร....เนาะ คิดถึงนะคะ
17 มิถุนายน 2551 18:16 น. - comment id 863050
สวัสดีค่ะพี่เจี๊ยบ อิอิ รันก็ว่างั้นแหละค่ะในเมืองอึดอัด อยู่ห้องแถวติดกันยังไม่พูดกันก็มี เนาะรักถิ่นเกิด อิอิ >สวัสดีค่ะน้องสาวมณีจันทร์ น้อยคนหนักที่จะสมหวังในสิ่งที่หวังค่ะ แต่พี่รันขอให้น้องสาวจงสมหวังทุกประการค่ะ > สวัสดีค่ะคุณรมณีย์ สำหรับรันคิดว่าจะมีประโยชน์อะไรในการที่เราต้องทนกับสิ่งที่ต้องฝืนธรรมชาติของตัวเอง ชีวิตคือการต่อสู้ก็จริงค่ะ แต่ไม่ใช่สู้เพื่ออยู่อย่างฝืนความรู้สึกมันก็ไม่มีความสุขนะค่ะ แต่ใช่ความคิดคุณจะผิดนะค่ะ เรื่องนี้ไม่มีใครผิดหรือถูกค่ะ มันอยู่ที่ตัวบุคคล มันแค่ความรู้สึกเล็กๆๆ ของรันนะคะ ขอบคุณค่ะ ที่ทักทายกันยินดีมากค่ะ>สวัสดีค่ะโคลอนใช่แล้วค่ะ อยู่กับความพอเพียงดีที่สุด สำหรับพี่รันนะค่ะ คิดถึงเหมือนกันค่ะ
18 มิถุนายน 2551 00:31 น. - comment id 863223
อูยๆๆๆเพราะมากมาย...งาม..สวยงามมากๆๆๆ ชอบมากเลย...แต่ฝากฝันเขียนอย่างนี้ไม่เป็น ชื่นชม..เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
22 มิถุนายน 2551 15:08 น. - comment id 864671
ขอบคุณค่ะโอเลี้ยง อิอิ สวัสดีค่ะ ท่านพี่ วันนี้วันแดงเดือดนะค่ะ อิอิ