ห้วงหาวดาวเคลื่อนเกลื่อนฟ้า จันทราลอยลับอับแสง มิดมืดจิตโหยโรยแรง ฟ้าแล้งแสงสายชาเย็น ห่างไกลคิดย้ำร่ำไห้ ยาใจอยู่ไหนไม่เห็น คิดถึงเจ้าอยู่เช้าเย็น หลบเช่นจันทร์พราวดาวลอย ลานจันทร์ใหญ่กว้างอ้างว้าง เลือนรางเงานางเคลื่อนคล้อย น้ำตาไหลหยดรดรอย แผลพลอยลามเหน็บเจ็บครวญ เงาจันทร์กั้นกลางห่างหน เงาคนลับหายไป่หวน ใจเอ๋ยทุกวันรัญจวน โหยหวนรักเขาหมดใจ รอวันรอคืนหวนกลับ คิดถึงมากยากนับไหว หนทางห่างรั้งยาวไกล คิดถึงจับใจยาวนาน ใต้ฟ้าแวววาวดาวโศก วิโยคอกไห้ใจขาน อยู่อย่างทุกข์ทรมาน ซมซานอยากซบตักคุณ
16 มิถุนายน 2551 15:42 น. - comment id 637047
วันนี้แฟนๆ มีความสุขมากคะที่เห็นคุณทั้งสองลงกลอนใกล้ชิดติดกัน มีความหมายซึ้งๆงดงามตรงกัน
15 มิถุนายน 2551 19:04 น. - comment id 862416
แวะมาอ่านกลอนคะ แหมหวานจัง
15 มิถุนายน 2551 20:52 น. - comment id 862431
อ่านแล้วยิ่งเหงา ใจยิ่งเฉาเฉาอยู่ด้วย วุ้ยไปดีกว่า
15 มิถุนายน 2551 21:00 น. - comment id 862437
คนเหงาเยอะมากมายนะ...ใต้ผืนฟ้า ใบนี้ แวะมาอ่านกลอน เศร้าๆ นะครับ..
16 มิถุนายน 2551 00:17 น. - comment id 862478
กลอนเศร้าเหงามาก... อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยอะ สงสารจัง อยากให้ซบตัก
16 มิถุนายน 2551 00:49 น. - comment id 862483
หวานแบบเศร้าๆคะ แต่ก็มีคนไกลมาโอ๋ให้แล้ว ให้นอนหนุนตักด้วยหละ อิจฉาจังเลยคะ
16 มิถุนายน 2551 01:08 น. - comment id 862485
มาให้กำลังใจคนเหงาเหงาคะ บรรยากาศที่นี่ก็คล้ายกันคะ
16 มิถุนายน 2551 08:40 น. - comment id 862522
สวัสดีคะ แวะมาอ่านกลอนคะ กลอนเศร้าจังเลย เรื่องจริงหรือเปล่าคะ
16 มิถุนายน 2551 11:51 น. - comment id 862602
ได้นอนหนุนตักคนรัก คงสุขใจดีนะคะ
16 มิถุนายน 2551 11:59 น. - comment id 862614
เข้ามาครั้งหนึ่งแล้วลืมเม้นท์ ขอโทษที มาลิ้มรสบรรยากาศเหงาๆครับ กลอนเพราะครับ แนวถนัดเหมือนใครบางคนด้วยสิ
16 มิถุนายน 2551 14:02 น. - comment id 862662
บ้านนี้เหงามากมาย เอาแบ่งขายดีไหมหนอ ส่วนรักคงจะมีมากพอ ส่งขายต่อ..ใครช่วยซื้อถือเป็นทุน อิอิ...แวะมาขอซื้อความเหงาคะ คห..ที่9..พาดพิงนะ..
16 มิถุนายน 2551 14:57 น. - comment id 862694
แวะมาบอกค่ะ อย่าเหงานานนะ เดี๋ยวมันจะเศร้าเกินไปจ้า....
16 มิถุนายน 2551 16:44 น. - comment id 862723
1. สวัสดีครับคุณชงโค หวานแบบคุณที่ว่าคงหวานแบบเหงาๆกระมังครับ ขอบคุณครับ
16 มิถุนายน 2551 16:51 น. - comment id 862724
2. คุณแม่มดใจร้ายครับ เมื่อก้าวเท้าออกจากที่นี่ไปแล้ว ระวังโรคเหงาจะกำเริบนะครับ เพราะติดเชื้อเหงาจากที่นี่ไปอย่างเรียบร้อยโรงเรียนจีนแล้วครับ ขอบคุณนะครับที่แวะเข้ามาแบ่งรับความเหงา
16 มิถุนายน 2551 16:56 น. - comment id 862726
3. ขอขอบคุณคุณกิ่งโศกมากนะครับที่มารับส่วนแบ่งปันความเหงาจากที่นี่ไปอีกคน ไม่รู้ว่าป่านนี้อาการเป็นเช่นไรครับ
16 มิถุนายน 2551 17:11 น. - comment id 862727
4. คุณแก้ว พะเยา ครับ ขอบคุณครับสำหรับความเอื้ออาทร ผมคงไปนอนหนุนตักคุณไม่ได้หรอกครับ เรื่องส่วนตั๊วส่วนตัวครับ
16 มิถุนายน 2551 17:17 น. - comment id 862728
5. คุณพนาไพร ครับเศร้าๆและเหงาแบบว่าต้องการให้รับรู้ความรู้สึกครับ
16 มิถุนายน 2551 17:25 น. - comment id 862734
6. ขอบคุณครับคุณละอองดาว สำหรับกำลังใจที่ให้มาครับ รักษาสุขภาพนะครับ
17 มิถุนายน 2551 00:07 น. - comment id 862820
7. คุณพรรณครับ ใช่ครับผมเขียนจากความรู้สึกที่เป็นจริง ส่วนตัวของผมเองครับ ขอบคุณนะครับ
17 มิถุนายน 2551 00:12 น. - comment id 862822
8. แน่นอนครับคุณเพียงพลิ้ว หากได้นอนหนุนตักคนที่เรารักย่อมมีความสุขที่สุดครับ แต่ผมยังไม่เคยนอนหนุนตักใครมาก่อนเลยนะครับ ก็ได้แต่ฝันและฝันและรอครับ
17 มิถุนายน 2551 00:21 น. - comment id 862826
9. คุณดาวระดา ขอขอบคุณนะครับสำหรับคนรู้ใจที่บอกว่าผมเขียนเหมือนกับใครบางคน ใครเอ่ยบอกหน่อยได้ไหมครับ อิอิ คุณดาวระดาเชียร์บอลยุโรปชาติไหนครับ ผมเชียร์ฮอลแลนด์กับปอร์ตุเกสมาตั้งแต่แรกครับ
17 มิถุนายน 2551 00:33 น. - comment id 862828
10. คุณพิมญดาครับ บ้านนี้เหงามากมาย มาช่วยขายดีจริงหนอ ความรักที่มากพอ ช่วยกันก่อต่อสายใย แบบว่ามาร่วมด้วยช่วยกันครับ ความเหงาคงไม่มีให้ซื้อหรอกครับ เพียงคุณเข้ามาอ่านตรงนี้ความเหงาก็หายไปแล้วครับ อิอิ ให้ดอกไม้ไปปักแจกันที่บ้านครับ
17 มิถุนายน 2551 00:47 น. - comment id 862832
11. คุณ whitelily หายไปนานเชียวครับ เหงาเพราะคิดถึงเมื่อเกิดกับใครนานๆก็เกิดความรู้สึกที่ทรมานใจได้ครับ อย่างที่ผมมาตั้งกระทู้กลอนอยู่นี่แหละครับ
17 มิถุนายน 2551 00:56 น. - comment id 862833
12. ขอขอบคุณคุณแป้งมากนะครับสำหรับเม้นท์หวานๆที่คุณหยอดไว้ในห้องกลอนนี้ ครับ
17 มิถุนายน 2551 08:31 น. - comment id 862856
โห...เหงาจัง แค่เห็นพระจันทร์ก็ซึมเศร้าแล้ว โรแมนติคครับ..ขอบอก