ความรักที่มีต่อเพื่อน ๆ
วายุ ชลธี
ที่ตรงนี้ ที่เรารวม มีความสุข
และร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมหวั่นไหว
ที่ตรงนี้ ที่เรา เคยร่วมใจ
เพื่อจะให้ งานสำเร็จ เสร็จสิ้นลง
วันวานนั้น ที่เรา เคยร่วมเคียง
ได้ร่วมเรียง เคียงคู่ อยู่เป็นห้อง
แต่วันนี้ ไม่มี แล้วพวกพ้อง
ที่เคยจ้อง หน้ากัน วันผ่ามมา
เมื่อขาดเพื่อน คนหนึ่ง เคยชิดไกล้
เหมือนกับใจ จะขาด ให้ได้หนา
คนที่เคย พูดคุย เคยสบตา
กลับมาลา ห่างไกล ไม่หวนคืน
ต่อจากนี้ จะมีวัน พบกันไหม
เพื่อนคงลืม หมดใจ โดยไม่ผืน
เหมือนกับรัก เพื่อนนี้ ไม่ยั่งยืน
เลยไม่ฝืน ใจตน ให้จดจำ
เมื่อลาแล้ว เมื่อไร่ จะพบหน้า
ได้สบตา กันอีก ได้ขันขำ
เหมือนเรื่องราว ที่เรา เคยกระทำ
ชั่งสุขลำ เกินคำ บรรยายเอย.........