เราสบตากันในท่ามคืนฟ้าหนาว ดาวพร่างพราวพยานเสน่หา กุมมือมั่นอธิษฐานจิตสัจจวาจา ทั้งชาตินี้ชาติหน้าเคียงคู่บุญ เกี่ยวก้อยกันสู่ประตูสวรรค์ รักนิรันดร์ประดับใจให้หอมกรุ่น ดวงดอกไม้ณกลางใจบานละมุน ตราบโลกหมุนรักหอมหวานสราญใจ ดั่งช่อธรรมช่อทองคล้องชีวิต ทอดสถิตรับรู้ความหวามไหว รักให้เป็นรักให้เย็นตลอดไป หลอมดวงใจเป็นหนึ่งเดียวไม่เกี่ยวกาล .................................. นี่คือรจนาภาษารัก น้ำผึ้งพิษภักดิ์รักมั่นวันแสนหวาน วอนฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหมเป็นพยาน โซ่กรรมกาล.. รัดร้อยสร้อยพันธนามายามนุษย์.......!
พุด 10 มิ.ย. 2551 11:06 น. - ID 115879 
1200
3
0
10 มิถุนายน 2551 12:31 น. - comment id 859807
หน้าส่วนตัว
แด่ พี่พุด
สวยจัง ผู้หญิงชุดขาวกับดอกไม้สีม่วง
และบทกลอนก็อ่อนพริ้วหวิวไหวเพราะจังด้วยค่ะ 
10 มิถุนายน 2551 14:31 น. - comment id 859847
อยากแต่งตัวสวยๆแบบนี้มั่งจังค่ะพี่พุด
10 มิถุนายน 2551 16:11 น. - comment id 859878
ไปเถิดทั้งคู่ ไปสู่...ประตูสวรรค์.....! น้ำสังข์จะหลั่งลงพลัน ด้วยมือพี่หลั่งลดให้ ไปสู่เรือนหอ ที่เฝ้ารอรับดวงใจ จะขอเจอะกันชาติใหม่ ชาตินี้พี่ต้องขอลา.......................
11 มิถุนายน 2551 00:06 น. - comment id 860087
น้องแวะมาร่วมเป็นสักขีพยานค่ะ เจ้าของงานสวยจัง เอ มีเพื่อนเจ้าสาวหรือยังค่ะ ถ้าไม่มี น้องเป็นไงก็ได้น๊า อิอิ คิดถึงนะค่ะ
11 มิถุนายน 2551 05:16 น. - comment id 860141
สวัสดีครับ เป็นแนวกลอนที่เพราะดีนะครับ แวะมาชมครับ
11 มิถุนายน 2551 06:56 น. - comment id 860158
รักคลานคืบสืบสร้อยร้อยวัฏฏะ ให้คลุกคละมลทินวิญญาณเศร้า ปลดความรักผลักใจใหบางเบา เลิกคลุกเคล้าวัฏฏะละโลกีย์....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
