หน้าส่วนตัว
อากาศร้อนอบอ้าว เท้ายังคงก้าวเดิน
อนาคตที่ต้องเผชิญ ห่างเหินจากความทรงจำ
ลมพัดวูบผ่าน กาลเวลาคือตัวกระทำ
ทุกสิ่งทุกอย่างน่าขำ เมื่อดำเนินมาสุดทาง
ก้อนเมฆร้องขับขาน อ่านหนังสือจนกระจ่าง
พ้นไปอีกหนึ่งวันว่าง กางแขนโอบกอดตัวตน
นกน้อยบินทั่วท้องฟ้า หนีเมืองบ้าศิวิไลของผู้คน
ขอทานนั่งคุยกับความจน อดทนรอวันตาย
เหลือเพียงความหวัง ฝังตัวเองใต้ผืนทราย
หัวใจทุรนทุราย ขวนขวายไขว่คว้าอนิจจัง
นอรรชิ 9 มิ.ย. 2551 13:40 น. - ID 115860 
991
2
0
9 มิถุนายน 2551 22:24 น. - comment id 859627
อืมม ขอทานนั่งคุยกับความจน รอวันตาย เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ด้วยสิ เห็นภาพเลยล่ะ
9 มิถุนายน 2551 23:29 น. - comment id 859651
แม้นความจนหม่นหมองในดวงจิต ขอชีวิตไม่คิดจะหยุดฝัน เร่งขวัญขวายการงานอาชีพลัน อย่าให้วันสดใสได้หลุดลอบ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
