ร้อยเรื่องราวเล่าขานเป็นเรื่องเขียน บ้างล้วนเป็นบทเรียนทรงคุณค่า เรียงสัมผัสกลั่นกรองเป็นอักษรา ล้วนกลั่นมาจากใจได้ชื่นชม จับจารจดจนจบเป็นหนึ่งบท เรื่องรันทดบางครั้งอาจขื่นขม หัวใจสุขเรื่องเล่าล้วนภิรมณ์ ให้ชื่นชมเรื่องราวยาวนานไกล อาจบางครั้งเรื่องราวที่เราเขียน เป็นบทเรียนชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ใครเล่าล้วนรู้สึกลึกภายใน กลั่นจากใจยามเศร้าเคล้าน้ำตา ฤๅ บางครั้งเรื่องร้าวราวประชด มิอาจอดหัวใจไยกันหนา เกิดเป็นคนสุขเศร้าอยู่ทุกครา มิอาจหาหนทางหลีกลี้ไกล
10 มิถุนายน 2551 17:53 น. - comment id 859940
โห..อันนี้ให้ยืมเพลง แลกกันดีไหมคะ ใจเอย..ของมาช่าอะคะ..อิอิ คุณแม่มดจาฟังไหมคะ... จาได้หายจากค่าลิขสิทธิ์ หุหุ..เย้ๆฝนเริ่มซาแย้ว ไปตลาดซื้อทุเรียนก่อนน๊าๆๆๆหิว
10 มิถุนายน 2551 21:36 น. - comment id 860015
ใจสำคัญจริงๆ...ท่านจึงบอกว่า ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว...
11 มิถุนายน 2551 08:18 น. - comment id 860202
จ้า...โอ๋ๆๆๆๆ..ใครหนอว่าน้องสาวเราได้..มันน่านัก....ฮึม...
11 มิถุนายน 2551 09:37 น. - comment id 860239
เอ...ทำไมบทนี้รุ้สึกเหงาๆพิกลครับคุณแม่มด.. อะไรที่มันหนักๆก็วางมันลงซะบ้างนะครับ อย่าคิดมากเลย...ผมมาให้กำลังใจแล้วนะ..ยิ้มหน่อยเร้ว...
11 มิถุนายน 2551 14:00 น. - comment id 860352
เขียนจากใจค่ะพี่สาว
11 มิถุนายน 2551 14:05 น. - comment id 860356
มันเป็นเรื่องของหัวใจ ยากเกินอธิบาย...
11 มิถุนายน 2551 14:16 น. - comment id 860376
กลอนบางกลอนคนเขียนเท่านั้นค่ะที่จะทราบถึงความนัยที่แท้จริง.....
11 มิถุนายน 2551 22:06 น. - comment id 860575
หวัดดีจ้า แม่มดใจร้ายแต่ไม่หน่ายรัก..... มีหลากหลายอารมณ์เลยนะจ้ะ...