ชีวิตชาวนา

อรุโณทัย

จะขอเล่าชีวิตของชาวนา
ที่เกิดมายากแค้นและแสนเข็ญ
ต้องทุกข์ทนตรากตรำอย่างลำเค็ญ
ให้ท่านเห็นหัวอกของชาวนา
        เมื่อมีน้ำในทุ่งก็เริ่มไถ
        เตรียมที่ไว้หว่านข้าวเรียกตกกล้า
        เช้าวันใหม่ตื่นเช้ารีบเข้านา
        แบกแอกพาไอ้ทุยลุยทั้งวัน
จากไถดะสู่ไถแปรให้ดินอ่อน
เดินตะลอนคราดหญ้าหน้าดินนั่น
ให้โล่งเลนเป็นเทือกสำเร็จพลัน
เป็นที่มั่นดำกล้าหน้าสู้ดิน
        เสร็จจากดำนาแล้วเดินดุ่ยดุ่ย
        เสาะหาปุ๋ยใส่นาพาถวิล
        เมื่อน้ำหลากไหลเชี่ยวอย่างบ้าบิ่น
        ก็คงสิ้นข้าวในนาอย่างแน่นอน
เดชะบุญปีนี้เทวาช่วย
ข้าวก็สวยน้ำก็ดีกว่าปีก่อน
เมื่อข้าวเหลืองรวงแน่นโน้มลงนอน
ชาวนาคอนเคียวเกี่ยวข้าวอย่างสุขใจ
        เสร็จจากเกี่ยวขนข้าวขึ้นลาน
        นวดไม่นานก็แล้วได้ข้าวใหม่
        โถ...ราคาข้าวก็ลงอย่างฉับไว
        ครั้นจะไม่ขายไปก็ไม่มีกิน
ถูกหรือแพงก็ต้องขายเพื่อได้เงิน
นำไปเทินใช้หนี้ให้หมดสิ้น
ทั้งต้องเก็บไว้ซื้อของกิน
เพื่อชีวินอยู่สู้ต่อไป
        โอ้ฟักแฟงหรือก็ขึ้นราคา
        เป็นชาวนาก็ต้องซื้อเอาไว้ใช้
        แม้ข้าวสารมันก็แพงช่างกระไร
        ทั้งเป็ดไก่ผักปลาก็แสนแพง
ขึ้นราคาแล้วไปโทษน้ำมัน
สุดจะหันหาใครมาช่วยแบ่ง
อันภาระหนักอกก่อนหมดแรง
ชาวนาแจ้งข่าวร้ายของชาวนา ฯ