จะขอเล่านิทานโบราณกล่าว ถึงเรื่องราวชาววัชชีที่ลือขาน แต่เมื่อครั้งสมัยพุทธกาล ถึงความสมัครสมานสามัคคี บ้านเมืองเขามั่นคงและมั่งคั่ง ผู้คนล้วนพร้อมพรั่งเป็นสุขศรี รักใคร่ผองปองดองด้วยไมตรี เป็นปราการอย่างดียากทำลาย จนพระเจ้าอชาตศตรูผู้ยิ่งใหญ่ แห่งมคธเกรียงไกรมีมุ่งหมาย จะตีแคว้นวัชชีให้วอดวาย จึงออกอุบายทลายความสมานลง ไล่วัสสการพราหมณ์ดำเนินแผน ให้มั่นแม่นเหมาะตามความประสงค์ วัสสการก็เริ่มแผนเฝ้ายุยง จนวัชชีแตกวงสนทนา จากปองดองครองรักสามัคคี แคว้นวัชชีกลับกลายสลายหน้า ต่างทะเลาะเบาะแว้งไม่พูดจา ปวงประชาคัดแย้งแจงทั่วไป แล้วส่งข่าวพระเจ้าอชาตศตรู เพื่อยกทัพขับมาสู้เป็นการใหญ่ รีบยึดแคว้นวัชชีนี้ให้ไว ด้วยเมืองไร้ปราการด่านสำคัญ ทัพมคธกรีฑามาขยี้ แคว้นวัชชีย่อยยับดับสวรรค์ ด้วยเพราะคนแตกความสามัคคีกัน บ้านเมืองนั้นจึงพินาศขาดสิ้นเอย
10 มิถุนายน 2551 23:12 น. - comment id 860059
ความสมัคคีจึงสำคัญมาตลอดเลย สวัสดีครับนายธนาวันกะมาเอาคนแรกนะ กลอนดีครับ ให้แง่คิด เยี่ยมครับ
11 มิถุนายน 2551 00:21 น. - comment id 860101
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สามัคคีคือพลังอย่างแท้จริงค่ะ
11 มิถุนายน 2551 07:35 น. - comment id 860170
เห็นด้วยคะ..อิอิ สามมัคคีคือพลัง
11 มิถุนายน 2551 07:43 น. - comment id 860177
สามัคคีคับสามัคคี
11 มิถุนายน 2551 08:06 น. - comment id 860196
อันศึกนอกแม้หนักจักรับไหว ศึกภายในนั้นยากจะรักษา ความเจ็บปวดรวดร้าวชาวพารา คือประชามัวฟัดและกัดกัน
11 มิถุนายน 2551 12:33 น. - comment id 860315
เพราะดีจ้า ขยยันแต่งจริงนะ ช่างอารมณ์สุนทรีจริงๆๆๆๆๆ เยี่ยมๆๆๆ ยกนิ้วให้ 5555
11 มิถุนายน 2551 14:08 น. - comment id 860363
That's right!!!
11 มิถุนายน 2551 17:54 น. - comment id 860457
ทำอย่างไรจึงจะให้กลุ่มคนที่เย้วๆ กันอยู่ได้อ่านกลอนบทนี้...
11 มิถุนายน 2551 19:11 น. - comment id 860504
ข้อคิดจากเรื่องนี้..ใช้ได้ตลอดกาล.. ฝนตกไหม..สบายดีนะคะ..
11 มิถุนายน 2551 23:44 น. - comment id 860613
ได้แง่คิด ค่ะ
12 มิถุนายน 2551 09:01 น. - comment id 860679
เหมือนหักด้ามตะเกียบเลยเนอะ ตอนเด็กๆ ครูจะสอนเรื่องความสามัคคีด้วยวัสดุใกล้ๆ ตัว ....จำนวนทำให้เกิดพลัง... แต่นิทานนี่ครูก็สอนแล้วเด็กจะฟังกันตาแป๋ว..เป็นกุสโลบายอย่างหนึ่งน่ะ.. ขอบคุณสำหรับบทกลอนน่ะค่ะ :)
1 กรกฎาคม 2551 07:32 น. - comment id 867677
มาเชียร์จ้ะ เขียนได้ดี คนทะเลาะกันควรอ่านนะ