ทอดกายยาวราวสองพันกิโลเมตร ไหลลอดเขตลุ่มลึกชลาสินธุ์ จากเขาสูงหิมาลัยไกลพื้นดิน หลอมรวมรินสายสู่ปลายอันดามัน คือลุ่มน้ำแห่งความหวังฝั่งพม่า คือศรัทธาบ่าไหลให้มีฝัน คือแหล่งกินสินใช้สัญจรกัน คือที่มั่นเมืองพุทธสุดรุ่มรวย อุปมาดุจธารธรรมที่นำส่อง จังหวะคล่องร่องลึกผนึกสวย งามแสงธรรมนำสมเป็นกลมกรวย มิมอดม้วยตามม่านกาลเวลา มาวันนี้ อิรวดีนั้นมีโศก ทำเอาโลกสะเทือนใจให้ผวา ปากแม่น้ำพายุซัดสะบัดมา เกรี้ยวกราดฆ่าผู้คนจนสิ้นใจ เคยพัดนำธรรมเกยออกเผยแผ่ ต้องพัดแห่แพศพจบสมัย โอ้ อิรวดีวันนี้ช่างเป็นไป ขอฟ้าใหม่ให้บรรเจิดเกิดด้วยเทอญ
9 มิถุนายน 2551 05:06 น. - comment id 859024
สวัสดีตอนเช้าจ้ะ อิรวดีก็คงเหมือน เจ้าพระยาที่ข้ารักนะ ตอนนี้ที่ไหนๆก็เดือดร้อน ไม่ค่อยร่มเย็นเป็นสุขเลย
9 มิถุนายน 2551 06:53 น. - comment id 859057
ฟ้าลุ่มอิระวดี... แม่น้ำอิระวดีมหานทีแห่งชีวิตของชาวม่าน เป็นแม่น้ำที่ล้อเลี้ยงชีวิต และในขณะเดียว กันก็เป็นแม่น้ำที่ทำลายชีวิตคนอย่างมากมาย...
9 มิถุนายน 2551 06:59 น. - comment id 859064
9 มิถุนายน 2551 07:32 น. - comment id 859081
อิรวดี.....เพราะจังเลยครับ..หวานปนเศร้า.. เหงาๆนะครับ..บอกไม่ถูก
9 มิถุนายน 2551 09:28 น. - comment id 859188
สวัสดีครับ ป้า ครับผมเนื่องจากน้ำไหลจากที่สู่ลงสู่ที่ต่ำ เหมือนกันด้วยครับจริงมีจุดหมายที่ทะเล มหาสมุทร ระยะทางที่กระแสน้ำพัดผ่าน มักมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นเสมอ วัฒนธรรมประเพณี วิถีชีวิต ฯลฯ
9 มิถุนายน 2551 09:39 น. - comment id 859205
สวัสดีครับนายธนา เป็นอย่างที่นายว่าแหละครับ ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน ซึ้งใจครับ สวัสดีครับอินสวน ขอบคุณที่มาชื่นชม กลอนคุณก็ได้สาระมากมายเลยครับ บอกตามตรงว่าชอบมากจริงๆครับ อินสวนเดินบ่อยแต่งอะไรเกี่ยวกับ สิ่งที่เป็นประสบการณ์ดีๆแบบนี้ให้อ่าน บ่อยๆนะครับ จะดีมากเลย ผมชอบ ครับ สวัสดีครับคุณกชมนวรรณ ครับขอคุณที่แวะมาทักทาย เยี่ยมเยียน ดาวระดา น้ำใจที่ให้ ยังเก็บไว้ตลอดครับ
9 มิถุนายน 2551 09:43 น. - comment id 859207
รับอรุณแรกด้วยรอยหมอกหม่น ภาพวิปโยคแห่งนาฏกรรมโศก ของผู้คนริมลุ่มน้ำอิระวดี พม่าที่แสนสวยงามด้วยอารยธรรม เมืองพุทธ ที่ณ บัดนี้ ดั่งต้องคำสาป ด้วยปิดกั้นประชาธิปไตย จนพระต้องออกมาประท้วง ให้โลกทั้งโลกต่างพากันห่วงใย พี่พุดเคยเขียนถึงนางอองซานซูยีไว้นะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem55148.html ยอดหญิงงามกล้ากลางใจพุดพัดชา ................. งานน้องยอดเยี่ยมค่ะทางจิตวิญญาณ ด้วยรักจากใจ พี่พุด สาวบ้านนา
9 มิถุนายน 2551 09:53 น. - comment id 859217
ไว้อาลัยใจเอ๋ยเชลยข้า เพื่อนพม่าเคยคนแต่หนไหน ธรรมชาติสาดกระเซ็นกระเด็นไป ขาดหัวใจไร้คู่ที่อยู่เคียง ขอน้อมส่งจงสู่ประตูแก้ว ดวงจิตแพร้วแก้วสามตามน้ำเสียง สู่ทิพย์ทองผ่องผุดพุทธเพียง ของส่งเสียงเพียงส่งประสงค์งาม สวัสดีน้องชาย วันนี้ อิรวดี เศร้าจริงๆด้วย "ดาวระดา"นี่ขยันแต่งกลอนจริงๆ นี่ขนาดนอนดึกนะยังมีเวลามาแต่งกลอนดีๆให้อ่านอีก พี่นนท์จะแวะมาอ่านบ่อยๆ ชื่มชมความขยัน จึงได้กลอนดีๆเกิดขึ้นมา ........พี่นนท์.....
9 มิถุนายน 2551 10:01 น. - comment id 859226
สวัสดีครับพี่พุด เข้าทางเลยพี่พุด ผมชอบเธอมากอองซาน ซูจี ทุกครั้งที่มีข่าวความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับ เธอ ผมไม่เคยพลาดที่จะไม่อ่านไม่ดู เดี่ยวเข้าไปอ่านนะครับ แต่เชื่อว่าพี่พุดยอดเยี่ยมอยู่แล้วแหละครับ ในด้านนี้ผมว่า พี่พุดเขียนกลอนได้ทีละเยอะมาก ผมบอกตามตรงผมแต่งกลอนช้ามาก ในสมองมีคำน้อยไปนิด จินตนาการก็ น้อยตามไปด้วย ดีที่มีหลายท่านช่วยให้กำลัง ใจ จึงมีความสุขทุกข์ครั้งที่มีเพื่อนบ้านกลอนเข้ามาอ่าน
9 มิถุนายน 2551 10:10 น. - comment id 859237
สวัสดีครับ พี่ชาย ขอบคุณกลอนที่มาร่วมแจม วันหลังจะไปขอให้ต่อให้มั้งแล้ว พี่แต่งได้เร็ว และงามมากครับ งานพี่ไม่ช้าเกินอาทิตย์มีสิทธิ์ขึ้นหน้าแรก แน่นอนพี่ชาย ผมไม่ขยันหรอกครับ ออกขี้เกียจด้วย สมองช้าคิดงานไม่เร็ว สรรคำมาได้น้อย ขอคำงามๆจากพี่นนท์ด้วยนะวันหลัง พักนี้จะโพสต์กลอนตอนดึกครับเพราะ ยูโรแท้ๆเชียว ขอบคุณกับคำมั่นที่จะมาอ่านผลงานผม เช่นกันครับ จะเข้าอ่านของพี่ชายทุกครั้งที่ลงไว้ครับ เช้าวันจันทร์นี้ขอให้ มีความสุขกับการทำงานนะครับพี่ชาย ดาวระดา ดาวเกลื่อนดิน
9 มิถุนายน 2551 10:24 น. - comment id 859247
ผมชอบบุเรงนอง ตอนไปตีเมืองแปรครับ โดย เฉพาะตอนลั่นกลองรบ แบบ เจ็บใจคนรักโดนรังเก น่ะครับ มาทักทายครับ
9 มิถุนายน 2551 10:44 น. - comment id 859264
ขอบคุณ ไร้อันดับ(ที่เข้าชิงได้แชมป์) ครับขอบคุณที่แวะมาครับ เรื่องราวที่เกิดขึ้นบนโลก น่าสนใจทั้งนั้นครับ แค่คำว่าชอบก็ทำให้การหาคำตอบ ได้ง่ายขึ้นแล้วล่ะครับ
9 มิถุนายน 2551 10:45 น. - comment id 859265
เห็นแล้วเศร้าใจกับ..ชะตากรรมคนที่นั่น อิรวดี..ต้องย้อมด้วยเลือดอีกครั้ง..แต่มิใช่ จากสงคราม..แต่เป็นจากภัย..จากธรรมชาติ ไหนจะประสบกับความยากแค้น..ของภาวะ เศรษฐกิจ..ขณะนี้..อีก..น่าเห็นใจครับ.. คุณดาว..สะท้อนมาเห็นภาพชัดเจน..ครับ
9 มิถุนายน 2551 10:54 น. - comment id 859272
เลียบลุ่มอิรวดีช่างแสนเศร้า มากลับอโยธยาขอเราเถิดเจ้าพี่ ลุ่มเจ้าพระยาไม่เคยลืมเจ้าพี่เลย
9 มิถุนายน 2551 11:03 น. - comment id 859279
ขอบคุณ อรุณสุข ครับที่มาทักทาย ขอบคุณสำหรับคำชม เป็นแรงใจได้ ดีมากครับ น่าสงสารครับยิ่งได้รับรู้จากแรง งานที่เข้ามาทำงาน ยิ่งน่าเห็นใจมากๆครับ ยังดีที่ทรัพยากรธรรมชาติยังเอื้ออยู่ครับ ไม่งั้นแย่กว่าที่เห็นอีกครับ
9 มิถุนายน 2551 11:06 น. - comment id 859280
สวัสดีครับ ยาแก้ปวด ครับไม่ไปไหนแล้วเจ้าพระยายังคอย กลับมาตายรังอิอิอิ ขอบคุณที่แวะมาแม้ไม่มีกาแฟรับรองแขก
9 มิถุนายน 2551 11:12 น. - comment id 859282
สวรรค์สร้างพร้อมสรรพกับมนุษย์ บริสุทธิ์สดใสดั่งในฝัน เพียงมนุษย์สุดโฉดโปรดฆ่าฟัน ฟ้าลงฑัณท์หนนี้มิรู้ตัว
9 มิถุนายน 2551 11:41 น. - comment id 859306
ขอบคุณฝากฝันที่แวะมาครับ และขอบคุณกลอนเพราะๆ ที่ร่วมแจมครับ โลกเราอย่างที่ทราบกัน เราห้ำหั่นธรรมชาติมาเยอะ เราต้องทำใจกับการเอาคืนของ ธรรมชชาติแล้วล่ะครับ
9 มิถุนายน 2551 12:47 น. - comment id 859324
แวะมาอ่านด้วยคนค่ะ คุณดาวระดา สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
9 มิถุนายน 2551 14:15 น. - comment id 859377
ขอบคุณที่แวะมาครับ คุณโอเลี้ยง ยังไงฝากกลบทดีมาอ่านเรื่อยๆนะครับชอบ
9 มิถุนายน 2551 15:22 น. - comment id 859397
แวะมาอ่านกลอนที่ไพเราะและได้อารมณ์ศิลปครับ สบายดีนะครับ บ้านอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง ว่างๆจะแวะไปหาครับ
9 มิถุนายน 2551 15:52 น. - comment id 859416
บางครั้งธรรมชาติก็สอนเราทางอ้อมนะคะว่า " ความงามหาได้ยั่งยืนไม่"
9 มิถุนายน 2551 15:59 น. - comment id 859420
หวัดดีครับหนุ่มน้อยที่แวะมาให้กำลังใจ ตามประสาคนไม่ไกลกัน
9 มิถุนายน 2551 16:00 น. - comment id 859422
ใช่แล้วครับโคลอน ต่างกับหน้าโคลอนยั่งยืนจัง
9 มิถุนายน 2551 17:10 น. - comment id 859465
สายธารระริกก่อนพลิกผืน ปลาอานนท์คว่ำครืนคลื่นไล่บี้ วายุโหมโรมรันบั่นชีวี อิรวดีแสนโศก..เกินโลกลืม
9 มิถุนายน 2551 19:03 น. - comment id 859493
กุสุมา..มาแระ กลอนมีคุณภาพอีกแล้วคะ..ว้าข้าน้อยด้วยเลย อิอิ...
9 มิถุนายน 2551 19:19 น. - comment id 859511
น่าสงสารค่ะ กรรมจริงๆ เพี้ยง อย่าเกิดเมืองไทย
9 มิถุนายน 2551 19:34 น. - comment id 859531
บอกได้คำเดียว ว่ากลอนงดงามมากนะเจ้าดาวน์น้อยผ่อนนาน เอ๊ย ดาวระดา อิอิ แวะมาแซวค่ะ
9 มิถุนายน 2551 20:19 น. - comment id 859573
น้องนก ขยันแต่งจริงๆ ไปกินอะไรมาเนี่ย สงสัยยาม้าแน่ๆ 555 แซวเล่น ว่ากันเรื่องกลอนดีกว่า หลงเข้ามาแล้วก็ต้องคอมเมนท์ ถูกไหม บทแรก ไม่ควรใช้คำว่า เล็ด ดูไม่สุภาพ ควรใช้คำว่า เขต ซึ่งปรุงแต่งให้เข้ากับเนืองเรื่องได้ไม่ยาก และงามกว่า บทที่สามไม่ค่อยลงตัว วรรคที่สอง มีคำให้เลือก เช่น ครรลอง วรรคที่สาม มีคำให้เลือก เช่น อำนวย วรรคที่สี่ ทำให้นึกถึงกระสวยอวกาศ ถ้าเปลี่ยนเป็น ม่าน ดีกว่าไหม มิมอดม้วยตามม่านกาลเวลา หรือใช้คำว่า ทะเล มิมอดม้วยตามทะเลแห่งเวลา เอาแค่นี้แล้วกัน ขอให้มีความสุขกับการดูบอล และเขียนกลอนครับ
9 มิถุนายน 2551 22:03 น. - comment id 859614
เพราะจังครับ ยิ่งเห็นภาพยึ่งกำซาบ ซึมซับความงาม ที่มีมานับนานกาลสมัย พร้อม ๆ กับเศร้าอาลัยกับพิบัติภัยที่มาราวี ขอให้ทุกชีวีกลับมามีกำลังต่อสู้ อยู่ต่อไปอย่างมีความสุข
9 มิถุนายน 2551 22:36 น. - comment id 859632
ขอบคุณอัลมิตรา ที่แจมนะครับ ขอบคุณคุณพี่ช่ออักษราลีมากครับ ครับพูดยากครับเรายังทำร้ายธรรมชาติ กันอยู่อย่างต่อเนื่อง ขอบคุณ คุณพิมญดานะครับที่แวะมาทักทาย ซึ้งใจมากครับ ไม่เก่งหรอกครับ ยังขาดๆเกินๆไม่ไหลลื่นนัก ขอบคุณพี่ฤทธิ์มากครับ ขอบคุณที่มีเมตตา ให้ความรู้ ผมมองคนไม่ผิดพี่ฤทธิ์เก่ง และมีความสามารถจริงๆ ผมแก้บางส่วนตามที่พี่ชายบอกแล้วนะครับ พี่มาตรวจกลอนผมบ่อยๆนะครับ ซึ้งใจมากจริงๆครับพี่ จากใจดาวระดา ขอบคุณฉางน้อยที่แวะมาครับเรียกให้ถูกนะ ดาวระดา ยิ่งจนๆอยู่จะเอาที่ไหนไปผ่อน ขอบคุณครับ คุณรัมณีย์ ขอบคุณแรงใจที่ไห้เสมอมาครับ
10 มิถุนายน 2551 01:35 น. - comment id 859668
ดีคะ ชอบมากคะ
10 มิถุนายน 2551 01:55 น. - comment id 859672
ขอบคุณน้องพรรณครับ ที่แวะมาทักทายแม้จะดึกหน่อย
10 มิถุนายน 2551 12:35 น. - comment id 859808
ภัยธรรมชาติเกิดจากเนื้อมือมนุษย์
10 มิถุนายน 2551 14:21 น. - comment id 859841
ขอบคุณคนกาหลงมากครับ ที่แวะ จริงครับเขากำลังเอาคืน